archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 13
Jaargang 4
10 mei 2007
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Burkini Mabel Amber

0413BS PolderMA
Wat nu weer? De Christen Unie heeft bezwaar gemaakt tegen een affiche van een vrouw in een gouden bikini. Deze afbeelding zou ‘vrouw onvriendelijk’ zijn wegens de degradatie van de vrouw tot lustobject. En dat is vijandig aan de emancipatorische gedachte, volgens de Christen Unie. Ik heb altijd gedacht dat de emancipatie van de vrouw een heel eind op weg is wanneer de vrouw zelf mag bepalen in welke kleding zij zich hult, waar, wanneer en hoe. De houding van de Christen Unie bewijst maar weer eens dat religie niet alleen de kerkdienst wil leiden, ook wil religie de dienst uitmaken in de garderobe van de vrouw. Althans, religies patriarchaal van opbouw, en dat zijn ze bijna allemaal. De kerk van Rome, de kerk van Calvijn en Luther, de kerk van de orthodoxe Joden, en last but not least, de kerk van Mohammed, allemaal het product van mannen, lees: moeder weet het hier niet beter. De kerkvaderen beweren dat God het stelsel van vrouw onvriendelijke regels zou hebben bedacht, en ik geloof daar helemaal niets van. Ik geloof dat wij de diepte in moeten waar het onderbewustzijn is gevestigd en waar de primaire psychologische drijfveren de dienst uitmaken. Ik volg de bordjes en ik kom uit bij de eeuwige jaloezie van de man. Een vertegenwoordiger van het ‘sterke’ geslacht bevestigde op een keer mijn stille vermoeden, tijdens een gesprek over de seksen. Zijn woorden waren eenvoudig en onvergetelijk: ‘Wij mannen kunnen niet baren, daar zit ‘m de moeilijkheid….’

Een niet minder eenvoudig feit is de fysieke overmacht van de man. Hoe los je jaloezie makkelijk op? Simpel: kleineren, wegstoppen, onderdrukken. Nee, niet de jaloezie, maar het voorwerp ervan natuurlijk! En de man kan zijn eis kracht bij zetten door de vrouw te overmeesteren. De wetenschap alleen al dat hij dit kan als hij dat wil, zou voor een vrouw reden kunnen zijn om ‘een toontje lager’ te zingen. Angst voor letsel doet veel vrouwen helaas nog altijd zwichten. In de Koran staat het zelfs zwart op wit: man mag vrouw slaan. Zo wordt vrouw niet gedegradeerd tot lustobject maar tot zondebok en het laatste overtreft in ergheid het eerste.

Edoch de Christen Unie zal gedacht hebben: ‘Kom, laten wij het voorbeeld van de moslims volgen; ooit waren de christenvrouwen immers ook de volgzame teven die de christenmannen van hen maakten totdat… de onzalige dag aanbrak waarop zij zich met vereende krachten wisten vrij te vechten. Maar misschien is het niet te laat om het tij te keren zodat de moderne christenvrouwen weer een toontje lager zingen; een goed begin is het halve werk, wèg met die bikini, terug naar de wijde lange rokken met schorten, de zedige keurslijfjes en de knotjeskapsels onder witte kanten mutsjes en terug naar de keuken, waar de vrouwen horen en we verzinnen wel een reden die goed klinkt, he he.’

Christen Unie, laat de vrouwen maar lekker in bikini’s op posters te kijk staan, laat hen maar heupwiegend over het televisie scherm paraderen, en half naakt over straat gaan, laat dat maar gaan allemaal; deze vorm van ‘degradatie’ is nog altijd oneindig veel beter dan de ‘verheffing’ van de vrouw die de Islam voorstaat: monddood, van top tot teen gehuld in kleding die de bewegingsvrijheid niet weinig hindert, de dienstmeid en zondebok van alles wat een broek aan heeft en op afroep gehuld in gouden bikini achter het fornuis, als privé-lustobject van de man des huizes, al dan niet met losse handjes.
Er zijn weinig zaken in deze wereld die ik zo verwerpelijk vind als de onderdrukking van de vrouw. Ik vroeg eens een moslima, de hoofddoek goed strak aangetrokken, ze had verdacht veel weg van onze eigen nonnetjes die zowat uit het straatbeeld zijn verdwenen, of ze dat nou niet ongemakkelijk vond, vooral in de zomer, wanneer het toch heerlijk is om de wind door de haren te laten waaien. Ze antwoordde: ‘Het is mijn geloof.’ Maar het is helemaal niet ‘haar’ geloof! Geen enkele vrouw kiest ervoor om dergelijke belemmerende kleding te dragen….als die haar bovendien hoogst onaantrekkelijk zal maken ook nog. Zij is van kindsbeen af gesticht in deze religie die de religie is van mannen en een juk op de schouders van de vrouwen zonder kennelijk de kracht noch de wil om het af te werpen. Hoe zou dat ook kunnen? Een ieder die weet wat de begrippen ‘conditionering’ en ‘indoctrinatie’ inhouden zal de laatst gestelde vraag kunnen beantwoorden. Ook… de afgestudeerde psychologen onder de moslima’ s.

