 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 1 Jaargang 14 13 oktober 2016 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Op de centen letten | ||||
| Ode aan een assurantietussenpersoon | Haitze Meurs | |||
 Een Betuwse garagehouder kon maar moeilijk met vakantie gaan. Het werk was onregelmatig en vooraf wist hij niet wanneer hij wel of niet goed weg kon. Om toch nog gemakkelijk er snel even op uit te kunnen gaan had betrokkene zich een luxe caravan aangeschaft. Ok, toegegeven: de sleurkar had al wat jaren op zijn naam staan, maar verkeerde verder in een uitstekende conditie. De caravan stond al achter de auto gereed om hem naar de winterstalling, enkele kilometers verderop, te brengen. Met voor het zover was kwam er een paniektelefoontje binnen van een klant die met pech was komen te staan. Snelle actie was geboden. Zodra de monteur begrepen had waarheen hij zich moest begeven, rende hij naar buiten, sprong in een bedrijfswagen en kwam er na een tiental meters achter dat er nog een caravan aan de auto vast zat, die de bocht om het pand heen niet geheel schadevrij had gemaakt. De schade leek op het eerste gezicht aanzienlijk, maar alles deed het nog. Een simpele verzekeringskwestie dus. Dat dacht de eigenaar tenminste. De verzekering kwam opdagen met een schade-expert die vaststelde dat de caravan weliswaar een waarde vertegenwoordigde van € 10.000, maar desondanks total loss verklaard moest worden. En ze hadden ook al een opkoper gevonden die maar liefst € 8.000 bood voor het ‘wrak’. Schade voor de verzekeraar derhalve uiteindelijk slechts € 2.000. Hoewel het hier een simpele Betuwse garagehouder betreft, wil dat nog niet zeggen dat hij niet kan rekenen. Hij was van mening dat een dagwaarde van € 15.000 meer reëel was en voelde er niet voor om voor slechts 10.000 zijn caravan, waar hij zo ontzettend aan gehecht was, kwijt te raken. Met andere woorden: hij ging niet akkoord met de ‘oplossing’ van de verzekeraar. De verhouding 8000 versus 2000 vond betrokkene vreemd en verdacht. Hij ging er niet mee akkoord en deelde dit aan zijn assurantietussenpersoon mee. Deze ging voor zijn cliënt aan de slag en na ruim twee maanden harde onderhandelingen werd een compromis bereikt, dat inhield dat de garagehouder € 4.000 uitgekeerd zou krijgen voor de geleden schade, met behoud van zijn caravan. Punt! Klaar! Nog weer twee maanden later: een brief van een incassobureau bereikt de garagehouder. In opdracht van haar cliënt, de verzekeringsmaatschappij waar de caravan verzekerd was geweest, eist het incassobureau een achterstallige betaling op van verzekeringspenningen voor een caravan!!. Hier moet sprake zijn van een misverstand denkt de simpele garagehouder. Hij belt met de verzekeringsmaatschappij om dat even te melden. Dat was allerminst het geval, werd hem snel duidelijk gemaakt. Of hij wel kon lezen? Ja, dat kon hij. Of hij ook kleine lettertjes kon lezen? Ja, lukt af en toe ook nog wel. Wel, dan is toch duidelijk dat de verzekering doorloopt als hij niet opgezegd wordt!! De verzekering van de caravan is niet opgezegd, dus…. Hier breekt bij de garagehouder de klomp. Hij heeft ook een paar prangende vragen voor de verzekeringsmaatschappij. Is het niet logisch dat je alleen maar iets verzekert wat waarde heeft? Ja, dat klinkt vrij logisch. De verzekeraar heeft de caravan total loss verklaart. Is het dan logisch om het ‘wrak’ nog te verzekeren, terwijl de waarde globaal op nul euro gesteld wordt? Nou, als je het zo stelt, dan klinkt dat niet logisch. Wel, dan mag de garagehouder toch aannemen dat men bij de verzekeraar ook logisch kan nadenken en kan begrijpen dat de verzekering toch automatisch stopt als het verzekerde object geen waarde meer heeft? Ziehier de volgende patstelling. Werk voor de assurantietussenpersoon!! Na ca twee maanden weet de assurantietussenpersoon te bereiken dat de verzekeraar afziet van het innen van een verzekeringspremie, vanwege beëindiging van de verzekering. De garagehouder ontvangt een creditnota. Alles uiteindelijk keurig opgelost met dank aan de assurantietussenpersoon!! Weer een paar maand later. De garagehouder ontvangt een schrijven van een hem inmiddels bekend incassobureau. Of de garagehouder zo vriendelijk wil zijn om uiterst snel de incassokosten te voldoen van de incasso van de (onterecht opgelegde) verzekeringspremie voor de caravan. Wel, het moet simpel zijn het incassobureau uit te leggen dat hier sprake moet zijn van een misverstand. Nee dus. De incassosom is wel vrij gescholden door de verzekeraar maar de incassokosten natuurlijk niet! Die kosten komen aan het incassobureau toe. De garagehouder komt woorden tekort. Althans woorden die hij meent te mogen gebruiken. Hij gaat onmiddellijk in trance, ziet een glazen bol voor zich en voorspelt een gang tot aan de Hoge Raad als het incassobureau voet bij stuk houdt. Incassobureaus raken niet gauw meer onder de indruk van voorspellingen. Ook in dit geval. Voor kennisgeving aangenomen. De befaamde assurantietussenpersoon weet uiteindelijk met zijn charme te bereiken dat ook deze incassosom van tafel verdwijnt. Lang leve de assurantietussenpersoon. -------- De tekening is van Annemiek Meijer |
||||
| © 2016 Haitze Meurs | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||