archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Kunsten in Aalborg | Dik Kruithof | |||
Tijdens ons eerste bezoek aan Denemarken drie jaar geleden was het Kunsten Museum voor Moderne Kunst in Aalborg gesloten wegens renovatie. In de jaren erna zaten we te ver van Aalborg af maar dit jaar hadden we een huisje in Djursland en stond het Kunsten dus op de agenda. We zijn er geweest en het was zeer zeker de omweg waard. Het is een mooi, modern, wit gebouw van de bekende Finse architecten Aalto, fraai gelegen halverwege een heuvel boven het centrum van Aalborg. Belangrijker is natuurlijk de collectie en de manier waarop die getoond werd. En dat was schitterend. Het museum is gespecialiseerd op de moderne kunst van de vorige eeuw. De labyrintachtige opstelling van de eigen collectie onder het motto Let’s get lost is geïnspireerd door de bijdrage van twee grote verzamelaars die in de jaren zestig hun collectie overdroegen aan het museum. Er zijn foto’s van hun huizen te zien die vol hangen met de schilderijen die hier te zien zijn en de ruimte krijgen in enorme witte zalen. Het begint met een prachtig surrealistisch schilderij van Max Ernst van twee bij elkaar schuilende vogels. De internationale ontwikkelingen worden vergeleken met de beste Deense kunstenaars en daarin speelt de Cobra-beweging natuurlijk een grote rol, met de nadruk op de Deense leden Jorn en Pedersen, maar met ook hele mooie schilderijen van Karel Appel en Constant. Vooral van Asger Jorn is er heel veel en heel mooi werk, ook uit andere minder ‘gelukkige’ periodes uit zijn leven. Een kabinet vol gevoelige kleine werkjes met aangrijpende figuren die mooi aansluiten op Cobra, maar ook een serie hele donkere en dreigende doeken uit een latere tijd. Stromingen als constructivisme, optical art en fluxus komen met namen als Chadwick, Vasarely en Beuys aan de orde en ook Warhol en Lichtenstein zijn te zien. Een mooie keuze uit de twintigste-eeuwse schilderkunst. Vaak denk ik dat de kleinere stukken uit particuliere verzamelingen beter zijn dan de bekende grote museumstukken. Onderdeel van de tentoonstelling is een verzameling van kaarten van briefkaartformaat met een prikkelende vraag over kunst voorop en een toelichting achterop – in Deens en Engels achterop. Een nieuwe en leuke manier om mensen te helpen bij de ontmoeting met moderne kunst. Er waren twee grote tentoonstellingen die niet verder uiteen hadden kunnen liggen. Roman Ondak is een Slowaakse kunstenaar die de gedachte van Marcel Duchamp dat een dagelijks gebruiksvoorwerp kunst kan zijn steeds in alle richtingen verder uitwerkt. Hier gaat het om een project waarbij jongeren uit Aalborg en omgeving gevraagd is om bij gevonden voorwerpen hun eigen geheime verhaal te vertellen. Er is een groeiende tafel vol van oud en afgedankt materiaal – vaak van technische herkomst, soms speelgoed, met mysterieuze boodschappen. Zelf heeft Ondak een groot aantal stillevens, tekeningen en schilderijen, gemaakt en daarbij het geschilderde object er in de vitrine bij, of op, gezet. Dat geeft ook een heel apart effect. Een intrigerende en onderhoudende tentoonstelling. Er is ook een overzicht van de bekende Deense kunstenaar Vilhelm Lundstrom, die in Denemarken beroemd is omdat hij de schilderijen maakt die passen bij het Deense Design en die dus bij heel veel rijke Denen in de woonkamer hangen. Het overzicht geeft een mooi beeld van zijn ontwikkeling van revolutionaire jongeling naar geaccepteerd schilder. In 1917 maakte hij voor een herfsttentoonstelling van de artiestenclub kubistische collages, die hij een jaar later als ‘krattenschilderijen’ aan een grotere kring toonde. Verbazing alom maar een kleine groep kunstverzamelaars zag iets in hem. Er is een foto te zien van een interieur waar zo’n krattenschilderij boven een deur hangt. Zijn volgende periode was die van de weelderige naakten. Dan valt er een gat van enige jaren en komt hij terug met kubistische gestileerde stillevens en keurige, ongeklede dames. Vanaf dat moment is hij een succes en de schilder van de goede smaak, zoals de tentoonstelling ook heet. Er zijn foto’s van interieurs van beroemde ontwerpers met zijn schilderijen en teksten van bewonderaars over zijn werk. Het laatste schilderij is een stilleven met sinaasappels, vandaar dat voor het museum een grote rieten maand met sinaasappels als aandachttrekker geplaatst is. ------ De foto's zijn van de schrijver |
||||
© 2017 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |