archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 17
Jaargang 14
29 juni 2017
Vermaak en Genot > Misdaadboeken delen printen terug
Koude eiken Dik Kruithof

1417VG EikenGoed nieuws voor de liefhebbers! Martin Trevisan is terug in Wilhelmshafen. De rechercheur van schrijver Ulrich Hefner keert na een periode in de grote stad Oldenburg terug naar het Oostfriese Wangerland. Hij krijgt zijn oude baan bij de Kripo Wilhelmshafen terug en zijn vroegere assistente vindt het prima om weer met hem te werken. Alom is de gedachte dat hij het rustiger aan wil doen, maar op zijn eerste werkdag wordt een heel gezin uitgemoord op een eenzame boerenhoeve aan de zeedijk.

Echte aanknopingspunten komen pas boven water als er een tweede moord wordt gepleegd, op een vrachtwagenchauffeur. Dan blijkt dat drie van de slachtoffers vroeger in de DDR in een opvoedingsgesticht hebben gewerkt. In de volksmond werd dat gesticht Kalteiche genoemd en het lag vlak bij de Tsjechische grens. Trevisan mag  ter plekke op onderzoek uit gaan en krijgt te maken met overblijfselen van de DDR-gedachtewereld. Zo ondervraagt hij een oud-politieagent die eerst weigert te spreken met een vertegenwoordiger van de bezettende macht en die vervolgens zegt dat de gegevens over de jongeren door de ‘Klassenfeind’ zijn meegenomen. Hij moet zijn ‘dekadente Volksgenossen’ maar vragen waar ze gebleven zijn.

De kinderen kwamen in het opvoedingsgesticht Birkenhof omdat hun ouders zich niet voegden naar de Oost-Duitse eenheidsstaat. In het gesticht werden ze heropgevoed met harde arbeid maar ook misbruikt op feestjes van partijbonzen. Alles werd gedekt door opkomende partijbonsjes die er de eerste stap in hun carrière zetten. Eén van de kinderen loopt weg, wordt achtervolgd, stort in een ravijn en wordt afgeschreven. Later blijkt dat het ravijn in Tsjecho-Slowakije lag en je kon als DDR toch geen uitlevering vragen want weglopen, ja dat doen de burgers van een modelstaat niet.

Eén van de partijbonsjes is in de westerse democratie een grote jongen geworden. Hij staat op de nominatie tot staatssecretaris benoemd te worden. Trevisan verdenkt hem, maar wordt via politieke druk van dat spoor gehaald. Op het laatste moment komt het tot een confrontatie van alle betrokkenen, waarbij de moordenaar om het leven komt. De aanstaande staatsecretaris kan daarna een proces niet meer ontlopen.   

Ulrich Hefner is zelf politieman, schrijver en dichter, en onder andere medeoprichter van de Polizei-poëten. Er is zelfs al een boek van hem vertaald in het Nederlands: De dood sluipt rond in zwart en paars, maar dat was in 2011. Kalteiche is de nieuwste en is uitgegeven door Leda Verlag in Leer.

Wat niet duidelijk wordt in het boek is waarom het opvoedingsgesticht Birkenhof heet en Kalteiche genoemd wordt en waarom de prachtige omslagfoto totaal niet aansluit bij de beschrijving van de resten van Birkenhof als Trevisan daar op onderzoek uitgaat.


© 2017 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Misdaadboeken" -
Vermaak en Genot > Misdaadboeken
Koude eiken Dik Kruithof
1417VG EikenGoed nieuws voor de liefhebbers! Martin Trevisan is terug in Wilhelmshafen. De rechercheur van schrijver Ulrich Hefner keert na een periode in de grote stad Oldenburg terug naar het Oostfriese Wangerland. Hij krijgt zijn oude baan bij de Kripo Wilhelmshafen terug en zijn vroegere assistente vindt het prima om weer met hem te werken. Alom is de gedachte dat hij het rustiger aan wil doen, maar op zijn eerste werkdag wordt een heel gezin uitgemoord op een eenzame boerenhoeve aan de zeedijk.

Echte aanknopingspunten komen pas boven water als er een tweede moord wordt gepleegd, op een vrachtwagenchauffeur. Dan blijkt dat drie van de slachtoffers vroeger in de DDR in een opvoedingsgesticht hebben gewerkt. In de volksmond werd dat gesticht Kalteiche genoemd en het lag vlak bij de Tsjechische grens. Trevisan mag  ter plekke op onderzoek uit gaan en krijgt te maken met overblijfselen van de DDR-gedachtewereld. Zo ondervraagt hij een oud-politieagent die eerst weigert te spreken met een vertegenwoordiger van de bezettende macht en die vervolgens zegt dat de gegevens over de jongeren door de ‘Klassenfeind’ zijn meegenomen. Hij moet zijn ‘dekadente Volksgenossen’ maar vragen waar ze gebleven zijn.

De kinderen kwamen in het opvoedingsgesticht Birkenhof omdat hun ouders zich niet voegden naar de Oost-Duitse eenheidsstaat. In het gesticht werden ze heropgevoed met harde arbeid maar ook misbruikt op feestjes van partijbonzen. Alles werd gedekt door opkomende partijbonsjes die er de eerste stap in hun carrière zetten. Eén van de kinderen loopt weg, wordt achtervolgd, stort in een ravijn en wordt afgeschreven. Later blijkt dat het ravijn in Tsjecho-Slowakije lag en je kon als DDR toch geen uitlevering vragen want weglopen, ja dat doen de burgers van een modelstaat niet.

Eén van de partijbonsjes is in de westerse democratie een grote jongen geworden. Hij staat op de nominatie tot staatssecretaris benoemd te worden. Trevisan verdenkt hem, maar wordt via politieke druk van dat spoor gehaald. Op het laatste moment komt het tot een confrontatie van alle betrokkenen, waarbij de moordenaar om het leven komt. De aanstaande staatsecretaris kan daarna een proces niet meer ontlopen.   

Ulrich Hefner is zelf politieman, schrijver en dichter, en onder andere medeoprichter van de Polizei-poëten. Er is zelfs al een boek van hem vertaald in het Nederlands: De dood sluipt rond in zwart en paars, maar dat was in 2011. Kalteiche is de nieuwste en is uitgegeven door Leda Verlag in Leer.

Wat niet duidelijk wordt in het boek is waarom het opvoedingsgesticht Birkenhof heet en Kalteiche genoemd wordt en waarom de prachtige omslagfoto totaal niet aansluit bij de beschrijving van de resten van Birkenhof als Trevisan daar op onderzoek uitgaat.
© 2017 Dik Kruithof
powered by CJ2