archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 17
Jaargang 13
7 juli 2016
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Toneel gespiegeld in het echt Paul Bordewijk

1317VG BroadwayToneel is vaak een spiegel van de werkelijkheid. Maar het kan ook andersom. Bij de musical In de ban van Broadway, die op dit moment wordt opgevoerd in het Amsterdamse DeLaMar theater, is de werkelijkheid juist een spiegel van wat er op het toneel wordt opgevoerd, maar wel met een twist.

In de ban van Broadway is gebaseerd op de Amerikaanse film All about Eve uit 1950. Daarin dringt een jonge vrouw zich op aan een gevierde actrice om eerst haar assistente en daarna haar understudy te worden, stand-in zeggen we meestal in goed Nederlands. Met list en bedrog zorgt de vrouw ervoor dat de actrice een keer niet kan komen, zodat zij de kans krijgt op te treden en de oudere actrice te overtroeven. Ze krijgt prachtige recensies en er wacht haar een grote carrière. Met de oudere actrice is het gedaan. Je kunt je afvragen hoe waarschijnlijk dit alles is, maar daar gaat het even niet om.

De oudere actrice werd aanvankelijk gespeeld door Loes Luca, die schitterende recensies kreeg. Zo schreef de Volkskrant:

‘In de ban van Broadway wordt gedragen door Loes Luca in de rol van Margo Miller: zij is van alles de spil, het middelpunt, de aanjager. Luca put uit het hele komedierepertoire dat haar van nature eigen is. … Ze is snel, alert en trekt zonder haar tegenspelers te overschaduwen stijlvol en stijlvast alle aandacht.’

Dat was de reden dat we er heen gingen.

Maar helaas, Loes Luca moest door ziekte al snel verstek laten gaan en werd vervangen door Ellen Pieters. Niet alleen binnen de context van de musical, maar ook in de werkelijkheid, zagen we dus de understudy op het toneel verschijnen. Maar verder waren er twee kardinale verschillen: ik denk niet dat dit de carrière van Ellen Pieters een grote boost zal geven en er verschenen geen nieuwe recensies, laat staan schitterende.

Hoewel In de ban van Broadway een musical is, ligt de nadruk op het acteren en niet op het zingen. Het zijn oude liedjes met een nieuwe tekst, maar geen liedjes die je bijblijven, zoals vroeger Op een mooie pinksterdag of Kom Kees ’t is maar tijdelijk. Hadden we Harry Bannink nog maar! Eigenlijk voegen die liedjes weinig toe. Loes Luca is een geestige actrice, die is dus veel geschikter voor de hoofdrol dan Ellen Pieters, die typisch een musicalzangeres is. En dus was het optreden van de understudy geen doorbraak maar een afknapper.

Een tweede verschil tussen de werkelijkheid en de musical is dat er geen nieuwe kritieken verschenen. Er wordt ook nog steeds geadverteerd met de vier sterren die de voorstelling kreeg toen Loes Luca de hoofdrol speelde. Dat kun je ook niet verbieden. Maar wanneer je constateert dat Loes Luca de hele voorstelling droeg, betekent een andere invulling van de hoofdrol ook een andere voorstelling. En die verdient een eigen recensie. Dat kan niet altijd wanneer een speler ziek wordt. Maar in dit geval was er toch alle reden voor.
© 2016 Paul Bordewijk meer Paul Bordewijk - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Toneel gespiegeld in het echt Paul Bordewijk
1317VG BroadwayToneel is vaak een spiegel van de werkelijkheid. Maar het kan ook andersom. Bij de musical In de ban van Broadway, die op dit moment wordt opgevoerd in het Amsterdamse DeLaMar theater, is de werkelijkheid juist een spiegel van wat er op het toneel wordt opgevoerd, maar wel met een twist.

In de ban van Broadway is gebaseerd op de Amerikaanse film All about Eve uit 1950. Daarin dringt een jonge vrouw zich op aan een gevierde actrice om eerst haar assistente en daarna haar understudy te worden, stand-in zeggen we meestal in goed Nederlands. Met list en bedrog zorgt de vrouw ervoor dat de actrice een keer niet kan komen, zodat zij de kans krijgt op te treden en de oudere actrice te overtroeven. Ze krijgt prachtige recensies en er wacht haar een grote carrière. Met de oudere actrice is het gedaan. Je kunt je afvragen hoe waarschijnlijk dit alles is, maar daar gaat het even niet om.

De oudere actrice werd aanvankelijk gespeeld door Loes Luca, die schitterende recensies kreeg. Zo schreef de Volkskrant:

‘In de ban van Broadway wordt gedragen door Loes Luca in de rol van Margo Miller: zij is van alles de spil, het middelpunt, de aanjager. Luca put uit het hele komedierepertoire dat haar van nature eigen is. … Ze is snel, alert en trekt zonder haar tegenspelers te overschaduwen stijlvol en stijlvast alle aandacht.’

Dat was de reden dat we er heen gingen.

Maar helaas, Loes Luca moest door ziekte al snel verstek laten gaan en werd vervangen door Ellen Pieters. Niet alleen binnen de context van de musical, maar ook in de werkelijkheid, zagen we dus de understudy op het toneel verschijnen. Maar verder waren er twee kardinale verschillen: ik denk niet dat dit de carrière van Ellen Pieters een grote boost zal geven en er verschenen geen nieuwe recensies, laat staan schitterende.

Hoewel In de ban van Broadway een musical is, ligt de nadruk op het acteren en niet op het zingen. Het zijn oude liedjes met een nieuwe tekst, maar geen liedjes die je bijblijven, zoals vroeger Op een mooie pinksterdag of Kom Kees ’t is maar tijdelijk. Hadden we Harry Bannink nog maar! Eigenlijk voegen die liedjes weinig toe. Loes Luca is een geestige actrice, die is dus veel geschikter voor de hoofdrol dan Ellen Pieters, die typisch een musicalzangeres is. En dus was het optreden van de understudy geen doorbraak maar een afknapper.

Een tweede verschil tussen de werkelijkheid en de musical is dat er geen nieuwe kritieken verschenen. Er wordt ook nog steeds geadverteerd met de vier sterren die de voorstelling kreeg toen Loes Luca de hoofdrol speelde. Dat kun je ook niet verbieden. Maar wanneer je constateert dat Loes Luca de hele voorstelling droeg, betekent een andere invulling van de hoofdrol ook een andere voorstelling. En die verdient een eigen recensie. Dat kan niet altijd wanneer een speler ziek wordt. Maar in dit geval was er toch alle reden voor.
© 2016 Paul Bordewijk
powered by CJ2