archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ergernissen | ||||
Uit, goed voor u! | Julius Pasgeld | |||
Uitgaan. Dat doe je als je het thuis niet naar je zin hebt. Want waarom zou je anders uitgaan? Alle mensen die in bioscopen zitten, naar het theater gaan, festivals bezoeken, aan fietsralleys meedoen, op terrasjes zitten of in een nachtclub naar blote meiden gluren hebben het thuis niet naar hun zin. Dat kan je rustig stellen. Want anders waren ze wel thuis gebleven. Waarom hebben al die mensen het thuis niet naar hun zin? Dat heeft uiteenlopende oorzaken. Misschien is er thuis te weinig afwisseling. Of is het er juist te druk. Wellicht hebben ze een wat zeurderige levenspartner. Of kinderen waar ze niet van houden. Het kan zijn dat het thuis te warm is. Of te koud. Een veel voorkomende oorzaak van uitgaan is gebrek aan gezelligheid. Eenzaamheid. Of geworstel met de eigen identiteit. En dan ga je dus uit, in de veronderstelling dat dat goed voor je is. En dat betekent in eerste instantie voornamelijk zoeken naar een parkeerplaats. En als je dan eindelijk in de buurt van een casino of een bioscoop bent, moet je natuurlijk eerst wat drinken. Want dat is gezellig. Als dat niet gezellig is, wordt het vanzelf wel gezellig als je wat meer drinkt. En na afloop van zo’n bezoek aan een inrichting voor mensen die zichzelf niet kunnen vermaken moet je natuurlijk weer wat drinken. Want dat is gezellig. Enzovoort. Een voordeel van uitgaan is dat je het gevoel krijgt dat je erbij hoort. Dat je niet alleen bent. Dat je een eigen identiteit hebt. Dat het niet te warm is. En ook niet te koud. Dat je van je kinderen houdt en dat het niet zo erg is dat je een zeurderige levenspartner hebt. Na dit alles hoef ik niet meer uit te leggen, dat ik zelden uitga. Ik acht het gebodene achteraf vrijwel altijd te duur. En de enkele keer dat ik wel uitga, bekruipt me bovendien vaak het gevoel dat men míj daarvoor zou moeten betalen. In plaats van andersom. Want toeristen, uitgaanders en andere mensen die zichzelf graag voor de gek houden zijn immers een bezienswaardigheid. Waarvoor flink in de buidel getast zou moeten worden om ze te zien te krijgen. En zo merk ik bij mezelf, dat me na afloop van een uitje, na pakweg vier glaasjes aan de toog, een oneigenlijke, romantische bezieling ten deel valt. Waardoor een heer van stand, zoals ik, de kleurloze denkbeelden van het ogenblik kan transformeren tot briljante zienswijzen en visionaire begoochelingen. Ik geniet van die momenten, omdat ze zo kwetsbaar zijn. Want bij het minste of geringste keert de werkelijkheid weer terug en nog eens vier glaasjes kunnen dat dan niet meer verhelpen. Hoewel ik op zo’n moment vaak dames ontwaar met vorstelijke boezems en onheilspellend ronde achterwerken, die mijn scheppende sappen verontrustend doen rondkolken. Maar gelukkig kan ik deze merkwaardige drang steeds op tijd indammen. Omdat ik weet, dat toegeven slechts zal leiden tot een nimmer eindigende queeste naar valse troost en onwelgemeende opbeuring. Uitgaan. De enkele keer dat ik uitga haast ik me om weer thuis te komen. Want het is er warm. Mevrouw Pasgeld is niet zeurderig. En ik kan mezelf heel goed bezig houden zonder dat bierbrouwers, VVV-medewerkers en andere exploitanten van de menselijke zwakte met hun jatten in mijn portemonnee zitten. ------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven |
||||
© 2019 Julius Pasgeld | ||||
powered by CJ2 |