archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Morandi in het echt | Dik Kruithof | |||
Wij zijn naar de Morandi-tentoonstelling van Museum Belvedère in Heerenveen geweest. Voor het eerst sinds de gemiste opening van de Culturele Hoofdstad buiten die stad! De wereld was er nog! De tentoonstelling heet Morandi – Bologna en omvat werk uit de laatste twintig jaar van zijn leven, toen hij teruggetrokken leefde in een kamer van het huis in Bologna waar hij met zijn drie ongetrouwde zusters woonde. Hij schilderde nagenoeg alleen stillevens – Natura Morte – bestaande uit vaasjes, bekers, kopjes en ander aardewerk. Het zijn vrij kleine schilderijen, in zachte natuurlijke kleuren; fel rood, groen of blauw zul je niet in zijn schilderijen zien. Twee dingen vielen mij nog op. De verscheidenheid en de kwaliteit van de lijsten, die varieert van keurig 'ouderwets' stucwerk tot mooie simpele houten lijsten. Samen zorgen ze voor de vertrouwde sfeer van het atelier, dat overigens in de laatste hoek van de tentoonstelling met levensgrote foto's wordt getoond. Ten tweede vond ik het formaat van de handtekening soms opvallend groot voor een zo bescheiden aandoend schilder. Drie vaasjes met een handtekening eronder die even groot is als een vaasje doet wat overdreven aan. Van Morandi heb ik eerder een tentoonstelling gezien in het Guggenheim museum in Venetië. In mijn herinnering waren de onderwerpen toen hetzelfde maar de schilderijen iets sterker van kleur en kleurverschil en iets scherper geschilderd, de vormen iets preciezer aangegeven. Ik weet niet of die herinnering juist is maar een zoekopdracht op Google met afbeeldingen bevestigde mijn vermoeden enigszins. Het is ook niet echt belangrijk, wat er in Heerenveen te zien is is zeker de moeite waard en geeft een goed beeld van het werk van deze grootmeester van het fijnzinnig schilderen. De tentoonstelling is mooi omkleed met foto's van Ada Duker van bouwdetails uit de binnenstad van Bologna; daarin wel de kleuren die Morandi zelf nooit gebruikte. In de catalogus staat behalve de verplichte nummers vanuit de kunstwereld een (gedeeltelijke?) herdruk van De stad van Morandi van Jan Brokken uit 2014; de moeite waard! De andere helft van Belvedère geeft altijd ruimte aan de eigen collectie, met nu een paar hoogtepunten. Een prachtig zaaltje met werk van Christiaan Kuitwaard en Willem van Althuis, twee schilders die vergelijkbaar zijn met Morandi. Van Kuitwaard is bekend dat hij een bewonderaar van zijn werk is. Zijn serie kopjes die hier te zien is zou, voorzien van passende lijsten, naadloos aansluiten bij Morandi. In de eerste zaal heel ander werk: het grote gebaar van Robert Zandvliet. Drie indrukwekkende grote werken van de Friese schilder, die volgens mij in de Culturele Hoofdstad had gehoord. Helaas heeft de organisatie het niet aangedurfd om de Culturele Hoofdstad te presenteren op de Biënnale in Venetië. Robert Zandvliet zou een uitstekende keuze zijn geweest voor een eigen presentatie daar. Jammer dat dat niet is gebeurd. In twee zalen aandacht voor Boele Bregman, op 8 februari 100 jaar geleden in Heerenveen geboren. Hij was eerst loodgieter maar koos in de jaren vijftig definitief voor het kunstenaarschap. Als autodidact ontwikkelde hij zich snel tot een van de belangrijkste kunstenaars van Friesland. Hij begon in expressionistische stijl, maar koos in de loop van de jaren zeventig voor een poëtische manier van schilderen. Van beide heeft het museum mooie voorbeelden. |
||||
© 2018 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |