archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 10
Jaargang 15
15 maart 2018
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
The Animals Henk Klaren

1510VG AnimalsJaren, wat zeg ik, decennia geleden kocht ik een elpee van The Animals. Het was hun eerste, getiteld: The Animals.  Eén van de nummers op die elpee was The House of the Rising Sun. Ook met terugwerkende kracht: hun grootste hit ooit. Het is een traditional. Heel veel anderen hebben het ook opgenomen. Deze versie is gearrangeerd door Alan Price, gitarist en – vooral – pianist van de vroege Animals. Zijn pianopartijen zijn wat mij betreft een goede verklaring voor dit grote succes. Hij heeft het later nogmaals opgenomen, nu met zijn eigen Alan Price Set als ik het wel heb.

Vooral in de beginjaren namen The Animals veel  bestaande nummers op. Zoals bijvoorbeeld het prachtige I Put A Spell On You van Srceamin’ Jay Hawkins. Het staat op de elpee (ja we hebben het over heel vroeger) Animalization. Ik heb de plaat ooit in handen gehad. Als ik mij niet vergis was dat bij een platenzaak in de Haarlemse Barteljorisstraat. Daar kon je goedkoop platen op de kop tikken. Die hadden dan een knipje in de hoes, alsof er een conducteur was langsgekomen met een vrij fikse kniptang, dat wel. Op de hoestekst stond een stukje van Eric Burdon, zanger en frontman van The Animals. Hij sprak van een vervelende samenloop van omstandigheden, dat Alan Price het nummer eveneens had opgenomen op zijn eerste soloplaat na het verlaten van de groep. Ach, het is met beiden toch nog wel goed gekomen. Ik heb de elpee trouwens niet gekocht. Die van Price ook niet.

Hoe kom ik nou op The Animals? Ik heb een paar Cd’tjes, maar ik draai ze niet zo veel. Toch staan er een paar onsterfelijke (nou ja, goeie) hits op. Punt is een beetje dat die overbekende nummers op de radio heel dikwijls voorbijkomen. Vooral de twee genoemde en natuurlijk We Gotta Get Out Of This Place, dankzij de televisieserie Tour Of Duty (zulke mooie TV-series worden niet veel meer gemaakt). Zélfs For Miss Caulker hoorde ik laatst en dat vind ik al heel lang één van de mooiste bluesliedjes ooit. Burdon heeft het helemaal zelf geschreven en het is allemaal echt gebeurd.

Een week of wat geleden ben ik mijn Animals-schijfjes weer eens gaan draaien. Na een paar keer ben ik maar weer opgehouden, want ik weet niet helemaal zeker wat mijn geliefde huisgenoot er van vindt. Al te gedurige herhaling is natuurlijk nooit aan te bevelen en gezien mijn verzameling van op informatiedragers vastgelegde muziek ook niet nodig.

Maar toch weer leuk om ook de minder bekende nummers weer eens te horen. De directe aanleiding om de Cd’tjes weer eens op te zetten was gelegen in de gelukkige omstandigheid dat De Leunstoel nieuwe tekenaars heeft verworven: Alex&Coc. Coc vertelde me dat ze graag dieren verwerkt in haar verschillende kunstuitingen. Kortom, dacht ik, dan beginnen we maar eens met The Animals. The Beatles, The Byrds en The Monkees volgen misschien nog wel eens. Misschien zelfs bandnamen zónder geestig bedoelde spellingen, zoals The Animals dus en natuurlijk The Eagles, The Turtles en nog tientallen, zo niet honderden, anderen. Er bestaan diverse websites met de meest onwaarschijnlijke opsommingen. Als we die allemaal afwerken zijn we nog wel een paar jaargangen Leunstoel bezig. Ik ben alleen een beetje bang dat ik dan ook naar allerlei minder prettig klinkende muziek moet gaan luisteren.

Maar met The Animals is niks mis.

