archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Een rustig mens delen printen terug
Reinier Rijke, toch boekenman? Frits Hoorweg

1401BS Reinier RijkeReinier Rijke is de man achter www.boekenroute.nl, een internetsite die in 2005 is opgezet om de boeken van kleine uitgevers direct aan de man te brengen. Je verwacht (dat deed ik in ieder geval) iemand aan te treffen die zijn leven lang iets met schrijven en boeken te maken heeft gehad. Er – zeg maar – mee vergroeid is, maar dat blijkt helemaal niet het geval. Of beter gezegd: zo was het aanvankelijk in ieder geval niet.

‘Nee, ik ben begonnen bij Siemens, met het ontwikkelen van toepassingen voor nieuwe technologie. Vervolgens ben ik onderdeel geweest van BSO, van Eckart Wintzen. Zegt die naam je nog iets? Een heel eigenzinnig en origineel IT bedrijf. Het was een mooie tijd, maar er kwam een abrupt einde aan toen het bedrijf werd verkocht. Financieel gezien was dat heel gunstig, ook voor mij persoonlijk, omdat ik mijn aandelen kon verzilveren, maar het werk werd er niet leuker op. Daarom heb ik toen vrij snel besloten om als kleine zelfstandige verder te gaan. ZZP’er zou je dat nu noemen, maar dat begrip bestond toen nog niet.

Dat heb ik een tijd gedaan, tot de markt voor dit soort werk, begin deze eeuw een beetje instortte. Gelukkig kon ik het mij toen permitteren me op wat dingen te concentreren die ik interessant vond, zonder daar financieel veel beter van te worden. Zo ben ik betrokken geraakt bij de problemen van de kleine uitgevers.
Die zaten en zitten met het probleem dat ze hun boeken niet, of slechts zelden, bij de boekhandel in de kast krijgen. Laat staan op een tafel of in de etalage! In het verlengde van de adviseursrol die ik gewend was te spelen legde ik hen het idee voor zelf een nieuw verkoopkanaal te creëren. Uiteindelijk heb ik die website voor een groot deel zelf opgezet en houd ik ‘m ook draaiende.’

‘Nou ja, rendabel, het brengt genoeg op om de boel ongeveer quitte te laten draaien. Echt verdienen doen we er niet aan, maar dat is ook niet nodig. Ja, we hebben kortgeleden besloten ook boeken van gewone, grotere uitgevers aan te gaan bieden. Aan de ene kant omdat we te horen kregen dat klanten het prettig vinden om, als ze dan toch iets bestellen via dit kanaal, dan maar een wat uitgebreidere bestelling te doen, waarschijnlijk ook omdat er dan geen bezorgkosten in rekening worden gebracht. Wat verder een rol speelde was dat BOL.com van de uitgevers een hoger percentage ging eisen. Binnen de VZU (Vereniging van Zelfstandige Uitgevers), waar ik als vanzelf bij betrokken ben geraakt, was daar veel over te doen en ja, ze hebben zich er uiteindelijk bij neer moeten leggen, maar op deze manier wordt er toch nog iets teruggepakt.

Praktisch is het voor ons een koud kunstje om ook ‘gewone’ boeken te leveren, omdat het immers allemaal via het Centraal Boekhuis loopt. Daar komen de bestellingen terecht en wordt voor verzending gezorgd. Goed, daar betaal je natuurlijk een percentage voor, vanzelf. Ja, met dat Centraal Boekhuis mag Nederland heel blij zijn. Alle leveranciers, tot en met BOL.com toe, maken er dan ook gretig gebruik van.’

Op uitnodiging van Reinier bezocht ik de beurs die de Vereniging van Zelfstandige Uitgevers organiseerde in Utrecht, op 8 oktober j.l., dat was voor het eerst. Mijn indruk is dat het voor herhaling vatbaar is. Ik vond het in ieder geval zelf heel leuk. Er waren zo'n vijftig stands, waar uitgevers hun waren hadden uitgestald. Nou ja stands is misschien een beetje groot woord, laten we het maar op tafels houden. Af en toe waren er lezingen, voordrachten en interviews, maar het aardigste was wat mij betreft toch wat er op die tafels was uitgestald. Mij bevielen vooral de bijzondere uitgaven van redelijk bekende schrijvers en de streekgebonden boeken, met name wandelboekjes.

