archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 8
Jaargang 16
14 februari 2019
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
De bende van Klomp (4) Willem Minderhout

1608BS Klomp4Wat ik het interessante aan mijn ervaringen bij OV Reisinformatie vind betreft niet ons heroïsche optreden, althans dat niet alleen, maar de tijd waarin het zich afspeelde. Het was de periode dat iedereen het gevoel had dat de informatietechnologie ons leven flink ging veranderen, maar niemand wist nog hoe dat precies zou gaan. In mijn stukje van de vorige keer refereerde ik aan Bill Gates, die meende dat het wereldwijde web geen blijvertje zou zijn. Ik denk niet dat hij graag aan die uitspraak herinnerd wordt, maar wie kon wel weten waar al die technologische doorbraken toe zouden leiden?

Mijn taak was het om al die mogelijkheden in kaart te brengen en te bezien of wij daar als OVR iets mee konden. Daar schreef ik nota’s over, voorzien van investeringsplannen waarvoor we subsidie probeerden te krijgen. Meestal met succes. ‘Telematicanota’s’ noemden we die. Telematica, het samensmelten van informatica en telefonie, was destijds een modewoord dat al snel door de benaming ICT werd verdrongen.

Niemand wist nog welk ‘platform’ de drijvende kracht achter al die vernieuwing zou worden.

De PC? De PC was net gemeengoed aan het worden in de kantooromgeving, waar hij een einde maakte aan het beroep van de typiste, maar thuis was dat een speelgoedje voor de happy few. Wilde je met je PC online gaan dan was dat een heel gedoe met modems en kon je niet meer gebeld worden als je aan het surfen was, of je moest een tweede telefoonlijn aan laten leggen.

De telefoon? De mobiele telefoon, waarmee je alleen maar kon telefoneren, begon langzaam maar zeker binnen het bereik van de consument te komen. Maar waarom zul je zo’n ding aanschaffen? Ook werd er al gewerkt aan smartphones. Dat waren enorme apparaten met een toetsenbord en een beeldscherm. Daar kon je ‘diensten’ op zetten, maar niemand wist precies welke diensten.

Ook de TV zou wellicht het telematica-platform voor thuis kunnen worden. Er was al Teletekst en daar kon je, net als het Franse Minitel, interactieve diensten op baseren. Dat zag er allemaal niet zo gelikt uit, maar er werd ook al gezocht naar mogelijkheden om de pas uitgevonden DVD interactief te maken. De ‘CD interactieve’ zou een prachtige interface voor allerlei interactieve diensten via de TV kunnen zijn. Zoals we nu kunnen constateren is dat helemaal niets geworden.

Strategen bij de PTT begonnen natuurlijk wel na te denken over de consequenties van al die ontwikkelingen voor hun business. Stel dat iedereen een draagbare telefoon zou hebben, zouden er dan nog telefooncellen nodig zijn? Stel dat er allerlei online diensten worden ontwikkeld, maar slechts weinigen over een PC thuis beschikken? Zou er geen behoefte zijn aan ‘publieke PC's’? De telefooncel van de toekomst zou een informatiezuil worden! En daar moest natuurlijk ook OV informatie op. De PTT begon informatiezuilen te ontwikkelen. Als ik me niet vergis in de werkplaats waar nu Binck 36 is gevestigd. Ook die zijn nergens meer te vinden.

Wij wilden natuurlijk ook ‘in de zuilen’. Verkeer en Waterstaat wilde dat ook wel sponsoren, maar na de voltooiing van de OV Reisplanner was er aan de Plesmanweg een nieuw speerpunt geformuleerd. De Nederlandse reiziger zou niet alleen over goede OV-informatie moeten kunnen beschikken, hij zou ook nog een vergelijking moeten kunnen maken met het autoverkeer. Op grond van die informatie zou men iedere morgen een weloverwogen beslissing moeten nemen of men al dan niet de auto zou laten staan voor het woon-werkverkeer o.i.d. ‘Multimodale reisinformatie’ werd het toverwoord. De heren van het ministerie vonden dat wij er maar samen met de auto-ambassadeurs van de ANWB voor moesten zorgen dat dat zou ontstaan.

Ook daarover later meer.

