archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 14
Jaargang 12
21 mei 2015
Bezigheden > Lopen delen printen terug
Welwillende verwaarlozing Frits Hoorweg

1214BZ Wwelwillend1In één van die onnavolgbare strips van Ben Katchor* wordt het Comité voor Architectonische Verwaarlozing opgevoerd. Een karaktervol oud gebouw kan afgebroken worden als het zijn tijd heeft gehad, of er kan een (noodzakelijkerwijs truttige) reconstructie van worden gemaakt, maar er is een derde mogelijkheid: het gewoon laten verloederen. Enkele kleine aanpassingen zijn genoeg om te voorkomen dat het gevaarlijk wordt en als het na een paar honderd jaar toch in elkaar zakt, moet dat proces begeleid worden maar wel gewoon zijn kans krijgen. De toeristen zullen ervan smullen.

De gedachte daaraan kwam boven toen ik over het tracé van de oude spoorlijn naar IJmuiden liep. Kees Volkers heeft in De Volkskrant in 2001 een serie gemaakt over dergelijke wandelingen en die is gebundeld**. Na verloop van tijd is dat boekje verramsjt en pas toen is het in mijn bezit gekomen. Inderdaad ik ben een krent, ook dat boek van Ben Katchor was mij aanvankelijk veel te duur (iets van € 32, 50 of zo). Maar als goedgetrainde observator van het boekenwezen had ik al snel in de gaten dat mijn leverancier er veel te veel van had ingeslagen. Door geduldig te wachten is het uiteindelijk voor een kwart van de prijs in mijn bezit gekomen. O, wat geniet je dan van zo’n boek!

Maar er zijn ook nadelen aan deze vorm van krenterigheid verbonden: de beschrijvingen raken gedateerd. Dat werd mij niet ver na de start in Santpoort-Noord duidelijk. Daar wordt het mogelijk via het tracé van het spoortje zelf te gaan lopen. Op een bordje staat ‘Betreden op eigen risico’, met dank aan de juridische afdeling van ik weet niet wie of wat. Het voetpad dat op natuurlijke wijze is ontstaan lijkt mij veiliger dan het fietspad waar je anders gebruik van moet maken. De gang is niet altijd even gemakkelijk door de wegrottende bielzen in het midden, maar dat is het enige bezwaar. Het opmerkelijke is wel dat er geen rails meer te bekennen zijn. Volkers maakte gewag van plannen om het oude lijntje weer nieuw leven1214BZ Welwillend2 in te blazen door er een museumspoorlijn van te maken, maar die moeten lang geleden opgegeven zijn. Een kniesoor die daarover klaagt, want verder is het hier alleen maar plezierig ogend verval.

Ook dat verandert echter als het lijntje, of wat daar van over is, scherp naar links buigt en langs het Noordzeekanaal komt te lopen. Daar heeft men de boel ernstig proberen op te leuken, overigens wel met de nodige aandacht voor wat oorspronkelijk de spoorlijn was. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat ze dat gewetensvol hebben gedaan. Even verderop hebben ze van wat ooit Station Casembrootstraat was een soort uitkijkpost gemaakt, heel leuk gedaan, maar ja, het Comité van Katchor zou het niet goedkeuren (plaatje 1). De wandelaar heeft hierdoor overigens wel het genoegen dat hij op een vrij liggend pad loopt, de fietsers hebben een tree lager hun eigen domein.

Bij de voorbereiding van deze wandeling was ik erachter gekomen dat het in IJmuiden mogelijk is het kanaal over te steken via de sluizen. Van die mogelijkheid heb ik gretig gebruik gemaakt. Je komt dan in een soort niemandsland terecht, waar de economie naar het schijnt op volle toeren draait. Ergens onderweg kom je een feesttent tegen die niet meer in functie lijkt te zijn, maar die geadopteerd kan worden door het Comité (plaatje 2). Over de Noordelijke oever liep ik naar Station Beverwijk, langs nog veel meer industrie, met rokende schoorstenen nog wel. Voor wie een wandeling pas een wandeling is als hij door het groen gaat is deze misschien niet aan te bevelen, maar ik heb het zeer naar mijn zin gehad.

