archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Uit de wereldhandel delen printen terug
Goudomrand bezoek aan Tanzania Haitze Meurs

1512BZ GoudGoud spreekt mensen aan. Goud boeit. Goud heeft iets magisch door de eeuwen heen. Voor goud zijn vele offers gepleegd, moorden begaan, overvallen gepleegd, mensen verongelukt. Al sinds mensenheugenis. Als je dan uitgenodigd wordt om eens ter plaatse een goudmijn in werking te bezichtigen in de rimboe van Tanzania, dan hoef je niet lang na te denken. Dan ga je. Temeer omdat het hier een mijn betreft waar het goud vandaan komt dat je via Goudkorting.nl met 10% korting hebt kunnen kopen. Dat maakt nieuwsgierig. 10% korting, oftewel circa € 3500 korting op de aanschaf van één kg goud.

Kan dat wel kloppen? Komt nog eens bij dat het goud fysiek pas na 10 maanden geleverd wordt. Is dat geen truc? Nu verkopen en dan 10 maanden de tijd om weg te wezen, zoals zoveel bedrijfjes die goedgelovige investeerders ‘gouden’ bergen beloven. Eigen schuld zeggen we dan. Als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het meestal niet waar. Dat levert dan gelijk een innerlijk conflict op, want de twee mannen achter Goudkorting.nl BV, Iwan van Eenbergen en Marc van Daalen, komen heel betrouwbaar over en hebben een goed verhaal.

Jaja, hoor ik de lezer denken, je verliest tenslotte alleen maar geld aan mensen die je vertrouwt. Dat klopt inderdaad. En dat weten de mannen van Goudkorting ook. Daarom nodigen ze met enige regelmaat klanten uit om zich persoonlijk te vergewissen van de juistheid van hun verhaal. Daarom verzamelden zich 11 personen op Schiphol om de reis naar Tanzania te maken. De twee mannen van Goudkorting, één medewerker van Goudstandaard BV, het bedrijf dat door de mijn ingeschakeld is om er voor te zorgen dat iedere koper zijn goud daadwerkelijk overhandigd krijgt, en acht investeerders in goud (variërend van 250 gram tot een aantal kilo’s).

Het bezoek aan de mijn zal maar kort zijn. Niet omdat men niet alles mag zien, maar het is gemakkelijk te zien wat er allemaal plaats vindt. Alles gebeurt aan de oppervlakte. En de eigenaar/oprichter van de mijn, Rob Slevik, een Canadees, is maar wat graag bereid om alle vragen meer dan omstandig te beantwoorden. De openheid en het enthousiasme stralen van hem en zijn team af, maar zover is het nog niet. Om het bliksembezoek meer cachet te geven, en wat meer tijd te maken voor onderlinge contacten, is in het programma een bezoek aan het Tanagiri National Park opgenomen. Het Tanagiri Park is bekend vanwege een enorme massa olifanten, maar liefst 5000. En die zijn nog agressief ook. Leeuwen kunnen gevaarlijk zijn, maar olifanten en buffels zijn veel gevaarlijker. Daar vrij rondlopen doe je niet voor de lol, en zeker niet lang. Ook de Masai niet, waarvan bekend is dat ze als enige ras (discriminatie!!) niet aangevallen worden door de leeuwen.

De ‘lodge’ ligt 33 km diep in het schitterende park met weidse uitzichten en veel grote eeuwenoude bomen. Het overbruggen van deze 33 km kost gauw een uur en een aantal blauwe plekken, aangezien de tocht in de landrover het best vergeleken kan worden met een cakewalk op de kermis. Het is het enige park waar de leeuwen in bomen klimmen voor een beter uitzicht. Weliswaar niet zo rap als de luipaarden, maar ze doen het wel. Het park ligt op een afstand van ca 200 km van Arusha, waar de meeste werknemers van de lodge vandaan komen. Dat houdt in dat de medewerkers van de lodge, zowel mannen als vrouwen, drie maanden aaneen bij de lodge intern moeten verblijven voordat ze weer een paar weken bij hun gezin kunnen doorbrengen. Is dat niet erg lang dan? Ja, dat vindt men ook wel. We vragen door. Hoe zit dat dan met de kat en het spek? Tanzanianen zijn toch ook mensen van vlees en bloed? We worden gerustgesteld. We hoeven ons geen zorgen te maken. Iedereen komt daar ruimschoots aan zijn/haar trekken, net als bij het thuisfront waarschijnlijk.