Niet alle moslima’ s kregen hun ‘geloof’ met de onwrikbare paplepel ingegoten, je hebt vrouwen die zich uit eigen beweging, niet daartoe bewogen door een huwelijk met een moslim, tot deze religie bekeren, om hun status van vrije vrouw aan de wilgen te hangen. Een schier onbegrijpelijke keuze, werkelijk schier onbegrijpelijk. Ik geloof dat ik niet eens bereid zou zijn de rechtvaardiging aan te horen, zozeer word ik vervuld van afkeer wanneer ik te maken krijg met de vermorzeling van de vrouwelijke autonomie, uitgedrukt in allerlei beperkingen op alle vlakken; van stemverbod tot beperkende kledij tot clitoridectomie, waarschijnlijk de wreedste wijze om vrouwen tot ‘onderwerping’ te dwingen. De aanhalingstekens duiden aan dat het gaat om een schijnonderwerping want wat valt er in godsnaam te onderwerpen? Wat? Wat moet er eigenlijk zo heel nodig worden onderworpen en waarom? Nog afgezien van zijn heimelijke afgunst op haar vermogen tot baren en koesteren, leeft in de man ook nog een stille vrees voor de vrouw, in wie hij rebellie vermoedt en de onuitgesproken wens hem van de troon te stoten! Bij mijn weten is rebellie doorgaans het gevolg van…onderdrukking, en zo krijgt de man langs een wel heel krom weggetje een enorm krom gelijk.

Deze materie, Mannen & Vrouwen, houdt mij intens bezig. Graag had ik doorgeschreven maar de ruimte die mij in dit magazine wordt toegekend, is beperkt.
Tot later.
 
*************************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl


© 2007 Mabel Amber meer Mabel Amber - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Burkini Mabel Amber
0413BS PolderMA
Wat nu weer? De Christen Unie heeft bezwaar gemaakt tegen een affiche van een vrouw in een gouden bikini. Deze afbeelding zou ‘vrouw onvriendelijk’ zijn wegens de degradatie van de vrouw tot lustobject. En dat is vijandig aan de emancipatorische gedachte, volgens de Christen Unie. Ik heb altijd gedacht dat de emancipatie van de vrouw een heel eind op weg is wanneer de vrouw zelf mag bepalen in welke kleding zij zich hult, waar, wanneer en hoe. De houding van de Christen Unie bewijst maar weer eens dat religie niet alleen de kerkdienst wil leiden, ook wil religie de dienst uitmaken in de garderobe van de vrouw. Althans, religies patriarchaal van opbouw, en dat zijn ze bijna allemaal. De kerk van Rome, de kerk van Calvijn en Luther, de kerk van de orthodoxe Joden, en last but not least, de kerk van Mohammed, allemaal het product van mannen, lees: moeder weet het hier niet beter. De kerkvaderen beweren dat God het stelsel van vrouw onvriendelijke regels zou hebben bedacht, en ik geloof daar helemaal niets van. Ik geloof dat wij de diepte in moeten waar het onderbewustzijn is gevestigd en waar de primaire psychologische drijfveren de dienst uitmaken. Ik volg de bordjes en ik kom uit bij de eeuwige jaloezie van de man. Een vertegenwoordiger van het ‘sterke’ geslacht bevestigde op een keer mijn stille vermoeden, tijdens een gesprek over de seksen. Zijn woorden waren eenvoudig en onvergetelijk: ‘Wij mannen kunnen niet baren, daar zit ‘m de moeilijkheid….’

Een niet minder eenvoudig feit is de fysieke overmacht van de man. Hoe los je jaloezie makkelijk op? Simpel: kleineren, wegstoppen, onderdrukken. Nee, niet de jaloezie, maar het voorwerp ervan natuurlijk! En de man kan zijn eis kracht bij zetten door de vrouw te overmeesteren. De wetenschap alleen al dat hij dit kan als hij dat wil, zou voor een vrouw reden kunnen zijn om ‘een toontje lager’ te zingen. Angst voor letsel doet veel vrouwen helaas nog altijd zwichten. In de Koran staat het zelfs zwart op wit: man mag vrouw slaan. Zo wordt vrouw niet gedegradeerd tot lustobject maar tot zondebok en het laatste overtreft in ergheid het eerste.

