archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 2
Jaargang 5
25 oktober 2007
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Wie is de moeder van Hoyt Axton? Henk Klaren

0502VG Mae Boren Axton
En wie is trouwens Hoyt Axton? En hoe kom ik daar bij?
Welnu, ik heb een nieuwe CD gekocht: Anchored in Love, Tribute to June Carter Cash. Leuk album, geproduceerd door zoon John. Er staan een paar nummers op die June zelf heeft geschreven, zoals het onvergetelijke Ring of Fire in een interessante uitvoering van Elvis Costello. Maar ze was niet productief genoeg om een hele CD te vullen met haar werk. Daarom staat er ook een aantal nummers op die ze vaak zong. De liedjes worden door verschillende artiesten uitgevoerd. Hier en daar wat familie, maar ook kanonnen als Emmylou Harris, Kris Kristofferson, Willie Nelson en – als gezegd – Elvis Costello, de vreemde eend in de country-bijt.

Ik vind dit soort albums leuk. Dus ging ik in mijn verzameling op zoek naar vergelijkbare dingen. Je hebt ze in allerlei soorten. Soms is de betreffende artiest dood, zoals June Carter en soms leven ze nog. Dan weer worden er bestaande opnamen op een rijtje gezet, dan weer worden er nieuwe opnamen gemaakt. In het geval het een levende artiest betreft doet hij of zij wel eens mee en andere keren weer niet. Er zijn live-registraties en studioproducten.

Ik vond een CD die ik een beetje vergeten was. The Songs of Bob Dylan uit 1989. Dat is een studio album, waarop bestaande opnamen van covers van Dylannummers uit de periode 1965 tot 1985 losjes in chronologische volgorde achter elkaar zijn gezet. Een aantal van de opnamen is overbekend, zoals Mr. Tambourine Man door The Byrds, sommige zijn bekender van andere covers, zoals Simple Twist of Fate hier door Joan Baez, maar zeer recent bekender in de versie van Bryan Ferry en This Wheel’s on Fire, niet in de oudere hitversie van Julie Driscoll met Brian Auger and the Trinity, maar van Siouxsie and the Banshees. Elvis is zelfs te vinden met het relatief onbekende Tomorrow’s a Long Time. Van Jason and the Scorchers (Absolutely Sweet Marie) had ik nog nooit gehoord. En ook niet van Hoyt Axton. Hij zingt Lay0502VG Hhotel Lady Lay. En dat doet hij best aardig.

Hoyt Axton (1938 – 1999) blijkt een zanger, liedjesschrijver en acteur geweest te zijn uit Oklahoma. Hij deed van alles, had een paar kleine hitjes in folk- en countrystijl. Maar hij was vooral liedjesschrijver. En niet voor de minsten. John Denver, Ringo Starr, Joan Baez, Waylon Jennings en het Kingston Trio hebben liedjes van hem opgenomen. De grootste hit was Joy to the World van Three Dog Night. Wat mij betreft is zijn claim to fame het lied dat Steppenwolf zong in de soundtrack de film Easy Rider: The Pusher.
Iets minder interessant is voor mij zijn verschijnen als acteur in TV-series en als schrijver van muziek voor reclamefilmpjes. Hij zal het geld wel nodig hebben gehad.

Hoyt had dus geen glànzende carrière, maar als je het op de keper beschouwt: toch niks om je over te schamen. Het is wel een beetje tragisch, dat in alle documentatie – zelfs in de hoestekst van The Songs of Bob Dylan - als eerste wordt vermeld dat zijn moeder mede-auteur is van Elvis’ eerste nummer één hit: Heartbreak Hotel. Thomas Durden en Mae Boren Axton – een schooljuffrouw uit Jacksonville, Florida, kennelijk later verhuisd naar Oklahoma – schreven het.
Elvis schijnt zowel de muziek als de tekst zodanig te hebben aangepast voor en tijdens de opnamen dat hij ook als mede-auteur te boek staat. Anderen zeggen dat zijn manager, Colonel Parker, oorspronkelijk afkomstig uit Breda, de auteurs zodanig onder druk heeft gezet dat ze akkoord gingen met die credits voor Elvis. Dat deed hij wel vaker.
Dan doe je zo je best en dan nog ben je niks meer dan de zoon van de mevrouw die ongeveer een derde van Heartbreak Hotel schreef.
Hoe mooi dat nummer ook is.
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?


