archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 13
14 april 2016
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Ben ik regent geworden? Willem Minderhout

1312BS RegentIk heb al eerder in De Leunstoel uiteengezet dat ik tegen referenda ben. Mijn voorspelling dat deze initiatiefwet van D66, GroenLinks en PvdA het populistische monster zou voeden is helaas uitgekomen. Wat me rond dit eerste referendum nog het meest verbaasde was de verbazing van velen toen de organisatoren van GeenPeil bekenden dat de Oekraïne hen helemaal niet interesseerde. Dat leek van begin af aan duidelijk.

Alle commentaren op dit referendum en zijn uitslag zeggen meer over de auteur dan over het referendum zelf. Ook dit stukje zal daar waarschijnlijk niet aan ontkomen, al probeer ik dat te vermijden. Iedere analyse van de uitslag is een ‘frame’: van de ‘voorstemmers’ die de niet-stemmers aan hun kant wanen tot de ‘tegenstemmers’ die nu eindelijk eens willen dat de regering naar ‘het volk’ luistert.

Ik hoor, met fikse tegenzin, bij de voorstemmers. Ik ben nog steeds tegen referenda, maar je kunt niet net doen of dit referendum er niet was. Ik ben waarschijnlijk een van de weinigen die dat verdrag, zij het vluchtig, gelezen heeft. Er leek mij niets mee mis te zijn. Niet dat ik nu zo verschrikkelijk veel van zo’n verdrag verwacht. De EU heeft in 2006 ook zo’n verdrag met Syrië gesloten, omdat …. dat ‘een aanmoediging zou betekenen voor de binnenlandse politieke, sociale en economische hervormingen en het stabiliseren van de situatie in het zeer onrustige buurland Irak en een matigende invloed zou hebben op de voornaamste bondgenoot Iran’, schreef GroenLinks Europarlementariër Joost Lagendijk destijds. Men kan voorzichtig concluderen dat het dat effect niet gehad heeft, maar er zijn natuurlijk ook succesvollere voorbeelden te geven.

Alle denkbare dreigbeelden werden opgeroepen: van Oekraïense1113BS Referenda plofkippen en visumvrije kunstrovers tot een complot van Monsanto en Bilderberg en alles wat daar tussen zit. Je kunt er alles in lezen. Martinus Nijhoffs beroemde dichtregel ‘Lees maar. Er staat niet wat er staat’ indachtig werd het, al dan niet gelezen, associatieakkoord een uitnodiging voor vrij associëren. Van de weeromstuit begonnen de voorstanders, D66 voorop, het akkoord als een soort Haarlemmerolie aan te prijzen. Dat is natuurlijk ook onzin, maar daar ging het niet over.

Maar het ging natuurlijk niet over dat verdrag.  Waar ging het dan wel over? Ik heb geen idee. Als je naar het absolute aantal tegenstemmers kijkt komt dat min of meer overeen met het aantal SP- en PVV-stemmers, maar ook in Wassenaar was een flinke meerderheid tegen het akkoord. Hoe is dat te duiden? Bang voor die visumvrije kunstrovers?

Er is een cultuuroorlog aan de gang in Nederland. In plaats van Roel van Duyn en Robert Jasper Grootveld heten de hedendaagse revolutionairen Thierry Baudet en Jan Roos. Ik vind Thierry en Jan, in tegenstelling tot Roel en Robert Jasper, plat, dom, eng en humorloos, maar ze winnen terrein. Eerlijk gezegd kan mij die Oekraïne ook niet zoveel schelen. Maar ik zie mijn eigen vertrouwde vrijgevochten Nederland wel meer en meer verdwijnen onder het geschreeuw der horden, die mij – oh ironie – van ‘oikofobie’ beschuldigen. Ik maak me zorgen over deze 'wraak van het klootjesvolk'.

Ben ik een regent geworden?

