archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 8
Jaargang 2
17 februari 2005
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Gokken in Holland Ruurd Kunnen

0208 Gokken in Holland
De ware gokker wint een fortuin, zegt zijn baan op en verlaat vrouw en kind om met zijn nieuw verworven vriendin eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Als het geld opraakt bezoekt hij het casino opnieuw, maar gaat dan volledig bankroet. Wanhopig strompelt hij naar buiten, de koude regennacht in en wordt beroofd van zijn laatste stuiver. Een romantisch scenario met een stichtelijke boodschap: bezondig je niet aan het gokspel.

In Nederland wordt voorzichtig gegokt. Hier geen Las Vegas of Monte Carlo maar Holland Casino. In 2004 is het aantal casinobezoekers gestegen van 6,2 naar 6,4 miljoen. Toch is de omzet gedaald. De bezoekers vergokten in 2004 gemiddeld 107 euro per persoon, 6 euro minder dan in 2003. Als het economische tij even tegenzit, worden de Nederlanders zuinig. Zij gaan minder gokken in plaats van dat ze het weinige dat ze hebben in de waagschaal stellen om in één klap van alle zorgen verlost te worden.

Het is niet voor iedereen weggelegd om een smoking aan te trekken en een avondje roulette of black jack in het casino in de grote stad te gaan spelen. Veel meer mensen doen mee aan de Lotto, de Toto, de Postcodeloterij, de Bankgiroloterij of de Staatsloterij. De omzet van de Staatsloterij alleen al is ongeveer gelijk aan die van Holland Casino. Het logo van de Staatsloterij is een grote vis die op het punt staat een klein visje te verzwelgen. De boodschap is helder: je hoeft maar weinig in te zetten om veel te kunnen winnen: ‘Ook miljonair worden? Koop nu loten!’.

Gokken en wedden zijn een eeuwenoud tijdverdrijf. De Batavieren dobbelden veel en onder invloed van gerstebier maakten zij er geen punt van om hun vrouwen op het spel te zetten. Vanwege dergelijke uitspattingen is van overheidswege altijd geprobeerd gokken en dobbelen aan banden te leggen. De kerkelijke autoriteiten traden als eerste op, later nam de staat het over. In 1726 werd de Generaliteitsloterij opgericht, die in 1848 werd omgedoopt tot Nederlandse Staatsloterij. Hoewel een fel burgerlijk beschavingsoffensief zoals in het Victoriaanse Engeland hier niet heeft plaatsgevonden, heeft het civilisatieproces ook op het gebied van wedden en gokken zijn uitwerking niet gemist. De overheid heeft wedden en gokken niet verboden, maar heeft het gereguleerd, zodat uitwassen worden voorkomen. De burgers houden zich in het algemeen goed in de hand: zij leggen zich beperkingen op als zij naar het casino gaan of loten kopen. Het Preventiebeleid kansspelverslaving moet hen daarbij helpen, en degenen die desondanks gokverslaafd worden, kunnen daarvoor worden behandeld in dezelfde centra die alcohol- en drugsverslaafden als klanten hebben.

De regulerende maatregelen van de overheid zijn neergelegd in de Wet op de Kansspelen, waarin staat wat wel en niet onder welke voorwaarden is toegestaan. Je mag wedden en gokken in officieel goedgekeurde gelegenheden en over de winst moet je belasting betalen. In 2002 bedroeg de omzet in de sector ‘loterijen en kansspelen’ ruim 2 miljard euro. De belastingdienst incasseerde in 2001 151 miljoen. In 2003 droeg de Staatsloterij 107 miljoen euro af aan de Staat, die in de loop der tijd dus een flink belang heeft gekregen bij de instandhouding van de kansspelindustrie. De omvang van het illegale gokcircuit is uit de aard der zaak niet bekend, maar toch hebben economen van het CPB er een schatting van weten te maken. Zij ramen de bruto-opbrengsten per jaar op ongeveer 145 miljoen euro, oftewel 7,5% van de omzet van de legale kansspelbranche. Dat valt mee.

