archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 17
Jaargang 4
5 juli 2007
Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Ergernis 283: gestreepte glazen Mabel Amber

0417BZ Ergernissen
Een ergernis voor vrouwen, ha, een ergernis met een doelgroep! Maar even zonder gekheid, is het niet afschuwelijk, dat verwoede gezeem met als beloning een kijkje door helder maar streperig glas, strepen die zich evenwel niet laten verwijderen, tenzij de gehele ruit andermaal wordt gelapt? Is het niet om uit je vel te springen! De tips die ik in de loop der tijd mocht ontvangen om dit euvel te vermijden, hebben geen van alle het gewenste resultaat. De gesnipperde uien, de spiritus, het scheutje schoonmaakazijn en het maatbekertje chloor richten niets uit tegen de gluiperige strepen die grijnzend op het glas verschijnen wanneer ik, uitgeput, de emmers en sponzen en zemen opberg, blij dat deze rotklus is geklaard, maar beducht voor de eerste blik door het zojuist gereinigde glas. Een moment van waarheid: het is je weer niet gelukt, kijk, streep hier, streep daar, sommige zijn bochtig en strekken zich uit van boven tot beneden, anderen beginnen halverwege en er zijn ook horizontale bij, dat zijn de ergste.

Ik kijk liever tegen goor glas aan dan die ellendige strepen, zo erg is het bij mij. Dan zou je zeggen: meid, laat die rot ruiten smerig worden, desnoods tot je er niks meer doorheen kan zien, zo bespaar je jezelf deze gruwelijke ergernis, ja toch? Maar nee, dat gaat me toch weer te ver. Glas behoort helder te zijn. Misschien zit het hem in mijn opvoeding, misschien heeft het te maken met een of ander ingeboren zucht naar helderheid, misschien… schaam ik mij een beetje voor de buren (in iedereen woont een conformist), maar al kan ik het heel lang uitstellen, anderhalf jaar, twee jaar, uiteindelijk wordt het me toch te machtig en op een dag laat ik weer de emmers rammelen. Zie hoe het water over de rand klotst! Ik zet de keukentrap klaar, ik neem de spons ter hand en voor de zoveelste keer val ik het aangekoekte vuil aan, mij diep bewust van de komende nederlaag. Ik ben een verliezer, ja, dat ben ik, ik ben de verliezer tegenover vroegere generaties van vrouwen, die elke ochtend met stofdoeken wapperden, die het kleinste zakdoekje nog niet ongestreken in de kast legden, die voorjaarsschoonmaak hielden en die één keer in de week alle ruiten lapten en…STREEPLOOS.

Ik heb mij wel laten vertellen dat het aan het glas zou kunnen liggen, oud vensterglas werd anders vervaardigd dan nieuw glas; misschien verbeeld ik het mij, maar zelfs heldere, pas gewassen ruiten, helemaal zonder strepen bovendien, bijvoorbeeld die van mijn oude buurvrouw, sprankelen niet écht, er ligt een grijze film overheen, moeilijk aan te wijzen, maar hij is er wel. Ik mis de ijle doorzichtigheid van ‘nostalgisch’ glas, wat je nog wel ziet in oude boerderijen.
Avond van tweede paasdag; met succes heb ik de verschrikking weten uit te stellen: afspraken, schrijfwerk, klusjes, ontspanning, verplichtingen, maar nu is de lijst afgewerkt. De komende dagen bieden genoeg ruimte om, gewapend met klotsende emmers, spons, zeem en keukentrap, voor de zoveelste keer de strijd tegen de strepen heldhaftig te verliezen.
Maar dit keer zal ik mij vermannen. Dit keer zal ik mijn bijna masochis-
tische inspectie van het glas nalaten; ik zal de glasgordijnen niet opzij trekken en ik zal de luxaflexen maar half openschuiven; geen streep zal mij uit mijn evenwicht brengen, dit keer niet, dit keer zal ik met gesloten ogen uit het raam kijken! Want ik weet iets, jahaa, ik weet dat de gehate strepen over een week of twee, hooguit drie, door een diplomatiek laagje vuil zijn omgeturnd. Hun triomf is maar tijdelijk, en mijn gemoedsrust is weer voor een jaar verzekerd.
 
**************************************
Gezonde werkdieren voor de allerarmsten:
Brooke Hospital for Animals. Zie www.brooke.nl
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472


© 2007 Mabel Amber meer Mabel Amber - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Ergernis 283: gestreepte glazen Mabel Amber
0417BZ Ergernissen
Een ergernis voor vrouwen, ha, een ergernis met een doelgroep! Maar even zonder gekheid, is het niet afschuwelijk, dat verwoede gezeem met als beloning een kijkje door helder maar streperig glas, strepen die zich evenwel niet laten verwijderen, tenzij de gehele ruit andermaal wordt gelapt? Is het niet om uit je vel te springen! De tips die ik in de loop der tijd mocht ontvangen om dit euvel te vermijden, hebben geen van alle het gewenste resultaat. De gesnipperde uien, de spiritus, het scheutje schoonmaakazijn en het maatbekertje chloor richten niets uit tegen de gluiperige strepen die grijnzend op het glas verschijnen wanneer ik, uitgeput, de emmers en sponzen en zemen opberg, blij dat deze rotklus is geklaard, maar beducht voor de eerste blik door het zojuist gereinigde glas. Een moment van waarheid: het is je weer niet gelukt, kijk, streep hier, streep daar, sommige zijn bochtig en strekken zich uit van boven tot beneden, anderen beginnen halverwege en er zijn ook horizontale bij, dat zijn de ergste.

Ik kijk liever tegen goor glas aan dan die ellendige strepen, zo erg is het bij mij. Dan zou je zeggen: meid, laat die rot ruiten smerig worden, desnoods tot je er niks meer doorheen kan zien, zo bespaar je jezelf deze gruwelijke ergernis, ja toch? Maar nee, dat gaat me toch weer te ver. Glas behoort helder te zijn. Misschien zit het hem in mijn opvoeding, misschien heeft het te maken met een of ander ingeboren zucht naar helderheid, misschien… schaam ik mij een beetje voor de buren (in iedereen woont een conformist), maar al kan ik het heel lang uitstellen, anderhalf jaar, twee jaar, uiteindelijk wordt het me toch te machtig en op een dag laat ik weer de emmers rammelen. Zie hoe het water over de rand klotst! Ik zet de keukentrap klaar, ik neem de spons ter hand en voor de zoveelste keer val ik het aangekoekte vuil aan, mij diep bewust van de komende nederlaag. Ik ben een verliezer, ja, dat ben ik, ik ben de verliezer tegenover vroegere generaties van vrouwen, die elke ochtend met stofdoeken wapperden, die het kleinste zakdoekje nog niet ongestreken in de kast legden, die voorjaarsschoonmaak hielden en die één keer in de week alle ruiten lapten en…STREEPLOOS.

Ik heb mij wel laten vertellen dat het aan het glas zou kunnen liggen, oud vensterglas werd anders vervaardigd dan nieuw glas; misschien verbeeld ik het mij, maar zelfs heldere, pas gewassen ruiten, helemaal zonder strepen bovendien, bijvoorbeeld die van mijn oude buurvrouw, sprankelen niet écht, er ligt een grijze film overheen, moeilijk aan te wijzen, maar hij is er wel. Ik mis de ijle doorzichtigheid van ‘nostalgisch’ glas, wat je nog wel ziet in oude boerderijen.
Avond van tweede paasdag; met succes heb ik de verschrikking weten uit te stellen: afspraken, schrijfwerk, klusjes, ontspanning, verplichtingen, maar nu is de lijst afgewerkt. De komende dagen bieden genoeg ruimte om, gewapend met klotsende emmers, spons, zeem en keukentrap, voor de zoveelste keer de strijd tegen de strepen heldhaftig te verliezen.
Maar dit keer zal ik mij vermannen. Dit keer zal ik mijn bijna masochis-
tische inspectie van het glas nalaten; ik zal de glasgordijnen niet opzij trekken en ik zal de luxaflexen maar half openschuiven; geen streep zal mij uit mijn evenwicht brengen, dit keer niet, dit keer zal ik met gesloten ogen uit het raam kijken! Want ik weet iets, jahaa, ik weet dat de gehate strepen over een week of twee, hooguit drie, door een diplomatiek laagje vuil zijn omgeturnd. Hun triomf is maar tijdelijk, en mijn gemoedsrust is weer voor een jaar verzekerd.
 
**************************************
Gezonde werkdieren voor de allerarmsten:
Brooke Hospital for Animals. Zie www.brooke.nl
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472
© 2007 Mabel Amber
powered by CJ2