archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 10
Jaargang 14
16 maart 2017
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Londen: Rauschenberg en Hockney Katharina Kouwenhoven

1410VG RRLonden is niet mijn favoriete stad, maar soms moet je er zijn, bijvoorbeeld voor een tentoonstelling. Er waren er twee, een van David Hockney en een van Robert Rauschenberg. Ik ging met een vriendin, die nooit van Rauschenberg had gehoord (?), maar wel naar Hockney wilde en ik ging voor Rauschenberg en nam Hockney op de koop toe.

De inmiddels 80-jarige Hockney heeft me nooit erg kunnen bekoren. In kleurboekkleuren geschilderde voorstellingen, waar iets mee is en die daardoor geforceerd aandoen, maar die wel makkelijk toegankelijk zijn. Geen moeilijk gedoe, wat je ziet dat is het. Toch ben ik blij dat ik deze tentoonstelling gezien heb. Hockney heb ik nu gehad en nu iets anders.

Robert Rauschenberg (1925–2008) behoort tot mijn favoriete kunstenaars. Dat komt omdat hij veel gebruik maakt van bestaand materiaal (papier, karton, oude kranten, foto’s, een sok of een paraplu) en dat op onnavolgbare wijze doet. Op hele grote doeken is van alles geplakt, maar ook geschilderd. Vaak bestaan die doeken uit verschillende panelen. Een van de mooiste is in bezit van het Stedelijk Museum, dat helaas haar grootste schatten voor ons verborgen houdt in het depot. Eigenlijk maakt hij vooral een soort collages, waar hij zelf het nodige aan toevoegt. Op die manier maakte hij ook objecten.

Rauschenberg heeft een jaar of tien rondgetoerd met het balletgezelschap van Merce Cunningham en John Cage. Voor elke voorstelling maakte hij de decors van materiaal dat hij op straat vond. In Amsterdam was hij zeer vergenoegd over de hoeveelheid bruikbare rotzooi die hij daar aantrof, vooral fietsonderdelen.

Om bestaande foto’s, krantenknipsels of tekeningen over te brengen op doek heeft hij verschillende methodes ontwikkeld. Een daarvan heb ik ook zelf ontdekt en gebruikt, maar bij Rauschenberg gaat het wel in het groot, met enorme printers en andere hulpmiddelen. Hij had dan ook een atelier zo groot als een fabriekshal.

In Parijs had ik al heel wat van zijn werk gezien, maar het was overweldigend om zoveel werken bij elkaar te zien. Dit gaat jaren mee.
De tentoonstellingen zijn nog te bezichtigen, Hockney in de Tate Britain tot 29 mei en Rauschenberg in de Tate Modern tot 2 april, dus daar is haast bij, maar je wordt er heel gelukkig van.

------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven


© 2017 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Londen: Rauschenberg en Hockney Katharina Kouwenhoven
1410VG RRLonden is niet mijn favoriete stad, maar soms moet je er zijn, bijvoorbeeld voor een tentoonstelling. Er waren er twee, een van David Hockney en een van Robert Rauschenberg. Ik ging met een vriendin, die nooit van Rauschenberg had gehoord (?), maar wel naar Hockney wilde en ik ging voor Rauschenberg en nam Hockney op de koop toe.

De inmiddels 80-jarige Hockney heeft me nooit erg kunnen bekoren. In kleurboekkleuren geschilderde voorstellingen, waar iets mee is en die daardoor geforceerd aandoen, maar die wel makkelijk toegankelijk zijn. Geen moeilijk gedoe, wat je ziet dat is het. Toch ben ik blij dat ik deze tentoonstelling gezien heb. Hockney heb ik nu gehad en nu iets anders.

Robert Rauschenberg (1925–2008) behoort tot mijn favoriete kunstenaars. Dat komt omdat hij veel gebruik maakt van bestaand materiaal (papier, karton, oude kranten, foto’s, een sok of een paraplu) en dat op onnavolgbare wijze doet. Op hele grote doeken is van alles geplakt, maar ook geschilderd. Vaak bestaan die doeken uit verschillende panelen. Een van de mooiste is in bezit van het Stedelijk Museum, dat helaas haar grootste schatten voor ons verborgen houdt in het depot. Eigenlijk maakt hij vooral een soort collages, waar hij zelf het nodige aan toevoegt. Op die manier maakte hij ook objecten.

Rauschenberg heeft een jaar of tien rondgetoerd met het balletgezelschap van Merce Cunningham en John Cage. Voor elke voorstelling maakte hij de decors van materiaal dat hij op straat vond. In Amsterdam was hij zeer vergenoegd over de hoeveelheid bruikbare rotzooi die hij daar aantrof, vooral fietsonderdelen.

Om bestaande foto’s, krantenknipsels of tekeningen over te brengen op doek heeft hij verschillende methodes ontwikkeld. Een daarvan heb ik ook zelf ontdekt en gebruikt, maar bij Rauschenberg gaat het wel in het groot, met enorme printers en andere hulpmiddelen. Hij had dan ook een atelier zo groot als een fabriekshal.

In Parijs had ik al heel wat van zijn werk gezien, maar het was overweldigend om zoveel werken bij elkaar te zien. Dit gaat jaren mee.
De tentoonstellingen zijn nog te bezichtigen, Hockney in de Tate Britain tot 29 mei en Rauschenberg in de Tate Modern tot 2 april, dus daar is haast bij, maar je wordt er heel gelukkig van.

------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
© 2017 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2