archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 4
Jaargang 4
30 november 2006
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Getrouwd: Is dat alles? Peter Schröder

0404BS Getrouwd1
Rijkere Tijden
‘Verliefd, verloofd, getrouwd, gescheiden’. Verliefd en verloofd op weg naar het Huwelijk, in soberder tijden gezien als het Doel van al dat min of meer opgewonden geflirt en geflikflooi van jongens met meisjes. Elkaar winnen als het Proces bekroond met het Huwelijk, op weg naar het Produkt: nakomelingschap. Een mooi voorbeeld van een ‘regel die de uitzondering bevestigt’? Vroeger eerder een veelomvattend ingewikkeld en langdurig barok ritueel waarin veel mensen bezig waren, met ingewikkelde omgangsvormen en smaakvolle zang&dans - gericht op stabiliteit van velen voor de rest van het leven. Iets heel anders dan de rudimentaire restanten van de krachtige en vooral korte momenten van paarvorming van de adolescenten uit het begin van de 21ste eeuw, gedomineerd door hormonen, roesmiddelen en herrie, ver weg van familie, in bomvrije lokalen onder particuliere bewaking. Behoorlijk sober.

Spoorlos Puntmoment
Het huwelijk van vroeger in engere zin is op de prentbriefkaarten van toen nauwelijks te vinden. Zoals gezegd zijn de kaarten met plaatjes van vóór en na-huwelijkse situaties niet te tellen. Meestal geen kaarten die zich lenen voor een gelukwens aan bruid en bruidegom. Wie verhinderd was de plechtigheid bij te wonen stuurde een multi-purpose felicitatiekaart met bloemen (plantaardige geslachtsdelen). De bruiloft leent zich voor heel veel plaatjes, maar dan van en voor de familie en vrienden zelf door die ene echte fotograaf. (Vandaag de dag is iedereen fotograaf en filmer: ook bij een huwelijk kijkt een groot deel van de gasten niet naar de werkelijkheid van het gelukkig bruidspaar, maar naar het virtuele tafereel op een LCD schermpje: ervóór, op het juiste moment en erna, om te kijken of het er leuk uitziet – zo komt de tijd wel om.) De huwelijkssluiting, het Moment Suprême, maar ook een puntmoment, moeilijk te vatten. Nog even recapituleren: Het Aanzoek, het Moment en het Daarna.

Het Aanzoek.
Op kaart 1a. is een heer te zien die zijn hoed afneemt bij het bekendmaken van de (gedrukte) mededeling: Huwelijk, Jong Heer, zoekt kennism. Met lieve jonge Dame. Br.fr. m. portr. Bureau Huisvr.” De kaart werd verstuurd vanuit Stellendam op 16 juni 1906 in potlood geadresseerd0404BS Getrouwd2 aan Mej. C. Joppe. In die hand geen verdere adresvermelding, en ook geen verdere tekstberichten. In een ander handschrift (de postbode?) is met potlood de plaatsnaam Goeree toegevoegd. De wereld was toen klein. Iedereen moet geweten hebben van wie naar wie de kaart werd verstuurd. Daar, in Goedereede, kwam de kaart op dezelfde dag aan. Van de ene zwarte kousengemeente naar de andere. Zou het serieus geweest zijn? Zou het ‘Bureau huisvr.’ een bestaande en nette organisatie geweest zijn?

Het Moment.
Kaart 1.b.vertoont ..... een bruidspaar? Zou het waar zijn? Kan het ook gaan om familie of getuigen van bruid en bruidegom? Onwaarschijnlijk, we houden het op een bruidspaar dat, bepaald niet opgewekt, langs elkaar heen, de wereld inkijkt. Het onderschrift is ‘Pendant’. Kiest u maar een vertaling: Oorbel? Tegenwicht? Ondertussen? De kaart werd in juli 1906 verstuurd door (onleesbaar) naar Monsieur Ernest Rousseau, Musicien au 94eme, Bar-leDuc, Meuse. Het bericht van de afzender is “Sincère remerciément (Oprechte dank)”. Dat maakt het niet bevattelijker. Dank voor de muziek bij de bruiloft?

Daarna.
Op kaart 3 ontvangt het echtpaar het ultieme huwelijksgeschenk van een vlijtige landman. Kinderen groeiden vroeger, 100 jaar geleden, uit kool maar niet vanzelf: die kool moest wel goed worden verzorgd. De landman overhandigt mevrouw een flink uit de kluiten gewassen .... spruit zullen we maar zeggen. Een beste koop of voordelige keus? Zou het wel biologische kool geweest zijn? Meneer staat iets terzijde. Het is ook niet niks, zo’n kraamveld waarin verder nog minstens 20 jeugdige wereldburgers klaarzitten voor levering. De kaart werd op 31 december 1906 door J.Barboing (??) uit MONTHOIS (Ardennes) verstuurd naar Monsieur Inquimbert, 32 Route des Moulineaux 32, Issy-les-Moulineaux (Seine), alwaar de kaart aankwam op 1 januari 1907. In het schrijven geen verwijzing naar gezinsuitbreiding. Vooral Nieuwjaarswensen, alles in orde?, een goede gezondheid gewenst! In Monthois sneeuwde het, er waren plannen om naar Parijs te gaan en dan behoorde onderweg een bezoek aan Issy-les-Moulineux tot de mogelijkheden. De geadresseerde is meneer Inquimbert, het schrijven is gericht aan ‘Chers amis’ – toch een pas beginnend echtpaar?