De houding ten opzichte van wedden en gokken is tweeslachtig. Eigenlijk willen we graag, maar onze calvinistische inslag keurt het af. Voor dit dilemma is een oplossing gevonden door het te combineren met goede doelen. De loterij heeft de zondagse collectezak als middel ter bevrediging van de offerbereidheid vervangen. Zoals in het verleden de kerkgangers met een kwartje in de week (wat voor een heel gezin nog flink kon oplopen) de kindertjes van dokter Albert Schweizer in Lambarene in het donkere Afrika hielpen, zo steunen de deelnemers aan de Postcodeloterij organisaties op het gebied van ontwikkelingssamenwerking, natuur en milieu en mensenrechten. Met een gerust gemoed hopen zij op een straatprijs, een jackpot of extra prijzen. Misschien winnen ze de zomerkanjer (10,2 miljoen euro in 2003), of anders wel de jumbokanjer van 20,9 miljoen euro en dat alles voor het goede doel. De Lotto sponsort veel instellingen op het gebied van de gezondheidszorg, maar ook sociale en culturele fondsen. Bovendien is de Lotto Partner in de sport van NOC*NSF, wat herinnert aan de tijd dat in Studio Sport ‘de balletjes’ gingen rollen. De Bankgiroloterij richt zijn steun grotendeels op de culturele sector en was sponsor van een professionele wielerploeg. De Staatsloterij is sponsor van het Nederlands voetbalelftal en van Inge de Bruin, ondersteunt het Fonds Slachtofferhulp en geeft geld aan de koninklijke Nederlandse Federatie van Muziekverenigingen. Kansspelorganisaties kunnen niet zonder goede doelen, anders worden zij uit de markt geprijsd. Filantropie is een klantentrekker.

Holland Casino stopt aan het eind van het seizoen met de sponsoring van de eredivisie voetballen. Het bedrijf heeft een moeilijk jaar achter de rug. In totaal is de winst van de Nederlandse casino’s in 2004 gedaald met 9 miljoen euro. Je kunt echter uitrekenen dat de inkomsten nog meer zijn gedaald. In 2003 is in totaal 700,6 miljoen euro aan de roulettetafels ingezet en in 2004 684,8 miljoen euro. De casino’s hebben in 2004 dus 15,8 miljoen euro minder binnen gekregen dan in 2003. Tussen de daling van de winst en de daling van de inkomsten gaapt een gat van 6,8 miljoen euro. De casino’s moeten in 2004 efficiënter hebben gewerkt dan in 2003. Zij hebben flink bespaard op de uitgaven. Dat kan in dit geval echter maar één ding betekenen: de Nederlanders zijn niet alleen voorzichtiger gaan gokken, maar ook slechter.

Ik geloof het direct. Er zijn ook duidelijke aanwijzingen dat Nederlanders niet met grote geldprijzen kunnen omgaan. Je ziet het aan de man of vrouw die op het nippertje ettelijke tienduizenden euro’s misloopt, omdat hij of zij even was vergeten dat Rachmaninov een componist en geen Russische voetbalclub was. Er komt geen woede-uitbarsting, geen zelfbeklag, geen gegil, maar de berustende verzuchting dat ‘het maar een spelletje was’. Een paar weken geleden was er iemand op de televisie die een paar ton had gewonnen. De interviewer raadde hem aan eerst eens fijn op vakantie te gaan en dan rustig na te denken over wat hij met al dat geld zou gaan doen. Daar was de gelukkige winnaar het helemaal mee eens; hij had zelfs al een reis geboekt. Waarheen? Naar Appelscha. Nu zal ik de laatste zijn om iets ten nadele van Appelscha te zeggen (ik heb er tenslotte gewòònd), maar er zijn meer zonnige vakantieoorden. Iemand anders had 20,8 miljoen euro in de Lotto gewonnen. De volgende dag ging hij gewoon aan het werk. Hij was boekhouder en kon zijn klanten niet laten wachten. Het schijnt dat de meeste winnaars van grote loterijprijzen gewoon hun baan houden en er geen vriendin bij nemen.
Gokken in Holland: het geeft geen voldoening, ondanks de goede doelen.


