archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 2
Jaargang 19
28 oktober 2021
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Alexander de Cloo Claude Aendenboom

1902BZ Alex
Gisteren plaagde moeder mij. Ze grinnikte dat ik eigenlijk Alexander had moeten heten: 'Alles voor mij en niks voor een ander!'Ze verweet mij immers dat ik van de brok gruyèrekaas die ik de dag eerder had gekocht in de supermarkt niks had overgelaten.

En jawel ik moet moeder gelijk geven, ik ben een egocentrische narcist die alleen maar aan zichzelf denkt en al te graag in de spiegel kijkt. Ook als poète maudit permitteer ik me veel, ik geef kritiek op elke mens waarmee ik hier in de lift moet staan. En als ik mijn mond opendoe, praat ik vaak over mezelf!

Bijna twintig jaar geleden werden moeder en ik uitgenodigd voor een bloemlezing in het parlement. Er zouden vele bekende en minder gekende Belgische dichters aan bod komen: Tom Lanoye, William Cliff,  Luuk Gruwez enz. Dus reden moeder en ik in de late avond naar Brussel en stapten nieuwsgierig het mooie imposante gebouw binnen.

We konden een zitje op de eerste rij bemachtigen. Twee uur lang stonden de poëten het beste van zichzelf te geven, de ene met wat meer plankenkoorts dan de andere, de ene wat verstaanbaarder dan de andere...

Na afloop van een geslaagde bloemlezing genoten de mensen van een glaasje fruitsap of cava. Door het opgewonden geroezemoes heen sprak ik met de dichters alsook met sommige ministers. Terloops liet ik me ontvallen dat een politieke carrière mij wel zou bevallen.

Een week later nam ik de lift hier naar beneden om de brievenbus te ledigen. Er stonden vijf blokbewoners in de hal die mij met grote ogen aanstaarden! Egocentrisch als ik was dacht ik dat ze weer aan het roddelen waren gegaan. Inderdaad want de postbode zwaaide met een witte brief naar mij en riep: 'Hey Cloo, deze komt van de Senaat.'

Thuis opende ik snel de enveloppe. Ik las dat men verwachtte dat ik mij verkiesbaar zou stellen op de lijst van de senaat! 'Ach', dacht ik wantrouwig, 'dat komt van één of andere grappenmaker.' En dus wilde ik het voorstel in mijn prullenmand smijten maar moeder was mij voor en heeft de brief in haar nachtkastje bewaard.
Gisteren dus nadat ik het laatste brokje gruyèrekaas volledig zelf had verorberd keken wij naar het journaal en daarin verdedigde onze premier Alexander De Croo zijn standpunten aangaande de toegekende premies wat betreft de verhoogde energie-factuur.

Moeder grinnikte: Dàt is een job voor jou, Alexander de Cloo! Dan kan je elke dag je favoriete kaas eten en voor mij een tweede brokje kopen.

------
Het plaatje is van Linda Hulshof
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com


© 2021 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Alexander de Cloo Claude Aendenboom
1902BZ Alex
Gisteren plaagde moeder mij. Ze grinnikte dat ik eigenlijk Alexander had moeten heten: 'Alles voor mij en niks voor een ander!'Ze verweet mij immers dat ik van de brok gruyèrekaas die ik de dag eerder had gekocht in de supermarkt niks had overgelaten.

En jawel ik moet moeder gelijk geven, ik ben een egocentrische narcist die alleen maar aan zichzelf denkt en al te graag in de spiegel kijkt. Ook als poète maudit permitteer ik me veel, ik geef kritiek op elke mens waarmee ik hier in de lift moet staan. En als ik mijn mond opendoe, praat ik vaak over mezelf!

Bijna twintig jaar geleden werden moeder en ik uitgenodigd voor een bloemlezing in het parlement. Er zouden vele bekende en minder gekende Belgische dichters aan bod komen: Tom Lanoye, William Cliff,  Luuk Gruwez enz. Dus reden moeder en ik in de late avond naar Brussel en stapten nieuwsgierig het mooie imposante gebouw binnen.

We konden een zitje op de eerste rij bemachtigen. Twee uur lang stonden de poëten het beste van zichzelf te geven, de ene met wat meer plankenkoorts dan de andere, de ene wat verstaanbaarder dan de andere...

Na afloop van een geslaagde bloemlezing genoten de mensen van een glaasje fruitsap of cava. Door het opgewonden geroezemoes heen sprak ik met de dichters alsook met sommige ministers. Terloops liet ik me ontvallen dat een politieke carrière mij wel zou bevallen.

Een week later nam ik de lift hier naar beneden om de brievenbus te ledigen. Er stonden vijf blokbewoners in de hal die mij met grote ogen aanstaarden! Egocentrisch als ik was dacht ik dat ze weer aan het roddelen waren gegaan. Inderdaad want de postbode zwaaide met een witte brief naar mij en riep: 'Hey Cloo, deze komt van de Senaat.'

Thuis opende ik snel de enveloppe. Ik las dat men verwachtte dat ik mij verkiesbaar zou stellen op de lijst van de senaat! 'Ach', dacht ik wantrouwig, 'dat komt van één of andere grappenmaker.' En dus wilde ik het voorstel in mijn prullenmand smijten maar moeder was mij voor en heeft de brief in haar nachtkastje bewaard.
Gisteren dus nadat ik het laatste brokje gruyèrekaas volledig zelf had verorberd keken wij naar het journaal en daarin verdedigde onze premier Alexander De Croo zijn standpunten aangaande de toegekende premies wat betreft de verhoogde energie-factuur.

Moeder grinnikte: Dàt is een job voor jou, Alexander de Cloo! Dan kan je elke dag je favoriete kaas eten en voor mij een tweede brokje kopen.

------
Het plaatje is van Linda Hulshof
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com
© 2021 Claude Aendenboom
powered by CJ2