archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Animaties in Amersfoort | Dik Kruithof | |||
In de Kunsthal Kade in Amersfoort kiezen ze wel vaker voor de aparte randgevallen van de kunstwereld en zo hebben ze nu een mooie tentoonstelling over 100 jaar Animatiekunst: Move On! Ik ging er uit nieuwsgierigheid heen zonder precies te weten wat er geboden werd. Zou het gaan over al die veredelde tekenfilms die ontzettend populair zijn en waarvan ik er nooit een gezien heb? Of krijg ik bewegende strips te zien? De kunsthal zegt het zelf zo: ‘De werelden van 'klassieke' animatiefilmers en beeldend kunstenaars die animatie gebruiken zijn over het algemeen gescheiden, maar toch beïnvloeden ze elkaar direct of indirect. Kunsthal KAdE brengt beide werelden tezamen: er komt een historisch overzicht van belangrijke animatiefilms uit de afgelopen 100 jaar en een selectie van werk van beeldend kunstenaars die op een fundamentele manier van het beeldmiddel 'animatie' gebruik maken.’ Ik ben natuurlijk begonnen met de beeldend kunstenaars die ‘animatie’ gebruiken, de illusie van beweging door het na elkaar afspelen van verschillende stilstaande beelden. En, ik moet zeggen, ik was onder de indruk en ook echt geraakt door een aantal kunstenaars. Animatie als vorm van beeldende kunst kun je dus zien als een onderdeel van videokunst waarbij alleen als voorwaarde geldt dat de beweging uit stilstaande beelden is opgebouwd. Zo laat Eelco Brand een doodgewone boom zien die ineens gaat bewegen en dan blijkt dat de stam als een gespannen elastiek wordt opgedraaid. Ineens is het te ver en zwiept de boom, met wapperende takken en door de lucht vliegende blaadjes, weer terug naar zijn beginstand. ‘Een perfecte illusie en een totale vervreemding’ wordt het genoemd. En dat klopt. Jacco Olivier is zo te zien een gewone schilder maar hij maakt van zijn schilderijen fascinerende filmpjes waarbij met mensen, of in landschappen, van alles gebeurt. Prachtige beelden waarin je ziet hoe het beeld uit verf wordt opgebouwd, maar ook hoe de opvolgende beelden hun uitwerking hebben. Quinten Swagerman zoekt en gebruikt oude apparatuur uit de begintijd van de ontwikkelingen van foto en film. Hier demonstreert hij de Pristitrope: draai eraan en kijk door de uitsparingen. Wat je ziet zijn prachtige vervormingen van beelden die ontstaan door de draaisnelheid. Er zijn twintig kunstenaars, ongeveer de helft uit Nederland, geselecteerd voor dit deel van de tentoonstelling en het is een feest van originaliteit en vindingrijkheid en soms gewoon heel mooi of pakkend. Mooi is bijvoorbeeld de animatie Janus van Aimée de Jongh die een dierenkopje heeft gemaakt dat afwisselend een Eendje of een Konijn is, ik geloof dat het vooral afhankelijk is van de stand van de ogen. Het meest heb ik genoten van The Black Room van Robbie Cornelissen en Kees Went. Cornelissen is ooit gaan tekenen, maar abstract, alleen in vormen en lijnen, vaak met architectonische inslag. Zijn werk werd steeds groter en op een bepaald moment is het idee ontstaan om er een film van te maken. Op drie wanden, je zit er midden in, gebeurt er van alles om je heen. Van ijle lijnen en dromerige nevels tot dreigende tunnels en opsluitende gebouwen. Het is een loop, een steeds doorgaande film en je kunt er makkelijk een half uur blijven zitten voor je alles echt hebt gezien. De andere helft van de tentoonstelling is een historisch overzicht van 100 jaar Animatiekunst in Vijftig titels. Ik heb er doorheen gedwaald maar was te zeer onder de indruk om er lang naar te kijken. Om het echt te zien is al gauw anderhalf tot twee uur nodig. Dat heb ik dus gemist, maar de eerste helft was al mooi genoeg. Tot 10 mei nog in Amersfoort. -------------------------------------- De foto’s zijn van Dik Kruithof -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
© 2015 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |