archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ergernissen | ||||
De Roomse nachtkaars | Willem Minderhout | |||
‘Het is toch verschrikkelijk!’ ‘Wat nu weer, meneer Minderhout?’ ‘Die Roomse kerk gaat nu echt ten gronde, Willem.’ ‘Is er weer een bisschop met een te grote liefde voor koorknapen ontdekt?’ ‘Nee, Willem. Het is erger.’ ‘Condooms? Homo’s? Heiligverklaringen?’ ‘Nee, nog erger! Kaarsen.’ ‘Kaarsen? Ik geloof dat u het me nu toch even uit moet leggen, vrees ik.’ ‘Dat zal ik doen. Zoals je weet bezoek ik kerken slechts zelden. Als ik er met goed fatsoen niet onderuit kan, zoals bij een begrafenis, of zo. Een uitzondering vormen natuurlijk de monumentale kerken en kerkjes.’ ‘Ja, ja. Dat weet ik. U bent er soms niet uit weg te slaan.’ ‘En wat ik nu zo aardig vond, dat zijn die kaarsen, Willem. In een hoek van zo’n kerk vond je altijd wel een plek waar je een kaarsje kon opsteken ter nagedachtenis van een dierbare, of zo. Mijn voormalige echtgenote stak er altijd wel minstens eentje aan. Ik mompelde dan verstoord wat over Roomse opvoeding en zo, maar eerlijk gezegd vond ik het een mooi ritueel. De kinderen vonden het ook prachtig. Wat is er nou mooier dan een brandend waskaarsje, terwijl je je in gedachten verplaatst naar een verloren dierbare?’ ‘Tsja, ik weet wel het een en ander, maar gaat u door.’ ‘Kijk! Dit is een foto die ik in de kathedraal van Madrid nam. Het hart van katholiek Spanje. De oprichter van de Opus Dei heeft er godbetert een kapel.’ ‘Wat is er zo schokkend aan die foto?’ ‘Zie je dat dan niet, Willem? De kaarsjes zijn vervangen door elektrische lampjes! Je moet een munt in een gleuf stoppen en dan gaat er een lampje branden! Denk je dat de dierbare overledene daar op zit te wachten? Dan kun je net zo goed thuis de schemerlamp aanknippen! En als het nu alleen hier was! Waarschijnlijk heeft het Vaticaan de aanschaf van die lampjes centraal aanbesteed, want je ziet ze overal!’ ‘Ach, ja. Die discussie hebben we ook rond de kerstboomverlichting meegemaakt, herinner ik mij. Vroeger hingen daar echte waskaarsen in en moest je een emmer met water en een emmer met zand paraat zetten om uitslaande branden te voorkomen. Kerstpuristen vonden die elektrische kerstboomlampjes dodelijk voor de kerstsfeer, maar nu zie je toch echt niemand meer met echte kaarsjes in zijn boom.’ ‘Dit is van een andere orde, Willem. Heb je ooit gehoord dat er een kerk is afgebrand door een omgevallen kaars? Er hangen toch geen droge dennentakken boven die kaarsen? Het is een volstrekt gebrek aan echte devotie, Willem. Een muntje in een gleuf gooien om een gloeilamp te laten branden … Als dit niet het complete failliet van de RK kerk is, dan weet ik het niet meer.’ ‘Misschien is er hoop, meneer Minderhout.’ ‘Oh, ja?’ ‘Ja, kijkt u maar naar deze foto die ik onlangs maakte in de Sint Jan in Den Bosch.’ ‘Wat zijn dat? Waxinelichtjes?’ ‘Inderdaad.’ ‘Waxinelichtjes? Hoe goedkoop kun je het hebben? Volgens mij is dit een tussenstap op weg naar die lampjes!’ ‘Of het is een stap terug in de richting van de echte waskaarsjes, meneer Minderhout. U moet nooit de hoop opgeven.’ ‘Ach, weet je wat, wat mij betreft gaat die hele kerk als een nachtkaars uit. Maar dan wel in stijl hoop ik. Moge de laatste paus de laatste kaars uitblazen, in plaats van het licht uitknippen. ------------------------------------------------ De foto's zijn gemaakt door de schrijver |
||||
© 2014 Willem Minderhout | ||||
powered by CJ2 |