 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 2 Jaargang 17 24 oktober 2019 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Feuilleton | ||||
| Winterreise (6, slot) | Bram Schilperoord | |||
  Als je hier, in Albir Alicante, op een terrasje zit krijg je niet de indruk dat je in Spanje bent. Maken de Belgen in Calpe de dienst uit, in deze plaats is de horeca in handen van Nederlanders en Noren. De hoofdstraat gaat vrij steil omhoog. Beneden op het vlakke gedeelte zijn de Nederlanders de baas, twintig meter hoger wordt vrijwel uitsluitend Noors gesproken. Omdat er nu eenmaal geen typische Nederlands gerechten bestaan, behalve boerenkool en erwtensoep, serveert men in de Hollandse eetgelegenheden gemakshalve pizza en paella. Misschien om de Nederlandse bezoekers toch het idee te geven dat ze in het buitenland zijn. De Noren daarentegen zijn zeer vaderlandslievend, hebben hun eigen Noorse supermarkt en verwaarlozen hun eigen keuken niet. Het is al Svine-indrefilet (spyd) med bacon og svisket, of Stekt akkar, wat de klok slaat en dat smaakt heel niet slecht.Zou het aan het eten liggen dat de Noren hier er heel wat vitaler uitzien dan onze Nederlandse overwinteraars? Geen looprek, wandelstok of rollator gezien in Nörköping restaurant, terwijl je in elke Nederlandse eettent bij de ingang struikelt over een uitgebreide collectie mobiele voortbewegingsinstrumenten. Ook is de gemiddelde Noor zo te zien en te horen een beleefd, welopgevoed persoon, zeker vergeleken met mijn landgenoten, die al na twee biertjes beginnen te lallen en na nog een alcoholische consumptie vloekend en scheldend de weg naar een WC trachten te vinden. Noren heb ik geen onvertogen woord horen zeggen. Maar dat kan liggen aan mijn gebrek aan kennis van die taal. Bij de ingang van mijn hotel staat een schoolbord waarop staat geschreven: ‘Vistas Panoramicas, Panoramic View. Visit our parrot Larry’. Larry huist in een grote kooi naast de bar en is 28 jaar oud, twee jaar ouder dan de hotelbaas, fluit zes verschillende liedjes en is minstens tweetalig, wat je van de gemiddelde Spanjaard niet kunt zeggen. Zijn uitspraak is vlekkeloos. Toen ik de eerste keer in de buurt van zijn kooi stond hoorde ik iemand zeggen, 'How are you, guy?' Ik draaide me om maar zag niemand anders in de bar dan de papegaai, die na deze welkomstgroet zijn klauwen in het gaas zette en ondersteboven aan z'n bek in de kooi ging hangen. Na deze handeling nam hij weer plaats op zijn stok, floot één van zijn favoriete melodieën, zei twee keer ThankYou en vond waarschijnlijk dat-ie aan zijn plichtplegingen had voldaan, want hield hierna zijn mond (bek). Niet voor lang trouwens, want toen Luc, de hotelbaas binnenkwam werd die getrakteerd op een uitvoerige serenade van maar liefst drie verschillende liedjes, wat de vogel onderbrak door te kuchen zoals alleen een verkouden man kan doen. Nadat de hotelbaas 'm even over z'n kop had geaaid – dat staat-ie alleen mannen toe, zei Luc, door vrouwen wil-ie niet aangeraakt worden, dan vlucht-ie en soms wordt-ie zelfs kwaadaardig – na dat aaien dus, vertoonde de papegaai nog enkele staaltjes uit zijn repertoire, zoals een blaffende hond, een miauwende kat en een volledig in het Spaans uitgesproken tekst. Toen ik de kooi weer naderde vroeg hij mij nogmaals 'How are you, guy?' Eerlijk gezegd viel me dat een beetje van hem tegen, dat had-ie immers al gevraagd. Maar omdat ik te verbaasd was geweest om te reageren op zijn begroeting wilde hij nu waarschijnlijk een duidelijk antwoord. 'I'm doing well, I'm fine', zei ik. Knipoogde hij nu? Nee, dat kunnen vogels niet, voor zover ik weet, maar het leek er wel erg op. ----- De plaatjes komen van de site van Hotel La Riviera in Albir Alicante |
||||
| © 2019 Bram Schilperoord | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||