The Animals - For Miss Caulker

------
De tekening is van Coc van Duijn
Meer informatie op:  http://cocvanduijn.nl/


© 2018 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
The Animals Henk Klaren
1510VG AnimalsJaren, wat zeg ik, decennia geleden kocht ik een elpee van The Animals. Het was hun eerste, getiteld: The Animals.  Eén van de nummers op die elpee was The House of the Rising Sun. Ook met terugwerkende kracht: hun grootste hit ooit. Het is een traditional. Heel veel anderen hebben het ook opgenomen. Deze versie is gearrangeerd door Alan Price, gitarist en – vooral – pianist van de vroege Animals. Zijn pianopartijen zijn wat mij betreft een goede verklaring voor dit grote succes. Hij heeft het later nogmaals opgenomen, nu met zijn eigen Alan Price Set als ik het wel heb.

Vooral in de beginjaren namen The Animals veel  bestaande nummers op. Zoals bijvoorbeeld het prachtige I Put A Spell On You van Srceamin’ Jay Hawkins. Het staat op de elpee (ja we hebben het over heel vroeger) Animalization. Ik heb de plaat ooit in handen gehad. Als ik mij niet vergis was dat bij een platenzaak in de Haarlemse Barteljorisstraat. Daar kon je goedkoop platen op de kop tikken. Die hadden dan een knipje in de hoes, alsof er een conducteur was langsgekomen met een vrij fikse kniptang, dat wel. Op de hoestekst stond een stukje van Eric Burdon, zanger en frontman van The Animals. Hij sprak van een vervelende samenloop van omstandigheden, dat Alan Price het nummer eveneens had opgenomen op zijn eerste soloplaat na het verlaten van de groep. Ach, het is met beiden toch nog wel goed gekomen. Ik heb de elpee trouwens niet gekocht. Die van Price ook niet.

Hoe kom ik nou op The Animals? Ik heb een paar Cd’tjes, maar ik draai ze niet zo veel. Toch staan er een paar onsterfelijke (nou ja, goeie) hits op. Punt is een beetje dat die overbekende nummers op de radio heel dikwijls voorbijkomen. Vooral de twee genoemde en natuurlijk We Gotta Get Out Of This Place, dankzij de televisieserie Tour Of Duty (zulke mooie TV-series worden niet veel meer gemaakt). Zélfs For Miss Caulker hoorde ik laatst en dat vind ik al heel lang één van de mooiste bluesliedjes ooit. Burdon heeft het helemaal zelf geschreven en het is allemaal echt gebeurd.

Een week of wat geleden ben ik mijn Animals-schijfjes weer eens gaan draaien. Na een paar keer ben ik maar weer opgehouden, want ik weet niet helemaal zeker wat mijn geliefde huisgenoot er van vindt. Al te gedurige herhaling is natuurlijk nooit aan te bevelen en gezien mijn verzameling van op informatiedragers vastgelegde muziek ook niet nodig.

Maar toch weer leuk om ook de minder bekende nummers weer eens te horen. De directe aanleiding om de Cd’tjes weer eens op te zetten was gelegen in de gelukkige omstandigheid dat De Leunstoel nieuwe tekenaars heeft verworven: Alex&Coc. Coc vertelde me dat ze graag dieren verwerkt in haar verschillende kunstuitingen. Kortom, dacht ik, dan beginnen we maar eens met The Animals. The Beatles, The Byrds en The Monkees volgen misschien nog wel eens. Misschien zelfs bandnamen zónder geestig bedoelde spellingen, zoals The Animals dus en natuurlijk The Eagles, The Turtles en nog tientallen, zo niet honderden, anderen. Er bestaan diverse websites met de meest onwaarschijnlijke opsommingen. Als we die allemaal afwerken zijn we nog wel een paar jaargangen Leunstoel bezig. Ik ben alleen een beetje bang dat ik dan ook naar allerlei minder prettig klinkende muziek moet gaan luisteren.

Maar met The Animals is niks mis.

The Animals - For Miss Caulker

------
De tekening is van Coc van Duijn
Meer informatie op:  http://cocvanduijn.nl/
© 2018 Henk Klaren
powered by CJ2