De lodges zijn riant opgezet. Ruim, schoon, voorzien van alle faciliteiten, en met een overdaad aan personeel dat uiterst behulpzaam is. Op een groep van 20 personen voor het uitstekende diner zijn zeker 34 medewerkers actief in de keuken, bediening en toezicht. De salarissen zijn er ook naar. Per maand niet meer dan ca 120 euro. Reken daarbij een huurprijs van zo’n $ 300 per lodge per dag, want Tanzanianen zijn absoluut niet vies van geld vragen, en een aantal van 20 lodges, dan is de conclusie al snel dat lodges een aantrekkelijke investering vormen.

De 200 km van Arusha naar Tarangiri Park kostte ons ruim 5 uur. Een chartervlucht bracht de groep in 75 minuten naar Tanga. Daar stonden jeeps klaar om de groep in 3 uur naar de mijn te rijden. Dat had misschien gekund als de voorste jeep niet vast was gelopen en vervolgens ook de tweede jeep. Kan het erger? Jazeker. De chauffeurs deden zulke verwoede pogingen de jeeps uit het moeras te rijden, dat beide jeeps tot aan de treeplanken in de grond werden gewerkt.

Na een tocht van 9 uur ging bij de goudmijn alle aandacht uit naar de machines die stenen en klei weten te scheiden van het goud. Een proces dat continu aan verbetering onderhevig is. Interessant wordt het als er per ton materiaal meer dan 2 gram goud gewonnen wordt. ‘Break even’ is het al vanaf 0,3 gram en op de mijn blijken boringen gedaan te zijn waar een gehalte van meer dan 7 gram werd gehaald. Tienduizenden boringen zijn in voorgaande jaren als voorbereiding van de concessie gedaan en gedocumenteerd. Het opgeboorde materiaal is opgeslagen in een ‘archief’ met exacte locatiegegevens. Dat archief is weer visueel toegankelijk gemaakt per computer zodat men exact weet waar men welke opbrengsten mag verwachten. Tot slot wordt nog even handmatig gedemonstreerd hoe uit een hoopje zand door veel roeren met water, in een soort wokpan, er uiteindelijk een aantal goudschilfers over blijft. De hoeveelheid mag geen naam hebben, maar blijkt tot verrassing van een ieder een waarde te vertegenwoordigen van ca $ 1750.

We krijgen ook nog een referaat over de wijze waarop het bedrijf ‘zorgt’ voor zijn personeel en hun familie. Verder vindt onder de nieuwe president keurig afdracht van premies en belasting plaats en wordt er met respect voor iedereen gewerkt aan een ‘gouden’ toekomst.
Het reisgezelschap blijkt unaniem volkomen overtuigd van de juistheid van hun beslissing om goud met een korting van minimaal 10% bij Goudkorting.nl te kopen. Voor het geval er lezers zijn die ook mee willen gaan doen: vermelding van ‘De Leunstoel’ levert een extra procent korting op, derhalve 11% korting. Na uitlevering van het goud kan men het goud behouden, of, zoals veel klanten doen, het goud via bijvoorbeeld Goudstandaard BV verkopen tegen de wereldmarktprijs, en weer opnieuw met royale korting bij Goudkorting goud bestellen. Een slimme manier om met goud goud te verdienen!

