 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
Nummer 16 Jaargang 12 25 juni 2015 |
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Op de fiets | ||||
| Die Unvollendete * | Thomas van der Steen | |||
 Krrrraak, rrrrr, krak, als mijn ketting 3 of 4 tandjes overslaat doet mijn hart dat ook. De angst voor fietspech zit diep, heel diep. Mijn krantenwijk bracht mij op jonge leeftijd geld voor LP’s, bioscoopkaartjes en een ijzeren discipline om daadwerkelijk op te staan als de wekker ging. Het gevoel de wereld voor jezelf te hebben was ook fenomenaal. Maar tegenwind en neerslag, in welke vorm dan ook, domineren mijn herinnering. De vrees voor lekke banden of aflopende kettingen sluimert maar ontwaakt bij het minste of geringste.Langs de Linge heb ik al vaker gefietst. Maar de rivier is lang, een van de langste van Nederland. De beoogde route van vandaag begint in Leerdam en gaat stroomopwaarts naar Landgoed Mariënwaerdt. Daar zal ik met het veer de rivier oversteken om langs de zuidkant weer terug te fietsen naar Leerdam. Daarna nog langs de scheve toren van Acquoy en Fort Asperen. Bij dat fort is net de tentoonstelling 'Gimme Shelter, forten en ficties in Laagland' geopend. Ik ben wel benieuwd naar de roze JSF die de posters siert. In Leerdam is het markt en stervensdruk. Als ik buiten het centrum een dijkje bestijg hoor ik de 'krak' voor het eerst. Mijn ogen glijden over mijn kettingkast maar er is niks te zien, die zit potdicht. Ach negeren, incident. Aan de andere kant van het dijkje strekt de polder zich uit, groen en leeg. In een lange, rechte lijn loopt de weg naar het oosten. Als ik schakel kraakt het onheilspellend dus besluit ik in één versnelling te koersen. Bij de afslag naar Beesd stap ik af om toch eens te kijken of ik het euvel kan verhelpen. Nee dus. Op het kruispunt staat een boerderij te koop. Al heel lang, het te koop-bord is bemost en hangt scheef. Ook de dakpannen, luiken en voordeur hangen uit het lood. Langs de Linge, hier een stroompje, rijd ik Beesd binnen. De Kerkstraat is idyllisch. Laatst schreef ik dat de Maliebaan de mooiste straat van Nederland is maar ik neem mijn woorden terug. De zilverkleurige klinkers glanzen in de zon, de leilinden aan beide zijden van de straat kunnen de fraaie gevels van de dorpshuizen goddank niet helemaal afdekken. De bomen begeleiden me tot een houten bankje dat over de rivier uitkijkt. Als ik de kids met hun skateboards en mobieltjes wegdenk waan ik me in de 19e eeuw. De vrijdag erna leer ik van het geschiedenisprogramma De IJzeren Eeuw dat Abraham Kuyper hier in 1863 predikant werd. Opgeleid tot vrijzinnig dominee veranderde hij hier in een orthodoxe predikant. ‘Abraham de geweldige’ stichtte de eerste politieke partij van Nederland (ARP), een krant en de Vrije Universiteit, was Kamerlid en later minister-president. Als ik het dorp verlaat, krak, zie ik op het grasveld van het laatste huis een wagenwiel op een paal. Twee klapwiekende ooievaars bekommeren zich om hun grijs, pluizig jong. De vader zweeft naar de sloot waar ik langsfiets. Als een reiger posteert hij zich op de wal; geen kikker is nog veilig. Omdat het gekraak aanhoudt en heviger wordt besluit ik de tocht af te blazen. Ik kan hier naar de overkant en fiets over de zuidoever terug naar Leerdam. Tussen de dorpen Enspijk, Rumpt, krak, en Gellicum fiets ik door overdadig groen. Af en toe piept een dijkhuisje tussen de struiken en bomen. Het is zo dichtbegroeid dat ik de Linge af en, krak, toe niet eens zie. Gelukkig, daar steken de schoorstenen van de glasfabriek al ………. . -------------------------------------------------------------------------------------- De tekst is geïnspireerd op het door Annemiek Meijer gemaakte plaatje. -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
| © 2015 Thomas van der Steen | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||