-------
Het plaatje is van Henk Klaren


© 2019 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
De bende van Klomp (4) Willem Minderhout
1608BS Klomp4Wat ik het interessante aan mijn ervaringen bij OV Reisinformatie vind betreft niet ons heroïsche optreden, althans dat niet alleen, maar de tijd waarin het zich afspeelde. Het was de periode dat iedereen het gevoel had dat de informatietechnologie ons leven flink ging veranderen, maar niemand wist nog hoe dat precies zou gaan. In mijn stukje van de vorige keer refereerde ik aan Bill Gates, die meende dat het wereldwijde web geen blijvertje zou zijn. Ik denk niet dat hij graag aan die uitspraak herinnerd wordt, maar wie kon wel weten waar al die technologische doorbraken toe zouden leiden?

Mijn taak was het om al die mogelijkheden in kaart te brengen en te bezien of wij daar als OVR iets mee konden. Daar schreef ik nota’s over, voorzien van investeringsplannen waarvoor we subsidie probeerden te krijgen. Meestal met succes. ‘Telematicanota’s’ noemden we die. Telematica, het samensmelten van informatica en telefonie, was destijds een modewoord dat al snel door de benaming ICT werd verdrongen.

Niemand wist nog welk ‘platform’ de drijvende kracht achter al die vernieuwing zou worden.

De PC? De PC was net gemeengoed aan het worden in de kantooromgeving, waar hij een einde maakte aan het beroep van de typiste, maar thuis was dat een speelgoedje voor de happy few. Wilde je met je PC online gaan dan was dat een heel gedoe met modems en kon je niet meer gebeld worden als je aan het surfen was, of je moest een tweede telefoonlijn aan laten leggen.

De telefoon? De mobiele telefoon, waarmee je alleen maar kon telefoneren, begon langzaam maar zeker binnen het bereik van de consument te komen. Maar waarom zul je zo’n ding aanschaffen? Ook werd er al gewerkt aan smartphones. Dat waren enorme apparaten met een toetsenbord en een beeldscherm. Daar kon je ‘diensten’ op zetten, maar niemand wist precies welke diensten.

Ook de TV zou wellicht het telematica-platform voor thuis kunnen worden. Er was al Teletekst en daar kon je, net als het Franse Minitel, interactieve diensten op baseren. Dat zag er allemaal niet zo gelikt uit, maar er werd ook al gezocht naar mogelijkheden om de pas uitgevonden DVD interactief te maken. De ‘CD interactieve’ zou een prachtige interface voor allerlei interactieve diensten via de TV kunnen zijn. Zoals we nu kunnen constateren is dat helemaal niets geworden.

Strategen bij de PTT begonnen natuurlijk wel na te denken over de consequenties van al die ontwikkelingen voor hun business. Stel dat iedereen een draagbare telefoon zou hebben, zouden er dan nog telefooncellen nodig zijn? Stel dat er allerlei online diensten worden ontwikkeld, maar slechts weinigen over een PC thuis beschikken? Zou er geen behoefte zijn aan ‘publieke PC's’? De telefooncel van de toekomst zou een informatiezuil worden! En daar moest natuurlijk ook OV informatie op. De PTT begon informatiezuilen te ontwikkelen. Als ik me niet vergis in de werkplaats waar nu Binck 36 is gevestigd. Ook die zijn nergens meer te vinden.

Wij wilden natuurlijk ook ‘in de zuilen’. Verkeer en Waterstaat wilde dat ook wel sponsoren, maar na de voltooiing van de OV Reisplanner was er aan de Plesmanweg een nieuw speerpunt geformuleerd. De Nederlandse reiziger zou niet alleen over goede OV-informatie moeten kunnen beschikken, hij zou ook nog een vergelijking moeten kunnen maken met het autoverkeer. Op grond van die informatie zou men iedere morgen een weloverwogen beslissing moeten nemen of men al dan niet de auto zou laten staan voor het woon-werkverkeer o.i.d. ‘Multimodale reisinformatie’ werd het toverwoord. De heren van het ministerie vonden dat wij er maar samen met de auto-ambassadeurs van de ANWB voor moesten zorgen dat dat zou ontstaan.

Ook daarover later meer.

-------
Het plaatje is van Henk Klaren
© 2019 Willem Minderhout
powered by CJ2