archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Centraal Museum Utrecht | Dik Kruithof | |||
Het Centraal Museum Utrecht is het oudste stedelijk museum van Nederland en zit sinds 1921 in een middeleeuws klooster op het Nicolaaskerkhof. Het klooster was eerder (deels) in gebruik als weeshuis, militaire paardenstal en psychiatrisch ziekenhuis en is nu het centrum van het Museumkwartier in de Utrechtse binnenstad. Vlakbij zitten ook het Catharijnenconvent en het Universiteitsmuseum. Het museum bestaat uit een verzameling gebouwen rond een grote binnentuin. Eind jaren tachtig is er een uitbreiding gebouwd door de Utrechter Mart van Schijndel en in 1999 vond de laatste herinrichting plaats naar een ontwerp van drie Vlamingen. Alles bij elkaar heeft dat ervoor gezorgd dat het een van de moeilijkste musea is die ik heb meegemaakt. Zelfs met een plattegrond en met een van de liftschachten als oriëntatie kun je nog zo een expositie overslaan. Erg is dat niet, want er is altijd genoeg te zien, ook voor reizigers want het onderdeel stadsgeschiedenis is niet overheersend. De twee bekendste Utrechtse kunstenaars zijn Dick Bruna en Gerrit Rietveld. Bruna heeft een eigen “Huis” tegenover het hoofdgebouw en Rietveld is uitstekend vertegenwoordigd met een mooie collectie meubels en een speciale zaal over zijn architectuur: tekeningen en maquettes. Daarnaast kun je via het Centraal Museum per fiets naar het Rietveld Schröderhuis. De meubelcollectie is te zien in een geslaagd samengaan met de kunstcollectie van de Utrechtse broer en zus Van Baaren. Zij verzamelden voornamelijk Franse schilderkunst uit de periode 1850 - 1950 (veel bloemen) en vulden dat later aan met moderner werk. De meubels van Rietveld en de schilderijen werkten voor mij goed, met als hoogtepunt de laatste aankoop van de Van Baarens in 1962, een schilderij van Albert Bitran, door het museum zelf “een vreemde zonderling” genoemd – het doet ook meer aan Miro denken. Met medewerking van het Mondriaan Fonds heeft het Centraal Museum de installatie Pretty Vacant kunnen aankopen van het Architectencollectief RAAAF, in het Museum Rietveld Landscape genoemd (overigens geen familie). Het betekent dat Vacant NL, hun inzending voor de architectuurbiënnale van Venetië 2010, waar zij de mogelijkheden van de leegstand van openbare gebouwen aan de orde stelden, hierdoor opgenomen is in de Collectie Nederland (zie noot 1). Terecht want het is een prachtige installatie, een lichtblauwe wand in een hekwerkpatroon die de oude kapel in twee delen verdeelt en vanaf verschillende niveaus te bewonderen is. Een indrukwekkende toevoeging aan het museum. Er zijn twee tentoonstellingen waarbij geput wordt uit de uitgebreide collectie van het Museum: 'Dit is het Centraal Museum' is een prima presentatie van de topstukken van het museum, vanaf de middeleeuwse kunst tot aan deze eeuw. In 'De zeven doodzonden' verbeeldt Jurgen Bey het gelijknamige schilderij van Jeroen Bosch in zeven kamertjes die op fantasievolle wijze zijn gemeubileerd met kunst en dingen die met de zonden in verbinding kunnen worden gebracht. Van kleding tot gereedschap en van gebruiksvoorwerpen tot meubilair komt er van alles voorbij. Helemaal boven in het museum staat een prachtig, groot, gezadeld paard van Hans Wimmer en helemaal in de kelder ligt het Schip van Utrecht dat in 1930 gevonden werd in Utrecht-Noord en via een groot gat in een van de zijmuren in de oude kloosterkelder getrokken is. Het is ongeveer duizend jaar oud en het hout is geconserveerd met creosoot, een teerproduct dat ook in spoorbielzen wordt gebruikt. De sterke geur daarvan vergeet geen enkele bezoeker. In december 2012 is er een interactief lichtkunstwerk geplaatst waardoor ieder bezoeker zijn eigen visie op het schip kan maken. Altijd even gaan kijken! De echte grote tentoonstelling in de uitbreiding uit de jaren tachtig is 'Monsters in de mode'. Het is een feestje geworden van de hedendaagse kunst, waarin alles samenkomt, van design tot installaties. Het Centraal Museum is echt de moeite waard, zie: www.centraalmuseum.nl . 1) Instituut Collectie Nederland (ICN) was het kennisinstituut voor het beheer en behoud van roerend cultureel erfgoed en beheert een deel van de rijkscollectie, de collectie van de Staat der Nederlanden. In 2011 is het ICN opgegaan in de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, de zusterorganisatie binnen het ministerie van OCW. Daar zijn nu de kerntaken (collectiebeheer en kennisontwikkeling en -spreiding) ondergebracht. -------------------------------------- De foto’s zijn van Dik Kruithof |
||||
© 2014 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |