archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 6
Jaargang 18
14 januari 2021
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Een nuchter type Reinier van Delden

1806BZ NuchterZe zat de vergadering voor.
Of vergadering.
Meer een overleg.
Een sessie.
Ze droeg een paardenstaart.
En kwam op mij nogal nuchter over.
Beide benen op de grond.
Zo’n type.
Geen rouwdouwer.
Dat ook weer niet.
Maar ook geen zemelaar.
In ieder geval niet zo zweverig.
Zoals de rest.

Haar tafelgenoten.
Die het over brainstormen hadden.
En het er toch nog eventjes over wilden hebben.
Terwijl het zo klaar als een klontje was.
Zo helder als water.
De feiten lagen op tafel.
In haar ogen dan.
Maar niet in die van hun.
Zij zochten spijkers op laag water.
Waren aan het muggenziften.
Ze probeerde haar gezicht in de plooi te houden.
En dat ging maar net goed.
Een lach kon ze met moeite onderdrukken.
Wat een geouwehoer.
Zoiets dacht ze.

Wat zit ik hier nou te doen.
Heb ik hier voor op school gezeten.
Ze kwam natuurlijk nog maar net kijken.
Wat wist zij nou in hemelsnaam.
De anderen negeerden haar een beetje.
Eigenlijk alsof ze niet bestond.
Zij zat alleen maar mooi te wezen.
Keek mij soms even aan.
Met zo’n blik dat ze het ook niet kon helpen.
Liever had ze aan de bar gezeten.
Of op die tafel gedanst.
Maar deed wat van haar verwacht werd.
Waarvoor ze was aangenomen.
Een nuchter type.
Geen zemelaar.
En hield haar beide benen op de grond.

-------
Het plaatje is van Alex Verduijn den Boer
Meer informatie op: http://www.verduijndenboer.nl/


© 2021 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Een nuchter type Reinier van Delden
1806BZ NuchterZe zat de vergadering voor.
Of vergadering.
Meer een overleg.
Een sessie.
Ze droeg een paardenstaart.
En kwam op mij nogal nuchter over.
Beide benen op de grond.
Zo’n type.
Geen rouwdouwer.
Dat ook weer niet.
Maar ook geen zemelaar.
In ieder geval niet zo zweverig.
Zoals de rest.

Haar tafelgenoten.
Die het over brainstormen hadden.
En het er toch nog eventjes over wilden hebben.
Terwijl het zo klaar als een klontje was.
Zo helder als water.
De feiten lagen op tafel.
In haar ogen dan.
Maar niet in die van hun.
Zij zochten spijkers op laag water.
Waren aan het muggenziften.
Ze probeerde haar gezicht in de plooi te houden.
En dat ging maar net goed.
Een lach kon ze met moeite onderdrukken.
Wat een geouwehoer.
Zoiets dacht ze.

Wat zit ik hier nou te doen.
Heb ik hier voor op school gezeten.
Ze kwam natuurlijk nog maar net kijken.
Wat wist zij nou in hemelsnaam.
De anderen negeerden haar een beetje.
Eigenlijk alsof ze niet bestond.
Zij zat alleen maar mooi te wezen.
Keek mij soms even aan.
Met zo’n blik dat ze het ook niet kon helpen.
Liever had ze aan de bar gezeten.
Of op die tafel gedanst.
Maar deed wat van haar verwacht werd.
Waarvoor ze was aangenomen.
Een nuchter type.
Geen zemelaar.
En hield haar beide benen op de grond.

-------
Het plaatje is van Alex Verduijn den Boer
Meer informatie op: http://www.verduijndenboer.nl/
© 2021 Reinier van Delden
powered by CJ2