archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 3
Jaargang 14
10 november 2016
Bezigheden > Lopen delen printen terug
Langs de IJssel * Katharina Kouwenhoven

1403BZ IJsselEr is een groot aantal Hanzesteden aan de Oost en Noordzee. Ook in Nederland zijn er heel wat die tot dat handelsverbond hoorden. De enige Nederlandse Hanzesteden die ik ken, liggen allemaal aan de IJssel. Dat is geen toeval, want ik vind de IJssel een van de mooiste Hollandse rivieren.
Jaren geleden, toen het nog leuk was om met de auto tochtjes te maken, heb ik die Hanzesteden bezocht, vanuit Amsterdam of vanuit ons vakantieadres op de Veluwe. Op de Veluwe bevindt zich trouwens een lange, onverharde weg, die Hessenweg heet. En dat schijnt eigenlijk Hanzeweg te betekenen. Dus ook over land waren die Hanzesteden onderling bereikbaar.
De eerste Hanzestad die ik bezocht was Kampen, een prachtig plaatsje, waar ik later mijn proefschrift heb laten drukken. Toen bleek dat daar nog een echte dameshoedenwinkel was (de vrouwen aldaar gingen en gaan misschien nog steeds op zondag gehoed naar de kerk) heb ik daar een hoed gekocht en op mijn promotie gedragen. Helemaal niet gek, want hoeden staan me fantastisch. Dat heb ik van mijn moeder, die nooit zonder hoed de deur uit ging en dan gaat je gezicht er vanzelf naar staan.

Daarna ben ik een keer in Doesburg geweest, maar daar herinner ik me niet zoveel meer van, temeer daar ik het altijd verwar met Doetinchem, waar ik recentelijk nog wel eens kwam, omdat de familie van een vriendin van mij daar een huis had. De echte liefde voor de Hanzesteden aan de IJssel begon bij Zutphen. Afgezien van de moderne buitenwijken die je overal hebt, is het een heel mooi bewaard gebleven plaatsje. Een paar jaar geleden heb ik er met mijn dochter een keer een heel weekend doorgebracht. En dat weekend wisten we makkelijk te vullen.

Meer is er te doen in Deventer, want dat is natuurlijk groter. ‘Of all places’ was daar enkele jaren geleden een tentoonstelling van kinetische kunstenaars, met een enorme hoeveelheid werken van Gerrit van Bakel (waar je zelden iets van kunt zien). Op een klein industrieterrein gezellig ingericht en opgezet door een aantal aardige mensen. Laatst zag ik er weer een paar op een rare tentoonstelling in Amersfoort. Kunnen ze niet eens een keer allemaal naar het Stedelijk? In Deventer kun je eten en drinken, maar geen vaasjes pils (!) krijgen. Dat bleek mij toen ik een keer van Zutphen naar Deventer gewandeld was langs de IJssel. Niettemin is het een prachtige wandeling.
Verder ben ik ook wel gecharmeerd van Zwolle en niet alleen door dat malle museum met dat ei erop. Het is verder een aantrekkelijk plaatsje, al ligt het een beetje van de IJssel af.

Van de IJssel is het bijzondere dat hij er iedere keer, eigenlijk van dag tot dag, anders uitziet. Het water kan blauw zijn, maar ook viesgroen. Hij is soms breed en soms heel smal en soms kun je er lopend alleen door de uiterwaarden. Dat is vooral in het voorjaar erg leuk, omdat je dan omringd wordt door een enorm gezelschap hazen met een bedoeling, maar je treft er ook reetjes op je pad. Allemaal in grote harmonie.

Ik weet niet of het door dat Hanzeverbond komt, maar al die stadjes aan de IJssel zien er goed uit. En het is natuurlijk een wonder, het bestaan van een handelsverbond tussen ik weet niet hoeveel steden en stadjes, dat wel twee eeuwen heeft standgehouden.
Kom daar nu maar eens om.

------
De foto is van Katharina Kouwenhoven, Elène Klaren heeft de kaart gemaakt.


© 2016 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Langs de IJssel * Katharina Kouwenhoven
1403BZ IJsselEr is een groot aantal Hanzesteden aan de Oost en Noordzee. Ook in Nederland zijn er heel wat die tot dat handelsverbond hoorden. De enige Nederlandse Hanzesteden die ik ken, liggen allemaal aan de IJssel. Dat is geen toeval, want ik vind de IJssel een van de mooiste Hollandse rivieren.
Jaren geleden, toen het nog leuk was om met de auto tochtjes te maken, heb ik die Hanzesteden bezocht, vanuit Amsterdam of vanuit ons vakantieadres op de Veluwe. Op de Veluwe bevindt zich trouwens een lange, onverharde weg, die Hessenweg heet. En dat schijnt eigenlijk Hanzeweg te betekenen. Dus ook over land waren die Hanzesteden onderling bereikbaar.
De eerste Hanzestad die ik bezocht was Kampen, een prachtig plaatsje, waar ik later mijn proefschrift heb laten drukken. Toen bleek dat daar nog een echte dameshoedenwinkel was (de vrouwen aldaar gingen en gaan misschien nog steeds op zondag gehoed naar de kerk) heb ik daar een hoed gekocht en op mijn promotie gedragen. Helemaal niet gek, want hoeden staan me fantastisch. Dat heb ik van mijn moeder, die nooit zonder hoed de deur uit ging en dan gaat je gezicht er vanzelf naar staan.

Daarna ben ik een keer in Doesburg geweest, maar daar herinner ik me niet zoveel meer van, temeer daar ik het altijd verwar met Doetinchem, waar ik recentelijk nog wel eens kwam, omdat de familie van een vriendin van mij daar een huis had. De echte liefde voor de Hanzesteden aan de IJssel begon bij Zutphen. Afgezien van de moderne buitenwijken die je overal hebt, is het een heel mooi bewaard gebleven plaatsje. Een paar jaar geleden heb ik er met mijn dochter een keer een heel weekend doorgebracht. En dat weekend wisten we makkelijk te vullen.

Meer is er te doen in Deventer, want dat is natuurlijk groter. ‘Of all places’ was daar enkele jaren geleden een tentoonstelling van kinetische kunstenaars, met een enorme hoeveelheid werken van Gerrit van Bakel (waar je zelden iets van kunt zien). Op een klein industrieterrein gezellig ingericht en opgezet door een aantal aardige mensen. Laatst zag ik er weer een paar op een rare tentoonstelling in Amersfoort. Kunnen ze niet eens een keer allemaal naar het Stedelijk? In Deventer kun je eten en drinken, maar geen vaasjes pils (!) krijgen. Dat bleek mij toen ik een keer van Zutphen naar Deventer gewandeld was langs de IJssel. Niettemin is het een prachtige wandeling.
Verder ben ik ook wel gecharmeerd van Zwolle en niet alleen door dat malle museum met dat ei erop. Het is verder een aantrekkelijk plaatsje, al ligt het een beetje van de IJssel af.

Van de IJssel is het bijzondere dat hij er iedere keer, eigenlijk van dag tot dag, anders uitziet. Het water kan blauw zijn, maar ook viesgroen. Hij is soms breed en soms heel smal en soms kun je er lopend alleen door de uiterwaarden. Dat is vooral in het voorjaar erg leuk, omdat je dan omringd wordt door een enorm gezelschap hazen met een bedoeling, maar je treft er ook reetjes op je pad. Allemaal in grote harmonie.

Ik weet niet of het door dat Hanzeverbond komt, maar al die stadjes aan de IJssel zien er goed uit. En het is natuurlijk een wonder, het bestaan van een handelsverbond tussen ik weet niet hoeveel steden en stadjes, dat wel twee eeuwen heeft standgehouden.
Kom daar nu maar eens om.

------
De foto is van Katharina Kouwenhoven, Elène Klaren heeft de kaart gemaakt.
© 2016 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2