archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Zó leuk, gezellig ook * Frits Hoorweg

1216BZ JoepieHet is weer de tijd van festivals, kermissen en meer van dat spul: paardendagen, bloemencorso’s; ach, hoe heet het allemaal. Een goede aanleiding om eens stil te staan bij de grootste beproeving die de mens in zijn leven moet ondergaan: collectief vermaak.

Van jongs af aan worden wij getraind in net te doen alsof dat leuk is. Verjaardagspartijtjes en schoolreisjes, onze opvoeders prijzen ze aan op een toon die suggereert dat het beloofde land in zicht is. Het valt hen waarschijnlijk niet te verwijten want zij zijn tenslotte het product van hun eigen opvoeding. In de praktijk vallen die dingen meestal erg tegen, maar de meesten van ons leren al vroeg dat het geen pas geeft daar uiting aan te geven. Je hoort ze leuk te vinden.

Voor de enkeling die dat niet op kan brengen lijkt het één grote perverse samenzwering, die des te moeilijker is te ondergaan omdat het leed niet erkend wordt. Iedereen roept om het hardst dat het zó leuk is, waarschijnlijk vooral om zichzelf te overtuigen, daar past jouw op zich gezonde afkeer niet bij. Op slachtofferhulp, al was het maar gewoon meelij, hoef je niet te rekenen.

Toch zijn er randverschijnselen die erop duiden dat het doen alsof lang niet iedereen gemakkelijk afgaat. Zo is het niet voor niets dat die zogenaamde gezelligheid steevast gepaard gaat met enorm veel lawaai. Carlo van Praag heeft daar meerdere malen over geschreven, maar dan vanuit de optiek van iemand die zich tevergeefs aan de narigheid probeert te onttrekken. De deelnemers worden er waarschijnlijk door geholpen hun latente gevoelens van onbehagen te blijven onderdrukken. Sterker, deze worden gesublimeerd in wat doorgaat voor een grote liefde voor muziek.

Drank- en drugsgebruik is een andere populaire uitweg uit de misère. Ook deze is echter niet zonder gevaar. Het lawaai zorgt voor gehoorbeschadiging en de drugs tasten je hersens aan, nog even los van het directe levensgevaar dat sommige brouwsels op kunnen leveren.
Gevaar is er soms ook te duchten van de ‘attracties’ die de evenementen heten op te leuken. Hoogwerkers kunnen omvallen en doen dat af en toe ook, achtbaankarretjes ontsporen soms, de remmen van grote terreinwagens blokkeren ineens, terwijl ze dat toch nooit eerder deden.

De regering zou er iets tegen moeten doen. Ik bedoel tegen die rare samenzwering om ons te verleiden tot collectief vermaak. Misschien is een goede eerste stap: ophouden de veiligheid bij al die evenementen te garanderen.

--------------------------------------------------------------------------------
De tekst is geïnspireerd op het door Henk Klaren gemaakte plaatje.
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2015 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Zó leuk, gezellig ook * Frits Hoorweg
1216BZ JoepieHet is weer de tijd van festivals, kermissen en meer van dat spul: paardendagen, bloemencorso’s; ach, hoe heet het allemaal. Een goede aanleiding om eens stil te staan bij de grootste beproeving die de mens in zijn leven moet ondergaan: collectief vermaak.

Van jongs af aan worden wij getraind in net te doen alsof dat leuk is. Verjaardagspartijtjes en schoolreisjes, onze opvoeders prijzen ze aan op een toon die suggereert dat het beloofde land in zicht is. Het valt hen waarschijnlijk niet te verwijten want zij zijn tenslotte het product van hun eigen opvoeding. In de praktijk vallen die dingen meestal erg tegen, maar de meesten van ons leren al vroeg dat het geen pas geeft daar uiting aan te geven. Je hoort ze leuk te vinden.

Voor de enkeling die dat niet op kan brengen lijkt het één grote perverse samenzwering, die des te moeilijker is te ondergaan omdat het leed niet erkend wordt. Iedereen roept om het hardst dat het zó leuk is, waarschijnlijk vooral om zichzelf te overtuigen, daar past jouw op zich gezonde afkeer niet bij. Op slachtofferhulp, al was het maar gewoon meelij, hoef je niet te rekenen.

Toch zijn er randverschijnselen die erop duiden dat het doen alsof lang niet iedereen gemakkelijk afgaat. Zo is het niet voor niets dat die zogenaamde gezelligheid steevast gepaard gaat met enorm veel lawaai. Carlo van Praag heeft daar meerdere malen over geschreven, maar dan vanuit de optiek van iemand die zich tevergeefs aan de narigheid probeert te onttrekken. De deelnemers worden er waarschijnlijk door geholpen hun latente gevoelens van onbehagen te blijven onderdrukken. Sterker, deze worden gesublimeerd in wat doorgaat voor een grote liefde voor muziek.

Drank- en drugsgebruik is een andere populaire uitweg uit de misère. Ook deze is echter niet zonder gevaar. Het lawaai zorgt voor gehoorbeschadiging en de drugs tasten je hersens aan, nog even los van het directe levensgevaar dat sommige brouwsels op kunnen leveren.
Gevaar is er soms ook te duchten van de ‘attracties’ die de evenementen heten op te leuken. Hoogwerkers kunnen omvallen en doen dat af en toe ook, achtbaankarretjes ontsporen soms, de remmen van grote terreinwagens blokkeren ineens, terwijl ze dat toch nooit eerder deden.

De regering zou er iets tegen moeten doen. Ik bedoel tegen die rare samenzwering om ons te verleiden tot collectief vermaak. Misschien is een goede eerste stap: ophouden de veiligheid bij al die evenementen te garanderen.

--------------------------------------------------------------------------------
De tekst is geïnspireerd op het door Henk Klaren gemaakte plaatje.
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2015 Frits Hoorweg
powered by CJ2