*Ben Katchor, Hand-drying in America and other stories, Pantheon Books, 2013
**Kees Volkers, Spoorzoeken, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 2002

------------------------------------------------
De foto's zijn gemaakt door de schrijver
---------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD’s en veel meer
bij bolcom via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel



© 2015 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Welwillende verwaarlozing Frits Hoorweg
1214BZ Wwelwillend1In één van die onnavolgbare strips van Ben Katchor* wordt het Comité voor Architectonische Verwaarlozing opgevoerd. Een karaktervol oud gebouw kan afgebroken worden als het zijn tijd heeft gehad, of er kan een (noodzakelijkerwijs truttige) reconstructie van worden gemaakt, maar er is een derde mogelijkheid: het gewoon laten verloederen. Enkele kleine aanpassingen zijn genoeg om te voorkomen dat het gevaarlijk wordt en als het na een paar honderd jaar toch in elkaar zakt, moet dat proces begeleid worden maar wel gewoon zijn kans krijgen. De toeristen zullen ervan smullen.

De gedachte daaraan kwam boven toen ik over het tracé van de oude spoorlijn naar IJmuiden liep. Kees Volkers heeft in De Volkskrant in 2001 een serie gemaakt over dergelijke wandelingen en die is gebundeld**. Na verloop van tijd is dat boekje verramsjt en pas toen is het in mijn bezit gekomen. Inderdaad ik ben een krent, ook dat boek van Ben Katchor was mij aanvankelijk veel te duur (iets van € 32, 50 of zo). Maar als goedgetrainde observator van het boekenwezen had ik al snel in de gaten dat mijn leverancier er veel te veel van had ingeslagen. Door geduldig te wachten is het uiteindelijk voor een kwart van de prijs in mijn bezit gekomen. O, wat geniet je dan van zo’n boek!

Maar er zijn ook nadelen aan deze vorm van krenterigheid verbonden: de beschrijvingen raken gedateerd. Dat werd mij niet ver na de start in Santpoort-Noord duidelijk. Daar wordt het mogelijk via het tracé van het spoortje zelf te gaan lopen. Op een bordje staat ‘Betreden op eigen risico’, met dank aan de juridische afdeling van ik weet niet wie of wat. Het voetpad dat op natuurlijke wijze is ontstaan lijkt mij veiliger dan het fietspad waar je anders gebruik van moet maken. De gang is niet altijd even gemakkelijk door de wegrottende bielzen in het midden, maar dat is het enige bezwaar. Het opmerkelijke is wel dat er geen rails meer te bekennen zijn. Volkers maakte gewag van plannen om het oude lijntje weer nieuw leven1214BZ Welwillend2 in te blazen door er een museumspoorlijn van te maken, maar die moeten lang geleden opgegeven zijn. Een kniesoor die daarover klaagt, want verder is het hier alleen maar plezierig ogend verval.

Ook dat verandert echter als het lijntje, of wat daar van over is, scherp naar links buigt en langs het Noordzeekanaal komt te lopen. Daar heeft men de boel ernstig proberen op te leuken, overigens wel met de nodige aandacht voor wat oorspronkelijk de spoorlijn was. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat ze dat gewetensvol hebben gedaan. Even verderop hebben ze van wat ooit Station Casembrootstraat was een soort uitkijkpost gemaakt, heel leuk gedaan, maar ja, het Comité van Katchor zou het niet goedkeuren (plaatje 1). De wandelaar heeft hierdoor overigens wel het genoegen dat hij op een vrij liggend pad loopt, de fietsers hebben een tree lager hun eigen domein.

Bij de voorbereiding van deze wandeling was ik erachter gekomen dat het in IJmuiden mogelijk is het kanaal over te steken via de sluizen. Van die mogelijkheid heb ik gretig gebruik gemaakt. Je komt dan in een soort niemandsland terecht, waar de economie naar het schijnt op volle toeren draait. Ergens onderweg kom je een feesttent tegen die niet meer in functie lijkt te zijn, maar die geadopteerd kan worden door het Comité (plaatje 2). Over de Noordelijke oever liep ik naar Station Beverwijk, langs nog veel meer industrie, met rokende schoorstenen nog wel. Voor wie een wandeling pas een wandeling is als hij door het groen gaat is deze misschien niet aan te bevelen, maar ik heb het zeer naar mijn zin gehad.

*Ben Katchor, Hand-drying in America and other stories, Pantheon Books, 2013
**Kees Volkers, Spoorzoeken, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 2002

------------------------------------------------
De foto's zijn gemaakt door de schrijver
---------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD’s en veel meer
bij bolcom via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel

© 2015 Frits Hoorweg
powered by CJ2