archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 11
Jaargang 17
26 maart 2020
Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
De wederopstanding van Marlène Dietrich Reinier van Delden

1711BZ MarleneIk zocht een colbertje.
Had her en der al gekeken.
Nergens iets passends.
Toen bedacht ik mij opeens.
Ik kende nog een zaakje.
Een beetje een vaag adresje.
Uit de route min of meer.

Ik er maar heen.
De deur rinkelde.
Zo’n terug in de tijd geluid.
Binnen zag ik niemand.
Ja, iets in de hoek zag ik.
Een jurk die over een stoel hing.
Ik schonk er geen aandacht aan.
Maar na enige tijd wachten bemerkte ik toch iets.
De jurk bewoog.
Er kwam iets tevoorschijn.
Eerst een pruik.
Daarna dat hoofd.
Een gedaante kwam overeind.
Ik stond als aan de grond genageld.

De wederopstanding van Marlène Dietrich.
In haar nadagen welteverstaan.
Haar laatste uren wellicht.
Net voor dat zij haar laatste adem uitblies.
Ik stotterde.
Stamelde.
Een colbertje, zei ik.
Ik zoek een colbertje.
Het geraamte liep naar achteren toe.
Dit is wat ik nog heb, zei ze.
Ze graaide wat tussen de pantalons en overhemden.
Uit negentien tien naar mijn smaak.
Ik kon zelfs een drollenvanger onderscheiden.
Nou, zei ik, ‘Ik kijk nog even verder.
Beleefd hield ze de deur voor mij open.
Terwijl zij mij al rochelend nog een fijne dag toewenste.

------
Het plaatje is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl

© 2020 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
De wederopstanding van Marlène Dietrich Reinier van Delden
1711BZ MarleneIk zocht een colbertje.
Had her en der al gekeken.
Nergens iets passends.
Toen bedacht ik mij opeens.
Ik kende nog een zaakje.
Een beetje een vaag adresje.
Uit de route min of meer.

Ik er maar heen.
De deur rinkelde.
Zo’n terug in de tijd geluid.
Binnen zag ik niemand.
Ja, iets in de hoek zag ik.
Een jurk die over een stoel hing.
Ik schonk er geen aandacht aan.
Maar na enige tijd wachten bemerkte ik toch iets.
De jurk bewoog.
Er kwam iets tevoorschijn.
Eerst een pruik.
Daarna dat hoofd.
Een gedaante kwam overeind.
Ik stond als aan de grond genageld.

De wederopstanding van Marlène Dietrich.
In haar nadagen welteverstaan.
Haar laatste uren wellicht.
Net voor dat zij haar laatste adem uitblies.
Ik stotterde.
Stamelde.
Een colbertje, zei ik.
Ik zoek een colbertje.
Het geraamte liep naar achteren toe.
Dit is wat ik nog heb, zei ze.
Ze graaide wat tussen de pantalons en overhemden.
Uit negentien tien naar mijn smaak.
Ik kon zelfs een drollenvanger onderscheiden.
Nou, zei ik, ‘Ik kijk nog even verder.
Beleefd hield ze de deur voor mij open.
Terwijl zij mij al rochelend nog een fijne dag toewenste.

------
Het plaatje is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
© 2020 Reinier van Delden
powered by CJ2