archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Doe toch een spelletje mee delen printen terug
Schaken om de wereldtitel, toen en nu Dik Kruithof

1404VG FischerDe afgelopen weken zagen wij toevallig twee documentaires waarin jonge schakers gevolgd werden op hun weg naar het Wereldkampioenschap schaken.

Het Noordelijk filmfestival had als algemeen thema ‘coming of age’ films en in dat kader – en waarschijnlijk met de komende match in gedachten – Magnus als openingsfilm gekozen en dat bleek een uitstekende greep. Niet alleen trok Magnus twee keer een volle grote zaal, maar hij kwam ook op de tweede plaats in de publiekswaardering. En dat voor een documentaire over een opgroeiende schaker! Het is dan ook een prachtige feel-good movie geworden, waarin getoond wordt hoe de zeer talentvolle, eigenzinnige Magnus Carlsen door zijn ouders, en vooral ook door zijn zusjes, alle gelegenheid krijgt om zijn talenten zo goed mogelijk te benutten en toch een mooie jeugd te hebben. Dat er ook sprake is van een ongelooflijke ambitie om de beste te zijn komt maar een paar keer naar voren: als hij als jongetje een partij onverwacht verliest en als er verteld wordt: Magnus haat remises!
De film eindigt met het wereldkampioenschap dat Magnus behaalt in de match tegen Vishwanatan Anand in 2013.

Op de bijeenkomst van het Schaakgenootschap De Raadsheer werd de film Pawn Sacrifice vertoond, gemaakt in 2014 als biografie van Robert Fischer, die in 1972 de Match van de Eeuw won van Boris Spassky. Die match werd vrij breed gezien als een match tussen de vrije westerse wereld en het communistische Rusland. Fischer groeide op met een alleenstaande moeder die veel aandacht had voor de wereldproblemen, maar weinig voor haar talentvolle zoon en een oudere zus die bijna buiten beeld blijft. Hij leert voor zichzelf op te komen maar wordt er niet een prettig mens van.

Fischer moest1404VG Magnus het in de schaakwereld opnemen tegen de Russische overmacht. Het is nogal moeilijk om een toernooi te winnen met acht deelnemers waarvan er vijf uit Rusland komen. Uiteindelijk kreeg hij het voor elkaar dat het kandidatentoernooi werd vervangen door een serie matches. Toen sloeg hij genadeloos toe met overwinningen van 6-0, 6-0 en 6-3 die hem het recht gaven de wereldkampioen uit te dagen. De sfeer rond die match, zijn wegblijven, steeds nieuwe eisen stellen en toch zijn zin krijgen omdat Spasski – die eerst wordt neergezet als een willoze marionet met zonnebril – echt wil spelen: dat is natuurlijk de kern van de film. Dat het na het winnen van de titel snel achteruit gaat met hem wordt kort duidelijk gemaakt. Zijn alles overheersende drang om de beste te zijn maakt het een harde, bijna onprettige film.    

De achtste partij van de lopende match om het wereldkampioenschap schaken tussen Magnus Carlsen en Sergei Karjakin is net afgelopen. Sergei Karjakin is minder dan een jaar ouder dan Magnus – ze zijn beiden geboren in 1990, Sergei op 12 januari en Magnus op 30 november.
Sergei is met enige tegenslagen binnen het schaakopleidingssysteem dat de Sovjet-Unie heeft overleefd als een raket naar voren gekomen: hij is nog altijd de jongste grootmeester ooit (hij was 12 jaar en zeven maanden toen hij de titel behaalde). Karjakin won het kandidatentoernooi dat in Moskou gehouden werd in maart van dit jaar.
De eerste zeven partijen van de match eindigden in remise. Ook de achtste partij had in remise moeten eindigen maar Carlsen bleef twee keer doorspelen toen hij had moeten afwikkelen naar een volkomen gelijke stand (en verloor).
Inderdaad, het zat al in die film: Magnus haat remises.


