archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ergernissen | ||||
Patser en psychopaat | Katharina Kouwenhoven | |||
December jl. werd de voormalig directeur van woningcorporatie Rochdale Hubert Möllenkamp veroordeeld tot 2,5 jaar cel, onvoorwaardelijk. Daarvoor moet je wel aardig wat op je kerfstok hebben en dat was ook zo: alle mogelijke vormen van witteboordencriminaliteit, behalve geweld. Een tijdje geleden meende iemand dat al die oplichtende en flessentrekkende bank- en verzekeringsmedewerkers psychopathische trekjes hebben. Het zijn egoïsten die alleen uit zijn op zelfverrijking en die rücksichtslos te werk gaan zonder het geringste oog voor wat ze anderen aandoen. Geen inlevingsvermogen, geen compassie en geen enkel schuldbesef. Onze Hubert past aardig in dit plaatje. Als directeur van een weliswaar verzelfstandigde, maar niet geprivatiseerde, stichting die het oogmerk heeft voor de huisvesting van beneden ‘modalen’ te zorgen, diende hij een voorbeeldfunctie te vervullen. Dat deed hij door rondgereden te worden in een Maserati (186.000 euro!) met een blauw taxikenteken, zodat hij over de vrije trambaan kon scheuren en natuurlijk ook door de PC Hooftstraat. Tot zijn wagenpark behoorde ook nog een geschonken Porsche en een Ferrari, die tot de voor de belasting verzwegen inkomsten behoorden. De belastingdienst vorderde in verband hiermee 2.4 miljoen van hem. Hij had geen belangstelling voor de huizen van de corporatie en het woongenot van de leden, maar was alleen geïnteresseerd in expansie van de organisatie door vastgoedtransacties, gesloten buiten medeweten van het bestuur en met gebruik van steekpenningen. Als je in huizen doet moet je natuurlijk goed voor jezelf zorgen. Möllenkamp deed dit met een vakantievilla in Spanje en een luxe appartement in Lelystad. Dat laatste getuigt natuurlijk niet van veel smaak. Directeur van een woningcorporatie is natuurlijk maar een sullig baantje en daarom wilde hij boven zichzelf uitstijgen en op grote voet leven. Daarvoor gebruikte hij o.a. de creditcards van de corporatie, voor persoonlijke uitgaven. De rechtbank achtte bewezen dat hij zich jarenlang schuldig had gemaakt aan omkoping, oplichting van zijn werkgever, verduistering, witwassen, belastingfraude en meineed. Een schilderachtige man, kortom. Hubert Möllenkamp was een flamboyante man met een joviaal uiterlijk, een graag geziene gast. Maar wat hem definitief bestempelt tot psychopaat is zijn reputatie alles te kunnen verkopen wat hij maar wilde. Kleurentelevisies aan blinden, bijvoorbeeld. Het is mij een raadsel waarom onze Hubert geen ter beschikkingstelling met dwangverpleging heeft gekregen. Want Hubert is een recidivist. Die gaat gewoon verder waar hij gebleven is met een paar waardevolle contacten die hij in de bajes heeft opgedaan. De rechtbank verweet hem dat hij geen enkel schuldbesef had getoond en rekende hem de schaamteloze wijze waarop hij gehandeld had zwaar aan. Van een psychopaat kun je niet anders verwachten. ------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven -------- Bestel uw boeken en wat al niet bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
© 2016 Katharina Kouwenhoven | ||||
powered by CJ2 |