 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 5 Jaargang 13 17 december 2015 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Vermaak en Genot > Een omweg waard | ||||
| De Kop van Jut | Katharina Kouwenhoven | |||
 Zelfs voor een Amsterdamse straat is het een wel erg schilderachtige naam: De Kop van Jut, bovendien gelegen op een prachtige plek. Hij loopt om de punt van het voedselschiereiland, dat grenst aan de begraafplaats Vredenhof (gelegen aan de Haarlemmerweg). Op die punt bevindt zich een betrekkelijk nieuw woonwijkje, gebouwd in de jaren tachtig.Helemaal op de punt sta je op een plek waar vijf wateren bij elkaar komen: Schinkel/Kostverlorenvaart, Bilderdijkgracht, Hugo de Grootgracht en het Oostelijk en Westelijk Marktkanaal. De laatste twee omspelen het schiereiland en zorgden vroeger voor de aanvoer van het voedsel, dat nu in de Groothandelsmarkt en vroeger in de Hallen verhandeld werd. De punt, die van de rest van het schiereiland gescheiden wordt door de Jan van Galenstraat, was oorspronkelijk de gemeentelijke vuilnisbelt. Later kwam er een speelplaats en daarna een gezellig parkeerterrein, dat vervolgens een evenemententerrein werd, waarop jaarlijks een grote kermis plaatsvond. Dat verklaart de naam Kop van Jut. Een jaar of acht geleden is er op die punt nog een woontoren bijgebouwd die niet misstaat in dat aardige wijkje, dat een hoop oude troep vervangen heeft. Die hallen vormden een ondoorgrondelijk gebied, waar je geen toegang toe had als je niks te verhandelen had. De bioscoop van die naam, aan de kopkant van de Jan van Galenstraat, kan ik me nog goed herinneren; dat wil zeggen: de buitenkant. Ik heb er misschien een of twee films gezien, in ieder geval De Grote Caruso, maar herinner me niets van het interieur. Als ik me niet vergis was dat in de jaren vijftig trouwens in alle bioscopen ongeveer hetzelfde. Tegenover bioscoop De Hallen bevonden zich een paar louche cafés en de eigenaar van een van deze cafés is later omgelegd op aanraden van onze vriend Holleder. Tussen die cafés bevindt zich Marcanti, toen een theatertje en feestzaal. Waar het nu toe dient weet ik eigenlijk niet. Het heeft dienst gedaan voor van alles en nog wat, dus misschien kun je er nu wel weer gewoon bruiloft vieren. In Marcanti heb ik ooit Jacques Brel zien optreden. Ik vond dat een nogal onsmakelijke vertoning van een grote aansteller. Brel was aan mij niet besteed. Later ben ik daar wel anders over gaan denken en nu ben ik wel blij hem ooit in levende lijve gezien te hebben. Marcanti heb ik daarna nog eenmaal van binnen gezien, op een receptie van een mij nauwelijks bekend bruidspaar. De Kop van Jut ligt midden tussen wijken die eind negentiende of begin twintigste eeuw gebouwd zijn. De aan de andere kant van het Westelijk Marktkanaal gelegen staatsliedenbuurt, een erkende gribus, is inmiddels bijna geheel vervangen of opgeknapt. Ook daar is een heel aardige buurt ontstaan, vanwaar je kunt oversteken naar de Kattensloot en de Jacob Catskade. Op de voetgangersbrug heb je een mooi uitzicht op de Zaagmolen. Als je almaar doorloopt langs het water, kom je uiteindelijk bij het IJ. Voor wie in Amsterdam eens ergens anders wil wandelen dan in de geijkte buurten is het misschien de moeite waard om hier eens een beetje rond te struinen, al was het alleen maar voor dat vijfkanalenpunt. ------------------- De tekening is van de auteur. ------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
| © 2015 Katharina Kouwenhoven | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||