archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 9
Jaargang 17
27 februari 2020
Vermaak en Genot > Poëtisch delen printen terug
Geen mensenrecht van spreken Julius Pasgeld

1709VG Dikhoofd3Ik heb het goed, verdien genoeg.
Mijn jaren zijn in voorspoed en geluk verstreken,
En daarom zeg ik, in bescheidenheid:
‘Ik heb geen mensenrecht van spreken.'

Ik heb geen mensenrecht van spreken.
Met dat soort recht is mij voldoende recht gedaan.
En wat er nog aan mensenrecht resteert …
Mag dat nu ook eens naar een ander gaan?

Naar iemand die het nooit heeft meegezeten?
Naar waar de klappen vallen? Naar het kortste eind?
Of naar ontroostbaar met de handen in de haren?
En niet al-tijd maar weer naar wie het goede tòch al is gewend?

U weet: wie het dikste hoofd heeft krijgt het zachtste kussen.
Zij slaan zich op de borst en roemen eigen macht.
Maar al die and’ren zitten er mooi tussen.
Die hebben pech gehad en zijn alleen dáárom al verdacht.

Wie het dikste hoofd heeft zegt:
‘Ach, zo draait de wereld nu al jaren’.
Maar bedenk dan, dat juist door ’t verschil in mensenrecht,
Het dikke hoofd zijn rijkdom kon vergaren.

En als dat onrecht de vertwijfelden
in woede doet ontsteken,
dan hebben ze geen ongelijk.
En wij … geen mensenrecht van spreken.

-------
Het plaatje is van Coc van Duijn
Meer informatie op: http://cocvanduijn.nl/


© 2020 Julius Pasgeld meer Julius Pasgeld - meer "Poëtisch" -
Vermaak en Genot > Poëtisch
Geen mensenrecht van spreken Julius Pasgeld
1709VG Dikhoofd3Ik heb het goed, verdien genoeg.
Mijn jaren zijn in voorspoed en geluk verstreken,
En daarom zeg ik, in bescheidenheid:
‘Ik heb geen mensenrecht van spreken.'

Ik heb geen mensenrecht van spreken.
Met dat soort recht is mij voldoende recht gedaan.
En wat er nog aan mensenrecht resteert …
Mag dat nu ook eens naar een ander gaan?

Naar iemand die het nooit heeft meegezeten?
Naar waar de klappen vallen? Naar het kortste eind?
Of naar ontroostbaar met de handen in de haren?
En niet al-tijd maar weer naar wie het goede tòch al is gewend?

U weet: wie het dikste hoofd heeft krijgt het zachtste kussen.
Zij slaan zich op de borst en roemen eigen macht.
Maar al die and’ren zitten er mooi tussen.
Die hebben pech gehad en zijn alleen dáárom al verdacht.

Wie het dikste hoofd heeft zegt:
‘Ach, zo draait de wereld nu al jaren’.
Maar bedenk dan, dat juist door ’t verschil in mensenrecht,
Het dikke hoofd zijn rijkdom kon vergaren.

En als dat onrecht de vertwijfelden
in woede doet ontsteken,
dan hebben ze geen ongelijk.
En wij … geen mensenrecht van spreken.

-------
Het plaatje is van Coc van Duijn
Meer informatie op: http://cocvanduijn.nl/
© 2020 Julius Pasgeld
powered by CJ2