archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
Chambres des Canaux, gewoon in A'dam | Dik Kruithof | |||
Tussen 1 en 17 november waren 35 hedendaagse kunstenaars te
zien in twintig grachtenpanden, canal houses of zoals dat tegenwoordig in
Nederland heet: Chambres des Canaux. Het thema was The Tolerant Home. Hoogtepunt waren voor mij de twee schilderijen van Marlene Dumas, die naast de haard in een mooi, bewoond, pand aan de Keizersgracht hingen. De in Zuid-Afrika geboren kunstenares woont en werkt sinds 1976 in Amsterdam en wordt beschouwd als de Nederlandse topkunstenaar (wat deze weken duidelijk tot uiting kwam in de publiciteit rond haar duo-tentoonstelling met de Belg Luc Tuymans in een Antwerpse kunsthandel). Het was een beetje een platte uitdrukking van het thema van de manifestatie, die twee naakten in een gewone woonkamer, maar het werkte wel. Overigens vormden de gewone woonhuizen niet het merendeel van de panden die te bezichtigen waren: naast panden van de Vereniging Hendrick de Keyser die werden gerestaureerd, waren er veel kantoren en instellingen die meededen. Meest opvallend was de woonboot aan de Prinsengracht, waar Atelier van Lieshout een levensgrote lichtblauwe ruiter op het dak van de woonboot had geplaatst. In de woonboot waren twee prachtige video’s te zien van het Chileense kunstenaarsduo Leon & Cocina, waarin twee kanten van een liefdesrelatie werden verbeeld. En zo was er veel meer. Van Lieshout had nog een zaal vol beelden, er waren nieuwe video’s van Yael Bartana (die ik kende van 'And Europe will be stunned', waarin een nieuwe Joodse staat wordt gevestigd op Pools grondgebied) en er waren twee prachtige video’s van “oude” schilderijen. De eerste over De Gouden Bocht aan de Herengracht in Amsterdam, van Gerrit Adriaensz. Berckheyde uit 1672, dat de hele geschiedenis van dat gebied vertelde en de tweede over Torrentius, waarin Jan Andriesse aan de hand van het enige schilderij van de schilder dat bewaard is gebleven de dubbele moraal in de zestiende eeuw zichtbaar maakt. In het Castrum Peregrini, een huis met een verhaal, kon je naar hoorspelen luisteren over de jammerlijke situatie van asielzoekers in ons land en in de Westerkerk stond een prachtig monument van Alicia Framis voor het vergeten van oorlogsherinneringen (Room to forget, een grote plastic bak gevuld met een berg metopirone, wit poeder afkomstig van pillen die gebruikt worden door oorlogsslachtoffers om traumatische herinneringen uit te wissen). Met daarnaast – of daarenboven, de vele panden waar je zo maar in rond mag kijken en de prachtige tuinen die er tussen al die grachten liggen. Japan in Kunstkade Amersfoort Nog niet afgelopen is de tentoonstelling Japan Now in Kunstkade Amersfoort. De bedoeling om een breed overzicht te geven van de moderne kunst uit Japan is volledig geslaagd: er is een fantastische variatie van stromingen en werk te zien. Uiteraard komt de oude Japanse traditie van pentekeningen soms nog om de hoek kijken maar dan alleen in veel moderne vormen. Verder installaties, absurde beelden, “rommel”-kunst en heel veel reactie op en nadenken over onze moderne maatschappij. Geen mangakunst want de bedoeling was juist om te laten zien dat er meer en anders is. Marino Marini In Zwolle De tentoonstelling van Marino Marini in Zwolle die ik eerder al noemde is ook geopend en is heel mooi, maar wel heel breed. Dat betekent dat er veel aandacht is voor de andere onderwerpen dan paarden en ruiters. Wie Marini op zijn hele werk wil beoordelen mag deze tentoonstelling niet missen. ************************* De foto’s zijn van Dik Kruithof |
||||
© 2013 Dik Kruithof | ||||
powered by CJ2 |