Reinier schiet heel makkelijk weer in de rol van adviseur. Hij informeert nieuwsgierig naar hoe het bij De Leunstoel werkt en komt dan alras met adviezen hoe het misschien effectiever kan. Op internet is hij te bewonderen in een workshop van de Boeken Coöperatie Nederland. Daarin richt hij zich tot auteurs die graag hun boeken willen uitgeven, aspirant-schrijvers. Eigenlijk kwam hij met een vergelijkbare redenering als die hij jaren geleden aan de kleine uitgevers had voorgehouden.

‘Als je een plaatsje op de markt wilt veroveren zul je dat zelf moeten bevechten. Je boek naar een uitgever sturen, als je geen entree hebt, is zinloos. Succesverhalen die iets anders suggereren moet je niet geloven. Je moet gewoon alles zelf doen, of althans de regie in handen houden. Een boek schrijven is, hoe raar dat ook klinkt, slechts het begin. De tekst moet gecorrigeerd worden, je moet voor een goede opmaak zorgen en het boek moet gedrukt of geprint worden. Voor zover je dat zelf niet kunt is het aan te raden allianties te sluiten met wat je lotgenoten zou kunnen noemen. Natuurlijk zijn er uitgevers die van alles voor je kunnen en willen doen, maar die moeten daarvoor betaald worden.

Tenslotte, en daar gaat het uiteindelijk toch om, moet je er ook nog zelf voor zorgen dat het boek onder de aandacht van mogelijke kopers wordt gebracht. Ja, om te beginnen: familie en bekenden, maar als je je best doet kun je tegenwoordig met Facebook en Twitter de laatste categorie behoorlijk oprekken.’

De voordracht die Reinier hield in de workshop (hiervoor kort samengevat) is te bekijken via YouTube: Presentatie


© 2016 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Een rustig mens" -
Beschouwingen > Een rustig mens
Reinier Rijke, toch boekenman? Frits Hoorweg
1401BS Reinier RijkeReinier Rijke is de man achter www.boekenroute.nl, een internetsite die in 2005 is opgezet om de boeken van kleine uitgevers direct aan de man te brengen. Je verwacht (dat deed ik in ieder geval) iemand aan te treffen die zijn leven lang iets met schrijven en boeken te maken heeft gehad. Er – zeg maar – mee vergroeid is, maar dat blijkt helemaal niet het geval. Of beter gezegd: zo was het aanvankelijk in ieder geval niet.

‘Nee, ik ben begonnen bij Siemens, met het ontwikkelen van toepassingen voor nieuwe technologie. Vervolgens ben ik onderdeel geweest van BSO, van Eckart Wintzen. Zegt die naam je nog iets? Een heel eigenzinnig en origineel IT bedrijf. Het was een mooie tijd, maar er kwam een abrupt einde aan toen het bedrijf werd verkocht. Financieel gezien was dat heel gunstig, ook voor mij persoonlijk, omdat ik mijn aandelen kon verzilveren, maar het werk werd er niet leuker op. Daarom heb ik toen vrij snel besloten om als kleine zelfstandige verder te gaan. ZZP’er zou je dat nu noemen, maar dat begrip bestond toen nog niet.

Dat heb ik een tijd gedaan, tot de markt voor dit soort werk, begin deze eeuw een beetje instortte. Gelukkig kon ik het mij toen permitteren me op wat dingen te concentreren die ik interessant vond, zonder daar financieel veel beter van te worden. Zo ben ik betrokken geraakt bij de problemen van de kleine uitgevers.
Die zaten en zitten met het probleem dat ze hun boeken niet, of slechts zelden, bij de boekhandel in de kast krijgen. Laat staan op een tafel of in de etalage! In het verlengde van de adviseursrol die ik gewend was te spelen legde ik hen het idee voor zelf een nieuw verkoopkanaal te creëren. Uiteindelijk heb ik die website voor een groot deel zelf opgezet en houd ik ‘m ook draaiende.’