-----
Het eerste plaatje is van Henk Klaren.
Het tweede plaatje is van Annemiek Meijer
en gemaakt voor het artikel waar
Willem Minderhout naar verwijst (1113)
-------
Bestel uw boeken en wat al niet
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2016 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Ben ik regent geworden? Willem Minderhout
1312BS RegentIk heb al eerder in De Leunstoel uiteengezet dat ik tegen referenda ben. Mijn voorspelling dat deze initiatiefwet van D66, GroenLinks en PvdA het populistische monster zou voeden is helaas uitgekomen. Wat me rond dit eerste referendum nog het meest verbaasde was de verbazing van velen toen de organisatoren van GeenPeil bekenden dat de Oekraïne hen helemaal niet interesseerde. Dat leek van begin af aan duidelijk.

Alle commentaren op dit referendum en zijn uitslag zeggen meer over de auteur dan over het referendum zelf. Ook dit stukje zal daar waarschijnlijk niet aan ontkomen, al probeer ik dat te vermijden. Iedere analyse van de uitslag is een ‘frame’: van de ‘voorstemmers’ die de niet-stemmers aan hun kant wanen tot de ‘tegenstemmers’ die nu eindelijk eens willen dat de regering naar ‘het volk’ luistert.

Ik hoor, met fikse tegenzin, bij de voorstemmers. Ik ben nog steeds tegen referenda, maar je kunt niet net doen of dit referendum er niet was. Ik ben waarschijnlijk een van de weinigen die dat verdrag, zij het vluchtig, gelezen heeft. Er leek mij niets mee mis te zijn. Niet dat ik nu zo verschrikkelijk veel van zo’n verdrag verwacht. De EU heeft in 2006 ook zo’n verdrag met Syrië gesloten, omdat …. dat ‘een aanmoediging zou betekenen voor de binnenlandse politieke, sociale en economische hervormingen en het stabiliseren van de situatie in het zeer onrustige buurland Irak en een matigende invloed zou hebben op de voornaamste bondgenoot Iran’, schreef GroenLinks Europarlementariër Joost Lagendijk destijds. Men kan voorzichtig concluderen dat het dat effect niet gehad heeft, maar er zijn natuurlijk ook succesvollere voorbeelden te geven.

Alle denkbare dreigbeelden werden opgeroepen: van Oekraïense1113BS Referenda plofkippen en visumvrije kunstrovers tot een complot van Monsanto en Bilderberg en alles wat daar tussen zit. Je kunt er alles in lezen. Martinus Nijhoffs beroemde dichtregel ‘Lees maar. Er staat niet wat er staat’ indachtig werd het, al dan niet gelezen, associatieakkoord een uitnodiging voor vrij associëren. Van de weeromstuit begonnen de voorstanders, D66 voorop, het akkoord als een soort Haarlemmerolie aan te prijzen. Dat is natuurlijk ook onzin, maar daar ging het niet over.

Maar het ging natuurlijk niet over dat verdrag.  Waar ging het dan wel over? Ik heb geen idee. Als je naar het absolute aantal tegenstemmers kijkt komt dat min of meer overeen met het aantal SP- en PVV-stemmers, maar ook in Wassenaar was een flinke meerderheid tegen het akkoord. Hoe is dat te duiden? Bang voor die visumvrije kunstrovers?

Er is een cultuuroorlog aan de gang in Nederland. In plaats van Roel van Duyn en Robert Jasper Grootveld heten de hedendaagse revolutionairen Thierry Baudet en Jan Roos. Ik vind Thierry en Jan, in tegenstelling tot Roel en Robert Jasper, plat, dom, eng en humorloos, maar ze winnen terrein. Eerlijk gezegd kan mij die Oekraïne ook niet zoveel schelen. Maar ik zie mijn eigen vertrouwde vrijgevochten Nederland wel meer en meer verdwijnen onder het geschreeuw der horden, die mij – oh ironie – van ‘oikofobie’ beschuldigen. Ik maak me zorgen over deze 'wraak van het klootjesvolk'.

Ben ik een regent geworden?

-----
Het eerste plaatje is van Henk Klaren.
Het tweede plaatje is van Annemiek Meijer
en gemaakt voor het artikel waar
Willem Minderhout naar verwijst (1113)
-------
Bestel uw boeken en wat al niet
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2016 Willem Minderhout
powered by CJ2