archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 13
Jaargang 13
12 mei 2016
Vermaak en Genot > Naar de film delen printen terug
Halfbroers onder elkaar Hans Knegtmans

1313VGG b1Ruim tien jaar geleden maakte de Deen Anders Thomas Jensen furore met zijn regiedebuut Adam’s Apples. Daarna pende hij in een adembenemend tempo filmscenario’s, die vervolgens door een andere regisseur (bijvoorbeeld landgenote Suzanne Bier) verfilmd werden. Maar nu heeft hij weer plaatsgenomen in de regisseursstoel, voor de absurdistische komedie Men & Chicken.

De vader van de halfbroers Gabriel en Elias (over hun moeders worden we weinig wijzer) komt te overlijden. Op zijn sterfbed heeft hij een door hemzelf ingesproken VHS-band achtergelaten. Ze horen dat hij hen lang geleden geadopteerd heeft. Hun biologische vader, Evelio Thanatos, woont op het piepkleine eilandje Ork. Wanneer ze daarheen koers zetten, blijken ze behalve hun echte vader – die ernstig ziek is en zijn ziekbed niet mag verlaten – ook nog drie andere broers te hebben. Hun respectieve moeders zijn in het kraambed overleden.

Je kunt Men & Chicken zien als een familiereünie met hindernissen van persoonlijke en groepsdynamische aard. De nieuwgevonden broers van Gabriel en Elias hebben in hun geïsoleerde familieleven talloze eigenaardigheden ontwikkeld die voor buitenstaanders moeilijk invoelbaar zijn. Zo zijn ze zich er vaag van bewust dat de andere sekse niet overloopt van enthousiasme, noch voor hun persoonlijkheid, noch voor hun uiterlijk: hun lelijkheid blijft niet beperkt tot de hazenlip waarmee ze alle vijf(!) bedeeld zijn. Bij gebrek aan vrouwelijke belangstelling moet het rijkelijk aanwezig pluimvee voorzien in hun behoeftebevrediging.

Niet dat de regisseur het gezelschap afschildert als beestachtig gespuis, verre van dat. Groeps-oudste Franz heeft een systeem ontwikkeld dat voorkomt dat bij het avondmaal de een zich moet behelpen met het gesmade bord met de uil-afbeelding, terwijl de ander dag in dag uit het favoriete1313VG b2 bord-met-de-hond mag gebruiken. Het meest vertederende moment van de dag is het voorlezen voor het slapengaan. De dikke broer Josef leest op bed een passage uit de bijbel voor die hij vervolgens voor de toehoorders van een of meer zelfbedachte diepere maatschappijkritische lagen voorziet. Nee, de broers mogen er dan armoedig uitzien (zoals bijna alles in de film armoedig en afgeleefd oogt), dat betekent nog niet dat het hun aan innerlijke beschaving ontbreekt.

Ook de broers uit de grote stad hebben zo hun eigenaardigheden, zagen we al aan het begin van de film. Elias (steracteur Mads Mikkelsen op zijn allerbest, met een permanente gezichtsuitdrukking van meerdere simultane emoties die geen van alle ook maar een beetje prettig zijn) raakt bij het zien van bijna elke vrouw zo in vervoering dat hij het dichtstbijzijnde toilet opzoekt om daar te masturberen. Gabriel – de enige van het stel met een behoorlijke opleiding – heeft geregeld luidruchtige kotsneigingen.

Vergeleken met zijn geniale voorganger Adam’s Apples valt Men & Chicken niet mee. Vaak heb je het idee dat je meer naar een reeks weinig samenhangende schetsjes kijkt dan naar een verhaal met een kop en een staart. In de tweede helft van de film is de lol van de running gags er wel af, en lijkt de regisseur door zijn inspiratie heen te zijn. Gelukkig heeft Jensen nog een troefkaart achter de hand. Hij doet echter zichzelf en de kijker te kort door deze – intelligente – ontknoping er in een moordend tempo doorheen te jassen. Daardoor kunnen we nét begrijpen dat lang geleden Evelio Thanatos als een ouderwets bezeten wetenschapper genetische experimenten uitvoerde. Maar hoe die kennelijk van invloed zijn geweest op de vijf broers – met wie we toch een beetje vriendjes zijn geworden – gaat het ene oor in, het andere uit. Zonde.