‘Nou ja, rendabel, het brengt genoeg op om de boel ongeveer quitte te laten draaien. Echt verdienen doen we er niet aan, maar dat is ook niet nodig. Ja, we hebben kortgeleden besloten ook boeken van gewone, grotere uitgevers aan te gaan bieden. Aan de ene kant omdat we te horen kregen dat klanten het prettig vinden om, als ze dan toch iets bestellen via dit kanaal, dan maar een wat uitgebreidere bestelling te doen, waarschijnlijk ook omdat er dan geen bezorgkosten in rekening worden gebracht. Wat verder een rol speelde was dat BOL.com van de uitgevers een hoger percentage ging eisen. Binnen de VZU (Vereniging van Zelfstandige Uitgevers), waar ik als vanzelf bij betrokken ben geraakt, was daar veel over te doen en ja, ze hebben zich er uiteindelijk bij neer moeten leggen, maar op deze manier wordt er toch nog iets teruggepakt.

Praktisch is het voor ons een koud kunstje om ook ‘gewone’ boeken te leveren, omdat het immers allemaal via het Centraal Boekhuis loopt. Daar komen de bestellingen terecht en wordt voor verzending gezorgd. Goed, daar betaal je natuurlijk een percentage voor, vanzelf. Ja, met dat Centraal Boekhuis mag Nederland heel blij zijn. Alle leveranciers, tot en met BOL.com toe, maken er dan ook gretig gebruik van.’

Op uitnodiging van Reinier bezocht ik de beurs die de Vereniging van Zelfstandige Uitgevers organiseerde in Utrecht, op 8 oktober j.l., dat was voor het eerst. Mijn indruk is dat het voor herhaling vatbaar is. Ik vond het in ieder geval zelf heel leuk. Er waren zo'n vijftig stands, waar uitgevers hun waren hadden uitgestald. Nou ja stands is misschien een beetje groot woord, laten we het maar op tafels houden. Af en toe waren er lezingen, voordrachten en interviews, maar het aardigste was wat mij betreft toch wat er op die tafels was uitgestald. Mij bevielen vooral de bijzondere uitgaven van redelijk bekende schrijvers en de streekgebonden boeken, met name wandelboekjes.

Reinier schiet heel makkelijk weer in de rol van adviseur. Hij informeert nieuwsgierig naar hoe het bij De Leunstoel werkt en komt dan alras met adviezen hoe het misschien effectiever kan. Op internet is hij te bewonderen in een workshop van de Boeken Coöperatie Nederland. Daarin richt hij zich tot auteurs die graag hun boeken willen uitgeven, aspirant-schrijvers. Eigenlijk kwam hij met een vergelijkbare redenering als die hij jaren geleden aan de kleine uitgevers had voorgehouden.

‘Als je een plaatsje op de markt wilt veroveren zul je dat zelf moeten bevechten. Je boek naar een uitgever sturen, als je geen entree hebt, is zinloos. Succesverhalen die iets anders suggereren moet je niet geloven. Je moet gewoon alles zelf doen, of althans de regie in handen houden. Een boek schrijven is, hoe raar dat ook klinkt, slechts het begin. De tekst moet gecorrigeerd worden, je moet voor een goede opmaak zorgen en het boek moet gedrukt of geprint worden. Voor zover je dat zelf niet kunt is het aan te raden allianties te sluiten met wat je lotgenoten zou kunnen noemen. Natuurlijk zijn er uitgevers die van alles voor je kunnen en willen doen, maar die moeten daarvoor betaald worden.

Tenslotte, en daar gaat het uiteindelijk toch om, moet je er ook nog zelf voor zorgen dat het boek onder de aandacht van mogelijke kopers wordt gebracht. Ja, om te beginnen: familie en bekenden, maar als je je best doet kun je tegenwoordig met Facebook en Twitter de laatste categorie behoorlijk oprekken.’

De voordracht die Reinier hield in de workshop (hiervoor kort samengevat) is te bekijken via YouTube: Presentatie
© 2016 Frits Hoorweg
powered by CJ2