--------
Het plaatje is van Henk Klaren


© 2018 Haitze Meurs meer Haitze Meurs - meer "Uit de wereldhandel" -
Bezigheden > Uit de wereldhandel
Goudomrand bezoek aan Tanzania Haitze Meurs
1512BZ GoudGoud spreekt mensen aan. Goud boeit. Goud heeft iets magisch door de eeuwen heen. Voor goud zijn vele offers gepleegd, moorden begaan, overvallen gepleegd, mensen verongelukt. Al sinds mensenheugenis. Als je dan uitgenodigd wordt om eens ter plaatse een goudmijn in werking te bezichtigen in de rimboe van Tanzania, dan hoef je niet lang na te denken. Dan ga je. Temeer omdat het hier een mijn betreft waar het goud vandaan komt dat je via Goudkorting.nl met 10% korting hebt kunnen kopen. Dat maakt nieuwsgierig. 10% korting, oftewel circa € 3500 korting op de aanschaf van één kg goud.

Kan dat wel kloppen? Komt nog eens bij dat het goud fysiek pas na 10 maanden geleverd wordt. Is dat geen truc? Nu verkopen en dan 10 maanden de tijd om weg te wezen, zoals zoveel bedrijfjes die goedgelovige investeerders ‘gouden’ bergen beloven. Eigen schuld zeggen we dan. Als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het meestal niet waar. Dat levert dan gelijk een innerlijk conflict op, want de twee mannen achter Goudkorting.nl BV, Iwan van Eenbergen en Marc van Daalen, komen heel betrouwbaar over en hebben een goed verhaal.

Jaja, hoor ik de lezer denken, je verliest tenslotte alleen maar geld aan mensen die je vertrouwt. Dat klopt inderdaad. En dat weten de mannen van Goudkorting ook. Daarom nodigen ze met enige regelmaat klanten uit om zich persoonlijk te vergewissen van de juistheid van hun verhaal. Daarom verzamelden zich 11 personen op Schiphol om de reis naar Tanzania te maken. De twee mannen van Goudkorting, één medewerker van Goudstandaard BV, het bedrijf dat door de mijn ingeschakeld is om er voor te zorgen dat iedere koper zijn goud daadwerkelijk overhandigd krijgt, en acht investeerders in goud (variërend van 250 gram tot een aantal kilo’s).

Het bezoek aan de mijn zal maar kort zijn. Niet omdat men niet alles mag zien, maar het is gemakkelijk te zien wat er allemaal plaats vindt. Alles gebeurt aan de oppervlakte. En de eigenaar/oprichter van de mijn, Rob Slevik, een Canadees, is maar wat graag bereid om alle vragen meer dan omstandig te beantwoorden. De openheid en het enthousiasme stralen van hem en zijn team af, maar zover is het nog niet. Om het bliksembezoek meer cachet te geven, en wat meer tijd te maken voor onderlinge contacten, is in het programma een bezoek aan het Tanagiri National Park opgenomen. Het Tanagiri Park is bekend vanwege een enorme massa olifanten, maar liefst 5000. En die zijn nog agressief ook. Leeuwen kunnen gevaarlijk zijn, maar olifanten en buffels zijn veel gevaarlijker. Daar vrij rondlopen doe je niet voor de lol, en zeker niet lang. Ook de Masai niet, waarvan bekend is dat ze als enige ras (discriminatie!!) niet aangevallen worden door de leeuwen.

De ‘lodge’ ligt 33 km diep in het schitterende park met weidse uitzichten en veel grote eeuwenoude bomen. Het overbruggen van deze 33 km kost gauw een uur en een aantal blauwe plekken, aangezien de tocht in de landrover het best vergeleken kan worden met een cakewalk op de kermis. Het is het enige park waar de leeuwen in bomen klimmen voor een beter uitzicht. Weliswaar niet zo rap als de luipaarden, maar ze doen het wel. Het park ligt op een afstand van ca 200 km van Arusha, waar de meeste werknemers van de lodge vandaan komen. Dat houdt in dat de medewerkers van de lodge, zowel mannen als vrouwen, drie maanden aaneen bij de lodge intern moeten verblijven voordat ze weer een paar weken bij hun gezin kunnen doorbrengen. Is dat niet erg lang dan? Ja, dat vindt men ook wel. We vragen door. Hoe zit dat dan met de kat en het spek? Tanzanianen zijn toch ook mensen van vlees en bloed? We worden gerustgesteld. We hoeven ons geen zorgen te maken. Iedereen komt daar ruimschoots aan zijn/haar trekken, net als bij het thuisfront waarschijnlijk.

