archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 1
Jaargang 19
14 oktober 2021
Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Milieuhufter Willem Minderhout

1901BZ Tesla

Op weg naar mijn dagelijkse zeebad kom ik wel eens gemotoriseerd vervoer op het voetpad tegen. Dat is natuurlijk een hinderlijke verstoring van de stilte en de frisse lucht, maar ik heb daar vrede mee. Het betreft altijd een of ander vrachtwagentje dat gebruikt wordt voor de bevoorrading van de strandtenten. Het lijkt me onredelijk om van de exploitanten te verlangen dat ze hun dranken en voedingswaren in een kruiwagen over het duin verslepen. Altijd? Nee, kortgeleden niet.

Aan het eind van de betonnen platen die vanaf de strandslag nog een tiental meters in de richting van de zee zijn neergelegd stond een personenauto geparkeerd. Niet zomaar een personenauto. Het was een blinkende Tesla. Ik keek in de auto en om me heen, maar ik zag niemand. Ook in de strandtent was geen teken van leven te bekennen. Slechts aan de vloedlijn ontwaarde ik een aantal strandgangers.

‘Zou de bezitter van die Tesla daar ook rondlopen?’, vroeg ik mij af. Wat voor figuur zou dat zijn? Iemand die denkt dat hij, omdat zijn auto niet stinkt en geen herrie maakt, zijn voertuig zomaar op het strand mag parkeren? Iemand die zo prat gaat op zijn milieubewuste rijgedrag, dat hij vind dat hij boven de wet staat?

Ik dacht alleen in termen van ‘hij’ en ‘hem’, omdat dit soort patjepeeërgedrag nu eenmaal vaker bij mannen dan bij vrouwen wordt waargenomen, maar ik had geen bewijs. Ik ken de chauffeur niet, maar ik ontwikkelde een enorme hekel aan hem. Ik vond hem een milieuhufter en dat zou ik hem zeggen ook!

Tijdens het plonzen in de golven hield ik de Tesla scherp in de gaten, maar ik zag niemand die zich in de richting van dat voertuig bewoog. Ik had dus ruim de tijd om mijn zedenpreek te oefenen. Ik zou hem flink de oren wassen!

Na een stevige duik door een flinke roller was mijn aandacht echter even afgeleid van wat zich op het strand afspeelde. Nadat ik het zilte water uit mijn ogen had gewreven en weer een blik vol gramschap op de Tesla wilde werpen was hij echter verdwenen.

De milieuhufter was door het oog van de naald gekropen!

---------------
Het plaatje is van Henk Klaren



© 2021 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Milieuhufter Willem Minderhout
1901BZ Tesla

Op weg naar mijn dagelijkse zeebad kom ik wel eens gemotoriseerd vervoer op het voetpad tegen. Dat is natuurlijk een hinderlijke verstoring van de stilte en de frisse lucht, maar ik heb daar vrede mee. Het betreft altijd een of ander vrachtwagentje dat gebruikt wordt voor de bevoorrading van de strandtenten. Het lijkt me onredelijk om van de exploitanten te verlangen dat ze hun dranken en voedingswaren in een kruiwagen over het duin verslepen. Altijd? Nee, kortgeleden niet.

Aan het eind van de betonnen platen die vanaf de strandslag nog een tiental meters in de richting van de zee zijn neergelegd stond een personenauto geparkeerd. Niet zomaar een personenauto. Het was een blinkende Tesla. Ik keek in de auto en om me heen, maar ik zag niemand. Ook in de strandtent was geen teken van leven te bekennen. Slechts aan de vloedlijn ontwaarde ik een aantal strandgangers.

‘Zou de bezitter van die Tesla daar ook rondlopen?’, vroeg ik mij af. Wat voor figuur zou dat zijn? Iemand die denkt dat hij, omdat zijn auto niet stinkt en geen herrie maakt, zijn voertuig zomaar op het strand mag parkeren? Iemand die zo prat gaat op zijn milieubewuste rijgedrag, dat hij vind dat hij boven de wet staat?

Ik dacht alleen in termen van ‘hij’ en ‘hem’, omdat dit soort patjepeeërgedrag nu eenmaal vaker bij mannen dan bij vrouwen wordt waargenomen, maar ik had geen bewijs. Ik ken de chauffeur niet, maar ik ontwikkelde een enorme hekel aan hem. Ik vond hem een milieuhufter en dat zou ik hem zeggen ook!

Tijdens het plonzen in de golven hield ik de Tesla scherp in de gaten, maar ik zag niemand die zich in de richting van dat voertuig bewoog. Ik had dus ruim de tijd om mijn zedenpreek te oefenen. Ik zou hem flink de oren wassen!

Na een stevige duik door een flinke roller was mijn aandacht echter even afgeleid van wat zich op het strand afspeelde. Nadat ik het zilte water uit mijn ogen had gewreven en weer een blik vol gramschap op de Tesla wilde werpen was hij echter verdwenen.

De milieuhufter was door het oog van de naald gekropen!

---------------
Het plaatje is van Henk Klaren

© 2021 Willem Minderhout
powered by CJ2