 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 11 Jaargang 18 25 maart 2021 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
| Net genoeg voor een glimlach | Reinier van Delden | |||
 Ach, het was gewoon een mooi tafereel.Niet al te bijzonder. Maar net genoeg voor een glimlach. Nee, het zat zo. Ik was bij het leger des heils geweest. En had er mijn slag geslagen. Een compleet nieuwe garderobe voor een tientje. Nou, daar hoef ik niet voor naar de C&A. Dan had ik er een krantenwijk naast moeten nemen. Zie je het voor je. Nee, laat maar. Maar goed, ik opgetogen natuurlijk. Blij als een kind. En in een bepaalde waan. Alsof ik in Parijs had geshopt. Even los van het woord shoppen. Want dat haat ik. Afijn, ik dus in die waan. Wandelend door Steenwijk. Want daar was ik. Tja, ik kon mij nu ook nog wel een cappuccino permitteren. Zelfs een fooitje zat er in. Dus ik naar een terras. Ik keek niet naar de prijs. Ik lette nergens op. Ja, op de serveerster. Moeders mooiste. Nou, doet u mij maar een cappuccino. Ik zei het langs mijn neus weg. Routinematig. Met een bepaald dedain, dat ook nog. De wereld was van mij. Ik stond er zelf van te kijken. Kijk hem zitten dan. De kapitalist. Die niet op een dubbeltje kijkt. Zich rijk rekent. En goeie sier maakt. Afijn, ik overdrijf misschien een beetje. Maar niet elke dag voel je je zo rijk. Dus moet je die momenten koesteren. Alleen toen kwam het. Toen gebeurde er iets. Wat bij mij een glimlach deed veroorzaken. Ik had hem al aan zien komen lopen. Een patser. Mijn gelijke op dat moment. Een concurrent gek gezegd. Die ook in die waan was. Misschien ook net zijn slag had geslagen. Anders dan ik misschien. Maar geen stuiver meer waard. ------- Het plaatje is van Linda Hulshof Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com |
||||
| © 2021 Reinier van Delden | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||