archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Interview met de apothekersassistente Arie de Jong

1518BZ GesprekBij de bespreking van het redactiebeleid van De Leunstoel, tijdens de laatste jaarvergadering, werd er op gewezen dat het houden van interviews wat in de benen was gezakt. Ik dacht: dat is niets voor mij, dit laat ik lopen. Tot ik recent de apotheek bezocht en een vraaggesprek had dat het opschrijven waard was.

Een jaar of vijf geleden vond de huisarts dat mijn bloeddruk te hoog was. Hij schreef me verschillende pillen voor, waarvan het mij tot nu toe niet gelukt is om de naam uit het hoofd goed te spellen. Dat zal een vorm van verdringing zijn. Sindsdien moet ik mij elke drie maanden melden bij dezelfde huisarts, die dan mijn bloeddruk meet en blijft vinden dat die te hoog is. Die bloeddruk is wel lager dan in het begin, blijkbaar helpen de pillen wel, maar niet genoeg. Elke keer, als hij de conclusie heeft getrokken dat ik door moet slikken, schrijft hij een recept uit dat direct elektronisch naar de aanpalende apotheek wordt gezonden.

Het eerste vraaggesprek
Ook deze keer loop ik direct door naar de apotheek, trek een nummertje en meld me daarmee bij de balie.
‘Goedemiddag. Ik kom net van de dokter. Die heeft een recept doorgestuurd.’
‘Wat is uw naam? Geboortedatum?’
De assistente (in deze apotheek lopen alleen vrouwen rond) loopt naar achteren en ik ga even zitten. Mijn naam wordt genoemd en ik ga weer naar de balie.
‘We hebben momenteel deze pillen niet op voorraad. Als u morgen na 11 uur komt, dan liggen ze klaar.’
Ik fiets naar huis.

Het tweede vraaggesprek
De volgende dag fiets ik naar de apotheek, ga naar binnen en trek een nummer. Na vijf minuten ben ik aan de beurt.
‘Goedemiddag.’
‘Goedemiddag. Wat is uw naam? Wat is uw geboortedatum?’
De assistente loopt naar achteren en komt terug met drie doosjes. Ik bekijk ze.
‘Mag ik u wat vragen? Ik zie dat op elk doosje staat dat er 84 pillen in zitten. Ik kreeg altijd 90 pillen mee en volgens mij staat dat ook op het recept.’
‘Ze worden nu verpakt in strips van 28, vandaar.’
‘Maar waarom krijg ik er dan geen 90 mee?’
‘Ze worden verpakt in strips van 28. Om op 90 te komen, moet er in strips geknipt worden en dat wordt niet gedaan.’
‘Vreemd. Want nu ben ik een week eerder klaar met deze pillen en dan moet ik dus een week eerder naar de dokter.’
Geen reactie.

‘Ik wil nog wat anders vragen.’
‘Gaat uw gang.’
‘Verleden jaar kreeg ik mijn pillen altijd direct mee als ik van de dokter kwam. Nu moet ik elke keer terugkomen, omdat ze er niet allemaal zijn en nu zelfs helemaal niet.’
‘Dat komt omdat we dit soort pillen hebben uitbesteed.’
‘Hoe bedoelt u dat? Ik moet nu twee keer komen. Misschien is het voor u gemakkelijker of goedkoper geworden, maar ik moet nu twee keer komen.’
‘Dat is ons beleid bij medicijnen bij een chronische kwaal.’
‘Verleden jaar ging het om de zelfde medicijnen. U laat me nu gewoon twee keer komen.’
‘Dan moet u niet op het laatste moment een afspraak maken met de dokter.’
‘Dat heeft er toch geen klap mee te maken! Al ga ik een week eerder naar de dokter, ik moet nu twee keer opdraven.’
‘We denken er verschillend over. We worden het niet eens.’
‘U gaat niet in op mijn opmerking. Dit is zinloos.’
Ik loop geïrriteerd weg met de pillen.

Een dag later wil ik de nieuwe pillen in gebruik nemen. Tot mijn verbazing blijk ik maar van één soort pillen te hebben gekregen, drie doosjes van 28 al staat er telkens op dat het om 84 pillen gaat, en samen maakt dat 84! De beide andere pillen die ik moet slikken ontbreken. Ik bel de doktersassistente, om nog een aanvullend vraaggesprek te houden voor de Leunstoel.
Voordat ik kan uitleggen wat het probleem is, laat ik weer mijn naam en geboortedatum weten.
De doktersassistente bekijkt het verstrekte recept: ‘Ze staan er niet op.’
‘Hoe lossen we dit op?’
‘Ik stuur nu een herhaalrecept door voor die andere medicijnen en dan is het opgelost. De dokter is het vergeten. U kunt ze waarschijnlijk morgen ophalen bij de apotheek.’

De volgende ochtend haal ik van de twee andere pillen 90 exemplaren op bij de apotheek. Ik begin niet aan een nieuw vraaggesprek.

