archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 17
Jaargang 17
2 juli 2020
Bezigheden > Op de fiets delen printen terug
Rust wat uit ... Bram Schilperoord

1717BZ RustMet zeven man/vrouw reden we, van Amsterdam uit, een tocht door het zogenaamde Groene Hart, op de grens van de provincies Utrecht, Zuid- en Noord-Holland. Een fraai ‘national park’ voorzien van bordjes met de raadselachtige tekst ‘stiltegebied’. Mag je hier niet praten? Moet je fluisteren? Hoe stil moet het zijn?

Stiltegebied of niet, vrijwel alle wegen werden geblokkeerd door rumoerige, enorme, met zand en keien volgeladen trucks en asfaltmachines die aan-en afreden, waardoor we herhaaldelijk van de fiets moesten. Alle dijken grenzend aan water moeten minstens een metertje worden opgehoogd. Want hoewel de kans op overstromingen in Nederland zeer klein is (één keer in de driehonderd jaar) wil men geen enkel risico nemen, voorzichtige landmuizen als we zijn. Een economische bedrijvigheid van jewelste.

Alle begrip daarvoor, maar lekker fietsen, ho maar. Koffie dronken we halverwege in een koffiehuis met de naam 'Halve Maan'. Buiten op het terras was op een paar planken de dichterlijke tekst vermeld: 'Een dorstig hart, vermoeid van het gaan. Rust wat uit bij de Halve Maan'. Uitrusten deden we niet echt, maar de koffie was goed drinkbaar. Op de terugweg, in Bilderdam (waar? in Bilderdam!) lag de boel compleet overhoop en werden we door een op ‘n bankje zittende dorpsknuppel totaal de verkeerde kant opgestuurd, goedgelovig als we zijn. Daardoor liep de geplande 80 uit tot 95 kilometer. We did it anyway, met een biertje op de Bosbaan tot slot.

-------
Het plaatje is van Linda Hulshof
Meer informatie: www.lindahulshof.nl

© 2020 Bram Schilperoord meer Bram Schilperoord - meer "Op de fiets"
Bezigheden > Op de fiets
Rust wat uit ... Bram Schilperoord
1717BZ RustMet zeven man/vrouw reden we, van Amsterdam uit, een tocht door het zogenaamde Groene Hart, op de grens van de provincies Utrecht, Zuid- en Noord-Holland. Een fraai ‘national park’ voorzien van bordjes met de raadselachtige tekst ‘stiltegebied’. Mag je hier niet praten? Moet je fluisteren? Hoe stil moet het zijn?

Stiltegebied of niet, vrijwel alle wegen werden geblokkeerd door rumoerige, enorme, met zand en keien volgeladen trucks en asfaltmachines die aan-en afreden, waardoor we herhaaldelijk van de fiets moesten. Alle dijken grenzend aan water moeten minstens een metertje worden opgehoogd. Want hoewel de kans op overstromingen in Nederland zeer klein is (één keer in de driehonderd jaar) wil men geen enkel risico nemen, voorzichtige landmuizen als we zijn. Een economische bedrijvigheid van jewelste.

Alle begrip daarvoor, maar lekker fietsen, ho maar. Koffie dronken we halverwege in een koffiehuis met de naam 'Halve Maan'. Buiten op het terras was op een paar planken de dichterlijke tekst vermeld: 'Een dorstig hart, vermoeid van het gaan. Rust wat uit bij de Halve Maan'. Uitrusten deden we niet echt, maar de koffie was goed drinkbaar. Op de terugweg, in Bilderdam (waar? in Bilderdam!) lag de boel compleet overhoop en werden we door een op ‘n bankje zittende dorpsknuppel totaal de verkeerde kant opgestuurd, goedgelovig als we zijn. Daardoor liep de geplande 80 uit tot 95 kilometer. We did it anyway, met een biertje op de Bosbaan tot slot.

-------
Het plaatje is van Linda Hulshof
Meer informatie: www.lindahulshof.nl
© 2020 Bram Schilperoord
powered by CJ2