© 2006 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Getrouwd: Is dat alles? Peter Schröder
0404BS Getrouwd1
Rijkere Tijden
‘Verliefd, verloofd, getrouwd, gescheiden’. Verliefd en verloofd op weg naar het Huwelijk, in soberder tijden gezien als het Doel van al dat min of meer opgewonden geflirt en geflikflooi van jongens met meisjes. Elkaar winnen als het Proces bekroond met het Huwelijk, op weg naar het Produkt: nakomelingschap. Een mooi voorbeeld van een ‘regel die de uitzondering bevestigt’? Vroeger eerder een veelomvattend ingewikkeld en langdurig barok ritueel waarin veel mensen bezig waren, met ingewikkelde omgangsvormen en smaakvolle zang&dans - gericht op stabiliteit van velen voor de rest van het leven. Iets heel anders dan de rudimentaire restanten van de krachtige en vooral korte momenten van paarvorming van de adolescenten uit het begin van de 21ste eeuw, gedomineerd door hormonen, roesmiddelen en herrie, ver weg van familie, in bomvrije lokalen onder particuliere bewaking. Behoorlijk sober.

Spoorlos Puntmoment
Het huwelijk van vroeger in engere zin is op de prentbriefkaarten van toen nauwelijks te vinden. Zoals gezegd zijn de kaarten met plaatjes van vóór en na-huwelijkse situaties niet te tellen. Meestal geen kaarten die zich lenen voor een gelukwens aan bruid en bruidegom. Wie verhinderd was de plechtigheid bij te wonen stuurde een multi-purpose felicitatiekaart met bloemen (plantaardige geslachtsdelen). De bruiloft leent zich voor heel veel plaatjes, maar dan van en voor de familie en vrienden zelf door die ene echte fotograaf. (Vandaag de dag is iedereen fotograaf en filmer: ook bij een huwelijk kijkt een groot deel van de gasten niet naar de werkelijkheid van het gelukkig bruidspaar, maar naar het virtuele tafereel op een LCD schermpje: ervóór, op het juiste moment en erna, om te kijken of het er leuk uitziet – zo komt de tijd wel om.) De huwelijkssluiting, het Moment Suprême, maar ook een puntmoment, moeilijk te vatten. Nog even recapituleren: Het Aanzoek, het Moment en het Daarna.

Het Aanzoek.
Op kaart 1a. is een heer te zien die zijn hoed afneemt bij het bekendmaken van de (gedrukte) mededeling: Huwelijk, Jong Heer, zoekt kennism. Met lieve jonge Dame. Br.fr. m. portr. Bureau Huisvr.” De kaart werd verstuurd vanuit Stellendam op 16 juni 1906 in potlood geadresseerd0404BS Getrouwd2 aan Mej. C. Joppe. In die hand geen verdere adresvermelding, en ook geen verdere tekstberichten. In een ander handschrift (de postbode?) is met potlood de plaatsnaam Goeree toegevoegd. De wereld was toen klein. Iedereen moet geweten hebben van wie naar wie de kaart werd verstuurd. Daar, in Goedereede, kwam de kaart op dezelfde dag aan. Van de ene zwarte kousengemeente naar de andere. Zou het serieus geweest zijn? Zou het ‘Bureau huisvr.’ een bestaande en nette organisatie geweest zijn?

Het Moment.
Kaart 1.b.vertoont ..... een bruidspaar? Zou het waar zijn? Kan het ook gaan om familie of getuigen van bruid en bruidegom? Onwaarschijnlijk, we houden het op een bruidspaar dat, bepaald niet opgewekt, langs elkaar heen, de wereld inkijkt. Het onderschrift is ‘Pendant’. Kiest u maar een vertaling: Oorbel? Tegenwicht? Ondertussen? De kaart werd in juli 1906 verstuurd door (onleesbaar) naar Monsieur Ernest Rousseau, Musicien au 94eme, Bar-leDuc, Meuse. Het bericht van de afzender is “Sincère remerciément (Oprechte dank)”. Dat maakt het niet bevattelijker. Dank voor de muziek bij de bruiloft?

Daarna.
Op kaart 3 ontvangt het echtpaar het ultieme huwelijksgeschenk van een vlijtige landman. Kinderen groeiden vroeger, 100 jaar geleden, uit kool maar niet vanzelf: die kool moest wel goed worden verzorgd. De landman overhandigt mevrouw een flink uit de kluiten gewassen .... spruit zullen we maar zeggen. Een beste koop of voordelige keus? Zou het wel biologische kool geweest zijn? Meneer staat iets terzijde. Het is ook niet niks, zo’n kraamveld waarin verder nog minstens 20 jeugdige wereldburgers klaarzitten voor levering. De kaart werd op 31 december 1906 door J.Barboing (??) uit MONTHOIS (Ardennes) verstuurd naar Monsieur Inquimbert, 32 Route des Moulineaux 32, Issy-les-Moulineaux (Seine), alwaar de kaart aankwam op 1 januari 1907. In het schrijven geen verwijzing naar gezinsuitbreiding. Vooral Nieuwjaarswensen, alles in orde?, een goede gezondheid gewenst! In Monthois sneeuwde het, er waren plannen om naar Parijs te gaan en dan behoorde onderweg een bezoek aan Issy-les-Moulineux tot de mogelijkheden. De geadresseerde is meneer Inquimbert, het schrijven is gericht aan ‘Chers amis’ – toch een pas beginnend echtpaar?
© 2006 Peter Schröder
powered by CJ2