De lodges zijn riant opgezet. Ruim, schoon, voorzien van alle faciliteiten, en met een overdaad aan personeel dat uiterst behulpzaam is. Op een groep van 20 personen voor het uitstekende diner zijn zeker 34 medewerkers actief in de keuken, bediening en toezicht. De salarissen zijn er ook naar. Per maand niet meer dan ca 120 euro. Reken daarbij een huurprijs van zo’n $ 300 per lodge per dag, want Tanzanianen zijn absoluut niet vies van geld vragen, en een aantal van 20 lodges, dan is de conclusie al snel dat lodges een aantrekkelijke investering vormen.

De 200 km van Arusha naar Tarangiri Park kostte ons ruim 5 uur. Een chartervlucht bracht de groep in 75 minuten naar Tanga. Daar stonden jeeps klaar om de groep in 3 uur naar de mijn te rijden. Dat had misschien gekund als de voorste jeep niet vast was gelopen en vervolgens ook de tweede jeep. Kan het erger? Jazeker. De chauffeurs deden zulke verwoede pogingen de jeeps uit het moeras te rijden, dat beide jeeps tot aan de treeplanken in de grond werden gewerkt.

Na een tocht van 9 uur ging bij de goudmijn alle aandacht uit naar de machines die stenen en klei weten te scheiden van het goud. Een proces dat continu aan verbetering onderhevig is. Interessant wordt het als er per ton materiaal meer dan 2 gram goud gewonnen wordt. ‘Break even’ is het al vanaf 0,3 gram en op de mijn blijken boringen gedaan te zijn waar een gehalte van meer dan 7 gram werd gehaald. Tienduizenden boringen zijn in voorgaande jaren als voorbereiding van de concessie gedaan en gedocumenteerd. Het opgeboorde materiaal is opgeslagen in een ‘archief’ met exacte locatiegegevens. Dat archief is weer visueel toegankelijk gemaakt per computer zodat men exact weet waar men welke opbrengsten mag verwachten. Tot slot wordt nog even handmatig gedemonstreerd hoe uit een hoopje zand door veel roeren met water, in een soort wokpan, er uiteindelijk een aantal goudschilfers over blijft. De hoeveelheid mag geen naam hebben, maar blijkt tot verrassing van een ieder een waarde te vertegenwoordigen van ca $ 1750.

We krijgen ook nog een referaat over de wijze waarop het bedrijf ‘zorgt’ voor zijn personeel en hun familie. Verder vindt onder de nieuwe president keurig afdracht van premies en belasting plaats en wordt er met respect voor iedereen gewerkt aan een ‘gouden’ toekomst.
Het reisgezelschap blijkt unaniem volkomen overtuigd van de juistheid van hun beslissing om goud met een korting van minimaal 10% bij Goudkorting.nl te kopen. Voor het geval er lezers zijn die ook mee willen gaan doen: vermelding van ‘De Leunstoel’ levert een extra procent korting op, derhalve 11% korting. Na uitlevering van het goud kan men het goud behouden, of, zoals veel klanten doen, het goud via bijvoorbeeld Goudstandaard BV verkopen tegen de wereldmarktprijs, en weer opnieuw met royale korting bij Goudkorting goud bestellen. Een slimme manier om met goud goud te verdienen!

--------
Het plaatje is van Henk Klaren
© 2018 Haitze Meurs
powered by CJ2