Edoch de Christen Unie zal gedacht hebben: ‘Kom, laten wij het voorbeeld van de moslims volgen; ooit waren de christenvrouwen immers ook de volgzame teven die de christenmannen van hen maakten totdat… de onzalige dag aanbrak waarop zij zich met vereende krachten wisten vrij te vechten. Maar misschien is het niet te laat om het tij te keren zodat de moderne christenvrouwen weer een toontje lager zingen; een goed begin is het halve werk, wèg met die bikini, terug naar de wijde lange rokken met schorten, de zedige keurslijfjes en de knotjeskapsels onder witte kanten mutsjes en terug naar de keuken, waar de vrouwen horen en we verzinnen wel een reden die goed klinkt, he he.’

Christen Unie, laat de vrouwen maar lekker in bikini’s op posters te kijk staan, laat hen maar heupwiegend over het televisie scherm paraderen, en half naakt over straat gaan, laat dat maar gaan allemaal; deze vorm van ‘degradatie’ is nog altijd oneindig veel beter dan de ‘verheffing’ van de vrouw die de Islam voorstaat: monddood, van top tot teen gehuld in kleding die de bewegingsvrijheid niet weinig hindert, de dienstmeid en zondebok van alles wat een broek aan heeft en op afroep gehuld in gouden bikini achter het fornuis, als privé-lustobject van de man des huizes, al dan niet met losse handjes.
Er zijn weinig zaken in deze wereld die ik zo verwerpelijk vind als de onderdrukking van de vrouw. Ik vroeg eens een moslima, de hoofddoek goed strak aangetrokken, ze had verdacht veel weg van onze eigen nonnetjes die zowat uit het straatbeeld zijn verdwenen, of ze dat nou niet ongemakkelijk vond, vooral in de zomer, wanneer het toch heerlijk is om de wind door de haren te laten waaien. Ze antwoordde: ‘Het is mijn geloof.’ Maar het is helemaal niet ‘haar’ geloof! Geen enkele vrouw kiest ervoor om dergelijke belemmerende kleding te dragen….als die haar bovendien hoogst onaantrekkelijk zal maken ook nog. Zij is van kindsbeen af gesticht in deze religie die de religie is van mannen en een juk op de schouders van de vrouwen zonder kennelijk de kracht noch de wil om het af te werpen. Hoe zou dat ook kunnen? Een ieder die weet wat de begrippen ‘conditionering’ en ‘indoctrinatie’ inhouden zal de laatst gestelde vraag kunnen beantwoorden. Ook… de afgestudeerde psychologen onder de moslima’ s.

Niet alle moslima’ s kregen hun ‘geloof’ met de onwrikbare paplepel ingegoten, je hebt vrouwen die zich uit eigen beweging, niet daartoe bewogen door een huwelijk met een moslim, tot deze religie bekeren, om hun status van vrije vrouw aan de wilgen te hangen. Een schier onbegrijpelijke keuze, werkelijk schier onbegrijpelijk. Ik geloof dat ik niet eens bereid zou zijn de rechtvaardiging aan te horen, zozeer word ik vervuld van afkeer wanneer ik te maken krijg met de vermorzeling van de vrouwelijke autonomie, uitgedrukt in allerlei beperkingen op alle vlakken; van stemverbod tot beperkende kledij tot clitoridectomie, waarschijnlijk de wreedste wijze om vrouwen tot ‘onderwerping’ te dwingen. De aanhalingstekens duiden aan dat het gaat om een schijnonderwerping want wat valt er in godsnaam te onderwerpen? Wat? Wat moet er eigenlijk zo heel nodig worden onderworpen en waarom? Nog afgezien van zijn heimelijke afgunst op haar vermogen tot baren en koesteren, leeft in de man ook nog een stille vrees voor de vrouw, in wie hij rebellie vermoedt en de onuitgesproken wens hem van de troon te stoten! Bij mijn weten is rebellie doorgaans het gevolg van…onderdrukking, en zo krijgt de man langs een wel heel krom weggetje een enorm krom gelijk.

Deze materie, Mannen & Vrouwen, houdt mij intens bezig. Graag had ik doorgeschreven maar de ruimte die mij in dit magazine wordt toegekend, is beperkt.
Tot later.
 
*************************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar www.peppered.nl
© 2007 Mabel Amber
powered by CJ2