© 2007 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Wie is de moeder van Hoyt Axton? Henk Klaren
0502VG Mae Boren Axton
En wie is trouwens Hoyt Axton? En hoe kom ik daar bij?
Welnu, ik heb een nieuwe CD gekocht: Anchored in Love, Tribute to June Carter Cash. Leuk album, geproduceerd door zoon John. Er staan een paar nummers op die June zelf heeft geschreven, zoals het onvergetelijke Ring of Fire in een interessante uitvoering van Elvis Costello. Maar ze was niet productief genoeg om een hele CD te vullen met haar werk. Daarom staat er ook een aantal nummers op die ze vaak zong. De liedjes worden door verschillende artiesten uitgevoerd. Hier en daar wat familie, maar ook kanonnen als Emmylou Harris, Kris Kristofferson, Willie Nelson en – als gezegd – Elvis Costello, de vreemde eend in de country-bijt.

Ik vind dit soort albums leuk. Dus ging ik in mijn verzameling op zoek naar vergelijkbare dingen. Je hebt ze in allerlei soorten. Soms is de betreffende artiest dood, zoals June Carter en soms leven ze nog. Dan weer worden er bestaande opnamen op een rijtje gezet, dan weer worden er nieuwe opnamen gemaakt. In het geval het een levende artiest betreft doet hij of zij wel eens mee en andere keren weer niet. Er zijn live-registraties en studioproducten.

Ik vond een CD die ik een beetje vergeten was. The Songs of Bob Dylan uit 1989. Dat is een studio album, waarop bestaande opnamen van covers van Dylannummers uit de periode 1965 tot 1985 losjes in chronologische volgorde achter elkaar zijn gezet. Een aantal van de opnamen is overbekend, zoals Mr. Tambourine Man door The Byrds, sommige zijn bekender van andere covers, zoals Simple Twist of Fate hier door Joan Baez, maar zeer recent bekender in de versie van Bryan Ferry en This Wheel’s on Fire, niet in de oudere hitversie van Julie Driscoll met Brian Auger and the Trinity, maar van Siouxsie and the Banshees. Elvis is zelfs te vinden met het relatief onbekende Tomorrow’s a Long Time. Van Jason and the Scorchers (Absolutely Sweet Marie) had ik nog nooit gehoord. En ook niet van Hoyt Axton. Hij zingt Lay0502VG Hhotel Lady Lay. En dat doet hij best aardig.

Hoyt Axton (1938 – 1999) blijkt een zanger, liedjesschrijver en acteur geweest te zijn uit Oklahoma. Hij deed van alles, had een paar kleine hitjes in folk- en countrystijl. Maar hij was vooral liedjesschrijver. En niet voor de minsten. John Denver, Ringo Starr, Joan Baez, Waylon Jennings en het Kingston Trio hebben liedjes van hem opgenomen. De grootste hit was Joy to the World van Three Dog Night. Wat mij betreft is zijn claim to fame het lied dat Steppenwolf zong in de soundtrack de film Easy Rider: The Pusher.
Iets minder interessant is voor mij zijn verschijnen als acteur in TV-series en als schrijver van muziek voor reclamefilmpjes. Hij zal het geld wel nodig hebben gehad.

Hoyt had dus geen glànzende carrière, maar als je het op de keper beschouwt: toch niks om je over te schamen. Het is wel een beetje tragisch, dat in alle documentatie – zelfs in de hoestekst van The Songs of Bob Dylan - als eerste wordt vermeld dat zijn moeder mede-auteur is van Elvis’ eerste nummer één hit: Heartbreak Hotel. Thomas Durden en Mae Boren Axton – een schooljuffrouw uit Jacksonville, Florida, kennelijk later verhuisd naar Oklahoma – schreven het.
Elvis schijnt zowel de muziek als de tekst zodanig te hebben aangepast voor en tijdens de opnamen dat hij ook als mede-auteur te boek staat. Anderen zeggen dat zijn manager, Colonel Parker, oorspronkelijk afkomstig uit Breda, de auteurs zodanig onder druk heeft gezet dat ze akkoord gingen met die credits voor Elvis. Dat deed hij wel vaker.
Dan doe je zo je best en dan nog ben je niks meer dan de zoon van de mevrouw die ongeveer een derde van Heartbreak Hotel schreef.
Hoe mooi dat nummer ook is.
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
© 2007 Henk Klaren
powered by CJ2