© 2016 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Doe toch een spelletje mee" -
Vermaak en Genot > Doe toch een spelletje mee
Schaken om de wereldtitel, toen en nu Dik Kruithof
1404VG FischerDe afgelopen weken zagen wij toevallig twee documentaires waarin jonge schakers gevolgd werden op hun weg naar het Wereldkampioenschap schaken.

Het Noordelijk filmfestival had als algemeen thema ‘coming of age’ films en in dat kader – en waarschijnlijk met de komende match in gedachten – Magnus als openingsfilm gekozen en dat bleek een uitstekende greep. Niet alleen trok Magnus twee keer een volle grote zaal, maar hij kwam ook op de tweede plaats in de publiekswaardering. En dat voor een documentaire over een opgroeiende schaker! Het is dan ook een prachtige feel-good movie geworden, waarin getoond wordt hoe de zeer talentvolle, eigenzinnige Magnus Carlsen door zijn ouders, en vooral ook door zijn zusjes, alle gelegenheid krijgt om zijn talenten zo goed mogelijk te benutten en toch een mooie jeugd te hebben. Dat er ook sprake is van een ongelooflijke ambitie om de beste te zijn komt maar een paar keer naar voren: als hij als jongetje een partij onverwacht verliest en als er verteld wordt: Magnus haat remises!
De film eindigt met het wereldkampioenschap dat Magnus behaalt in de match tegen Vishwanatan Anand in 2013.

Op de bijeenkomst van het Schaakgenootschap De Raadsheer werd de film Pawn Sacrifice vertoond, gemaakt in 2014 als biografie van Robert Fischer, die in 1972 de Match van de Eeuw won van Boris Spassky. Die match werd vrij breed gezien als een match tussen de vrije westerse wereld en het communistische Rusland. Fischer groeide op met een alleenstaande moeder die veel aandacht had voor de wereldproblemen, maar weinig voor haar talentvolle zoon en een oudere zus die bijna buiten beeld blijft. Hij leert voor zichzelf op te komen maar wordt er niet een prettig mens van.

Fischer moest1404VG Magnus het in de schaakwereld opnemen tegen de Russische overmacht. Het is nogal moeilijk om een toernooi te winnen met acht deelnemers waarvan er vijf uit Rusland komen. Uiteindelijk kreeg hij het voor elkaar dat het kandidatentoernooi werd vervangen door een serie matches. Toen sloeg hij genadeloos toe met overwinningen van 6-0, 6-0 en 6-3 die hem het recht gaven de wereldkampioen uit te dagen. De sfeer rond die match, zijn wegblijven, steeds nieuwe eisen stellen en toch zijn zin krijgen omdat Spasski – die eerst wordt neergezet als een willoze marionet met zonnebril – echt wil spelen: dat is natuurlijk de kern van de film. Dat het na het winnen van de titel snel achteruit gaat met hem wordt kort duidelijk gemaakt. Zijn alles overheersende drang om de beste te zijn maakt het een harde, bijna onprettige film.    

De achtste partij van de lopende match om het wereldkampioenschap schaken tussen Magnus Carlsen en Sergei Karjakin is net afgelopen. Sergei Karjakin is minder dan een jaar ouder dan Magnus – ze zijn beiden geboren in 1990, Sergei op 12 januari en Magnus op 30 november.
Sergei is met enige tegenslagen binnen het schaakopleidingssysteem dat de Sovjet-Unie heeft overleefd als een raket naar voren gekomen: hij is nog altijd de jongste grootmeester ooit (hij was 12 jaar en zeven maanden toen hij de titel behaalde). Karjakin won het kandidatentoernooi dat in Moskou gehouden werd in maart van dit jaar.
De eerste zeven partijen van de match eindigden in remise. Ook de achtste partij had in remise moeten eindigen maar Carlsen bleef twee keer doorspelen toen hij had moeten afwikkelen naar een volkomen gelijke stand (en verloor).
Inderdaad, het zat al in die film: Magnus haat remises.
© 2016 Dik Kruithof
powered by CJ2