© 2005 Ruurd Kunnen meer Ruurd Kunnen - meer "In de polder"
Beschouwingen > In de polder
Gokken in Holland Ruurd Kunnen
0208 Gokken in Holland
De ware gokker wint een fortuin, zegt zijn baan op en verlaat vrouw en kind om met zijn nieuw verworven vriendin eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Als het geld opraakt bezoekt hij het casino opnieuw, maar gaat dan volledig bankroet. Wanhopig strompelt hij naar buiten, de koude regennacht in en wordt beroofd van zijn laatste stuiver. Een romantisch scenario met een stichtelijke boodschap: bezondig je niet aan het gokspel.

In Nederland wordt voorzichtig gegokt. Hier geen Las Vegas of Monte Carlo maar Holland Casino. In 2004 is het aantal casinobezoekers gestegen van 6,2 naar 6,4 miljoen. Toch is de omzet gedaald. De bezoekers vergokten in 2004 gemiddeld 107 euro per persoon, 6 euro minder dan in 2003. Als het economische tij even tegenzit, worden de Nederlanders zuinig. Zij gaan minder gokken in plaats van dat ze het weinige dat ze hebben in de waagschaal stellen om in één klap van alle zorgen verlost te worden.

Het is niet voor iedereen weggelegd om een smoking aan te trekken en een avondje roulette of black jack in het casino in de grote stad te gaan spelen. Veel meer mensen doen mee aan de Lotto, de Toto, de Postcodeloterij, de Bankgiroloterij of de Staatsloterij. De omzet van de Staatsloterij alleen al is ongeveer gelijk aan die van Holland Casino. Het logo van de Staatsloterij is een grote vis die op het punt staat een klein visje te verzwelgen. De boodschap is helder: je hoeft maar weinig in te zetten om veel te kunnen winnen: ‘Ook miljonair worden? Koop nu loten!’.

Gokken en wedden zijn een eeuwenoud tijdverdrijf. De Batavieren dobbelden veel en onder invloed van gerstebier maakten zij er geen punt van om hun vrouwen op het spel te zetten. Vanwege dergelijke uitspattingen is van overheidswege altijd geprobeerd gokken en dobbelen aan banden te leggen. De kerkelijke autoriteiten traden als eerste op, later nam de staat het over. In 1726 werd de Generaliteitsloterij opgericht, die in 1848 werd omgedoopt tot Nederlandse Staatsloterij. Hoewel een fel burgerlijk beschavingsoffensief zoals in het Victoriaanse Engeland hier niet heeft plaatsgevonden, heeft het civilisatieproces ook op het gebied van wedden en gokken zijn uitwerking niet gemist. De overheid heeft wedden en gokken niet verboden, maar heeft het gereguleerd, zodat uitwassen worden voorkomen. De burgers houden zich in het algemeen goed in de hand: zij leggen zich beperkingen op als zij naar het casino gaan of loten kopen. Het Preventiebeleid kansspelverslaving moet hen daarbij helpen, en degenen die desondanks gokverslaafd worden, kunnen daarvoor worden behandeld in dezelfde centra die alcohol- en drugsverslaafden als klanten hebben.

De regulerende maatregelen van de overheid zijn neergelegd in de Wet op de Kansspelen, waarin staat wat wel en niet onder welke voorwaarden is toegestaan. Je mag wedden en gokken in officieel goedgekeurde gelegenheden en over de winst moet je belasting betalen. In 2002 bedroeg de omzet in de sector ‘loterijen en kansspelen’ ruim 2 miljard euro. De belastingdienst incasseerde in 2001 151 miljoen. In 2003 droeg de Staatsloterij 107 miljoen euro af aan de Staat, die in de loop der tijd dus een flink belang heeft gekregen bij de instandhouding van de kansspelindustrie. De omvang van het illegale gokcircuit is uit de aard der zaak niet bekend, maar toch hebben economen van het CPB er een schatting van weten te maken. Zij ramen de bruto-opbrengsten per jaar op ongeveer 145 miljoen euro, oftewel 7,5% van de omzet van de legale kansspelbranche. Dat valt mee.