------
Het plaatje is van Petra Busstra


© 2018 Arie de Jong meer Arie de Jong - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Interview met de apothekersassistente Arie de Jong
1518BZ GesprekBij de bespreking van het redactiebeleid van De Leunstoel, tijdens de laatste jaarvergadering, werd er op gewezen dat het houden van interviews wat in de benen was gezakt. Ik dacht: dat is niets voor mij, dit laat ik lopen. Tot ik recent de apotheek bezocht en een vraaggesprek had dat het opschrijven waard was.

Een jaar of vijf geleden vond de huisarts dat mijn bloeddruk te hoog was. Hij schreef me verschillende pillen voor, waarvan het mij tot nu toe niet gelukt is om de naam uit het hoofd goed te spellen. Dat zal een vorm van verdringing zijn. Sindsdien moet ik mij elke drie maanden melden bij dezelfde huisarts, die dan mijn bloeddruk meet en blijft vinden dat die te hoog is. Die bloeddruk is wel lager dan in het begin, blijkbaar helpen de pillen wel, maar niet genoeg. Elke keer, als hij de conclusie heeft getrokken dat ik door moet slikken, schrijft hij een recept uit dat direct elektronisch naar de aanpalende apotheek wordt gezonden.

Het eerste vraaggesprek
Ook deze keer loop ik direct door naar de apotheek, trek een nummertje en meld me daarmee bij de balie.
‘Goedemiddag. Ik kom net van de dokter. Die heeft een recept doorgestuurd.’
‘Wat is uw naam? Geboortedatum?’
De assistente (in deze apotheek lopen alleen vrouwen rond) loopt naar achteren en ik ga even zitten. Mijn naam wordt genoemd en ik ga weer naar de balie.
‘We hebben momenteel deze pillen niet op voorraad. Als u morgen na 11 uur komt, dan liggen ze klaar.’
Ik fiets naar huis.

Het tweede vraaggesprek
De volgende dag fiets ik naar de apotheek, ga naar binnen en trek een nummer. Na vijf minuten ben ik aan de beurt.
‘Goedemiddag.’
‘Goedemiddag. Wat is uw naam? Wat is uw geboortedatum?’
De assistente loopt naar achteren en komt terug met drie doosjes. Ik bekijk ze.
‘Mag ik u wat vragen? Ik zie dat op elk doosje staat dat er 84 pillen in zitten. Ik kreeg altijd 90 pillen mee en volgens mij staat dat ook op het recept.’
‘Ze worden nu verpakt in strips van 28, vandaar.’
‘Maar waarom krijg ik er dan geen 90 mee?’
‘Ze worden verpakt in strips van 28. Om op 90 te komen, moet er in strips geknipt worden en dat wordt niet gedaan.’
‘Vreemd. Want nu ben ik een week eerder klaar met deze pillen en dan moet ik dus een week eerder naar de dokter.’
Geen reactie.

‘Ik wil nog wat anders vragen.’
‘Gaat uw gang.’
‘Verleden jaar kreeg ik mijn pillen altijd direct mee als ik van de dokter kwam. Nu moet ik elke keer terugkomen, omdat ze er niet allemaal zijn en nu zelfs helemaal niet.’
‘Dat komt omdat we dit soort pillen hebben uitbesteed.’
‘Hoe bedoelt u dat? Ik moet nu twee keer komen. Misschien is het voor u gemakkelijker of goedkoper geworden, maar ik moet nu twee keer komen.’
‘Dat is ons beleid bij medicijnen bij een chronische kwaal.’
‘Verleden jaar ging het om de zelfde medicijnen. U laat me nu gewoon twee keer komen.’
‘Dan moet u niet op het laatste moment een afspraak maken met de dokter.’
‘Dat heeft er toch geen klap mee te maken! Al ga ik een week eerder naar de dokter, ik moet nu twee keer opdraven.’
‘We denken er verschillend over. We worden het niet eens.’
‘U gaat niet in op mijn opmerking. Dit is zinloos.’
Ik loop geïrriteerd weg met de pillen.

Een dag later wil ik de nieuwe pillen in gebruik nemen. Tot mijn verbazing blijk ik maar van één soort pillen te hebben gekregen, drie doosjes van 28 al staat er telkens op dat het om 84 pillen gaat, en samen maakt dat 84! De beide andere pillen die ik moet slikken ontbreken. Ik bel de doktersassistente, om nog een aanvullend vraaggesprek te houden voor de Leunstoel.
Voordat ik kan uitleggen wat het probleem is, laat ik weer mijn naam en geboortedatum weten.
De doktersassistente bekijkt het verstrekte recept: ‘Ze staan er niet op.’
‘Hoe lossen we dit op?’
‘Ik stuur nu een herhaalrecept door voor die andere medicijnen en dan is het opgelost. De dokter is het vergeten. U kunt ze waarschijnlijk morgen ophalen bij de apotheek.’

De volgende ochtend haal ik van de twee andere pillen 90 exemplaren op bij de apotheek. Ik begin niet aan een nieuw vraaggesprek.

------
Het plaatje is van Petra Busstra
© 2018 Arie de Jong
powered by CJ2