© 2016 Hans Knegtmans meer Hans Knegtmans - meer "Naar de film" -
Vermaak en Genot > Naar de film
Halfbroers onder elkaar Hans Knegtmans
1313VGG b1Ruim tien jaar geleden maakte de Deen Anders Thomas Jensen furore met zijn regiedebuut Adam’s Apples. Daarna pende hij in een adembenemend tempo filmscenario’s, die vervolgens door een andere regisseur (bijvoorbeeld landgenote Suzanne Bier) verfilmd werden. Maar nu heeft hij weer plaatsgenomen in de regisseursstoel, voor de absurdistische komedie Men & Chicken.

De vader van de halfbroers Gabriel en Elias (over hun moeders worden we weinig wijzer) komt te overlijden. Op zijn sterfbed heeft hij een door hemzelf ingesproken VHS-band achtergelaten. Ze horen dat hij hen lang geleden geadopteerd heeft. Hun biologische vader, Evelio Thanatos, woont op het piepkleine eilandje Ork. Wanneer ze daarheen koers zetten, blijken ze behalve hun echte vader – die ernstig ziek is en zijn ziekbed niet mag verlaten – ook nog drie andere broers te hebben. Hun respectieve moeders zijn in het kraambed overleden.

Je kunt Men & Chicken zien als een familiereünie met hindernissen van persoonlijke en groepsdynamische aard. De nieuwgevonden broers van Gabriel en Elias hebben in hun geïsoleerde familieleven talloze eigenaardigheden ontwikkeld die voor buitenstaanders moeilijk invoelbaar zijn. Zo zijn ze zich er vaag van bewust dat de andere sekse niet overloopt van enthousiasme, noch voor hun persoonlijkheid, noch voor hun uiterlijk: hun lelijkheid blijft niet beperkt tot de hazenlip waarmee ze alle vijf(!) bedeeld zijn. Bij gebrek aan vrouwelijke belangstelling moet het rijkelijk aanwezig pluimvee voorzien in hun behoeftebevrediging.

Niet dat de regisseur het gezelschap afschildert als beestachtig gespuis, verre van dat. Groeps-oudste Franz heeft een systeem ontwikkeld dat voorkomt dat bij het avondmaal de een zich moet behelpen met het gesmade bord met de uil-afbeelding, terwijl de ander dag in dag uit het favoriete1313VG b2 bord-met-de-hond mag gebruiken. Het meest vertederende moment van de dag is het voorlezen voor het slapengaan. De dikke broer Josef leest op bed een passage uit de bijbel voor die hij vervolgens voor de toehoorders van een of meer zelfbedachte diepere maatschappijkritische lagen voorziet. Nee, de broers mogen er dan armoedig uitzien (zoals bijna alles in de film armoedig en afgeleefd oogt), dat betekent nog niet dat het hun aan innerlijke beschaving ontbreekt.

Ook de broers uit de grote stad hebben zo hun eigenaardigheden, zagen we al aan het begin van de film. Elias (steracteur Mads Mikkelsen op zijn allerbest, met een permanente gezichtsuitdrukking van meerdere simultane emoties die geen van alle ook maar een beetje prettig zijn) raakt bij het zien van bijna elke vrouw zo in vervoering dat hij het dichtstbijzijnde toilet opzoekt om daar te masturberen. Gabriel – de enige van het stel met een behoorlijke opleiding – heeft geregeld luidruchtige kotsneigingen.

Vergeleken met zijn geniale voorganger Adam’s Apples valt Men & Chicken niet mee. Vaak heb je het idee dat je meer naar een reeks weinig samenhangende schetsjes kijkt dan naar een verhaal met een kop en een staart. In de tweede helft van de film is de lol van de running gags er wel af, en lijkt de regisseur door zijn inspiratie heen te zijn. Gelukkig heeft Jensen nog een troefkaart achter de hand. Hij doet echter zichzelf en de kijker te kort door deze – intelligente – ontknoping er in een moordend tempo doorheen te jassen. Daardoor kunnen we nét begrijpen dat lang geleden Evelio Thanatos als een ouderwets bezeten wetenschapper genetische experimenten uitvoerde. Maar hoe die kennelijk van invloed zijn geweest op de vijf broers – met wie we toch een beetje vriendjes zijn geworden – gaat het ene oor in, het andere uit. Zonde.
© 2016 Hans Knegtmans
powered by CJ2