De houding ten opzichte van wedden en gokken is tweeslachtig. Eigenlijk willen we graag, maar onze calvinistische inslag keurt het af. Voor dit dilemma is een oplossing gevonden door het te combineren met goede doelen. De loterij heeft de zondagse collectezak als middel ter bevrediging van de offerbereidheid vervangen. Zoals in het verleden de kerkgangers met een kwartje in de week (wat voor een heel gezin nog flink kon oplopen) de kindertjes van dokter Albert Schweizer in Lambarene in het donkere Afrika hielpen, zo steunen de deelnemers aan de Postcodeloterij organisaties op het gebied van ontwikkelingssamenwerking, natuur en milieu en mensenrechten. Met een gerust gemoed hopen zij op een straatprijs, een jackpot of extra prijzen. Misschien winnen ze de zomerkanjer (10,2 miljoen euro in 2003), of anders wel de jumbokanjer van 20,9 miljoen euro en dat alles voor het goede doel. De Lotto sponsort veel instellingen op het gebied van de gezondheidszorg, maar ook sociale en culturele fondsen. Bovendien is de Lotto Partner in de sport van NOC*NSF, wat herinnert aan de tijd dat in Studio Sport ‘de balletjes’ gingen rollen. De Bankgiroloterij richt zijn steun grotendeels op de culturele sector en was sponsor van een professionele wielerploeg. De Staatsloterij is sponsor van het Nederlands voetbalelftal en van Inge de Bruin, ondersteunt het Fonds Slachtofferhulp en geeft geld aan de koninklijke Nederlandse Federatie van Muziekverenigingen. Kansspelorganisaties kunnen niet zonder goede doelen, anders worden zij uit de markt geprijsd. Filantropie is een klantentrekker.

Holland Casino stopt aan het eind van het seizoen met de sponsoring van de eredivisie voetballen. Het bedrijf heeft een moeilijk jaar achter de rug. In totaal is de winst van de Nederlandse casino’s in 2004 gedaald met 9 miljoen euro. Je kunt echter uitrekenen dat de inkomsten nog meer zijn gedaald. In 2003 is in totaal 700,6 miljoen euro aan de roulettetafels ingezet en in 2004 684,8 miljoen euro. De casino’s hebben in 2004 dus 15,8 miljoen euro minder binnen gekregen dan in 2003. Tussen de daling van de winst en de daling van de inkomsten gaapt een gat van 6,8 miljoen euro. De casino’s moeten in 2004 efficiënter hebben gewerkt dan in 2003. Zij hebben flink bespaard op de uitgaven. Dat kan in dit geval echter maar één ding betekenen: de Nederlanders zijn niet alleen voorzichtiger gaan gokken, maar ook slechter.

Ik geloof het direct. Er zijn ook duidelijke aanwijzingen dat Nederlanders niet met grote geldprijzen kunnen omgaan. Je ziet het aan de man of vrouw die op het nippertje ettelijke tienduizenden euro’s misloopt, omdat hij of zij even was vergeten dat Rachmaninov een componist en geen Russische voetbalclub was. Er komt geen woede-uitbarsting, geen zelfbeklag, geen gegil, maar de berustende verzuchting dat ‘het maar een spelletje was’. Een paar weken geleden was er iemand op de televisie die een paar ton had gewonnen. De interviewer raadde hem aan eerst eens fijn op vakantie te gaan en dan rustig na te denken over wat hij met al dat geld zou gaan doen. Daar was de gelukkige winnaar het helemaal mee eens; hij had zelfs al een reis geboekt. Waarheen? Naar Appelscha. Nu zal ik de laatste zijn om iets ten nadele van Appelscha te zeggen (ik heb er tenslotte gewòònd), maar er zijn meer zonnige vakantieoorden. Iemand anders had 20,8 miljoen euro in de Lotto gewonnen. De volgende dag ging hij gewoon aan het werk. Hij was boekhouder en kon zijn klanten niet laten wachten. Het schijnt dat de meeste winnaars van grote loterijprijzen gewoon hun baan houden en er geen vriendin bij nemen.
Gokken in Holland: het geeft geen voldoening, ondanks de goede doelen.
© 2005 Ruurd Kunnen
powered by CJ2