archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 9 Jaargang 12 26 februari 2015

	Beschouwingen > De verbazing delen printen terug Er is maar één echt vrouwenberoep! Katharina Kouwenhoven Eigenlijk ken ik maar één echt vrouwenberoep, namelijk dat van gouvernante. Het is het enige beroep dat met goed fatsoen uitgeoefend kon worden door alleenstaande vrouwen en er bestaat geen mannelijk equivalent van. Een gouverneur is iets heel anders dan een gouvernante. Een welopgevoede dame zonder eigen middelen kon zich in de betere kringen verhuren om de kinderen bezig te houden en ze het een en ander bij te brengen en dan hadden die kinderen een gouvernante. Dat kon een aardig iemand zijn, waar je van kon houden of een serpent, dat je leven vergalde. In de literatuur komen heel wat gouvernantes voor. Ze worden namelijk nog al eens verliefd op de heer des huizes en dat kan aanleiding zijn voor veel dramatiek. Het meest aansprekende voorbeeld is natuurlijk Jane Eyre. Wat die allemaal moest doormaken voor zij haar, inmiddels blinde, werkgever in de armen kon sluiten. Een beroemde gouvernante is Julie Andrews, die deze rol vervult als de vrolijke tovenares in de film Mary Poppins en als de huishoudelijke non in het gezin van de familie Trapp in de film The Sound of Music. Je zou de indruk kunnen krijgen dat alle gouvernantes prachtig kunnen zingen, maar dat lijkt me geen sine qua non. Een andere gouvernante herinner ik me uit Brideshead Revisited van Evelyn Waugh, die ergens in dat gigantische huis in haar dooie eentje in een klein kamertje van haar pensioen 'geniet'. Emma Thompson geeft vorm aan een enge gouvernante met pukkels en een raar gezicht, die binnen komt vallen in gezinnen met onhandelbare kinderen. Nanny dit of dat. Er zijn er vast veel meer; er is zelfs een TV-serie die 'The Nanny' heet, maar daar heb ik nooit iets van gezien. Waarom mannen nooit 'gouvernante' zijn is raadselachtig. Ze zouden het best kunnen. Het beroep heeft waarschijnlijk een te lage status. Zo zijn er ook beroepen die alleen door mannen uitgeoefend worden, terwijl er geen enkele reden is waarom vrouwen dat niet zouden kunnen. Vrouwen zouden bijvoorbeeld niet geschikt zijn als mijnwerker, er werken echter wel kinderen en kanaries in de mijnen. Dan kun je niet volhouden dat vrouwen hiervoor te fijn gebouwd zijn. Ik kan me voorstellen dat er geen enkele vrouw te vinden is die ondergronds wil werken, maar dat is een andere zaak. Mannen, kinderen en kanaries willen dat ook niet. De arbeidsverdeling tussen mannen en vrouwen heeft niets te maken met inherente sekseverschillen, die mannen of vrouwen ongeschikt maken voor bepaalde beroepen. Dat zie je heel duidelijk aan het beroep 'kok'. Je hebt mannelijke en vrouwelijke koks, maar topkoks zijn vrijwel altijd mannen. Ambitie, tachtig uur per week werken, een eigen zaak beginnen, dat is iets voor mannen. Vrouwen houden het liever gezellig. Iets dergelijks geldt ook voor naaisters, al heet de mannelijke variant daarvan kleermaker. De mannelijke naaier werkt echter nooit op een naaiatelier, de vrouwelijke naaister wel. Mijn vader kon zogenaamd geen koffie zetten en eieren koken, zoals mijn moeder geen spijker in de muur kon slaan. Allemaal onzin. Zij vonden hun werkverdeling prettig. Mijn moeder ging daarin zover dat ze na de dood van mijn vader nog steeds de hamer niet pakte, maar een beroep deed op de buren. Die werkverdeling was er al in het jagers- en verzamelaarstijdperk: de mannen met hun speren achter de beren aan, de vrouwen met hun mandje aan de arm besjes plukken. Om te jagen moet je natuurlijk wel een beetje postuur hebben, maar sommige vrouwen hadden dat ook. Eenmaal op de boerderij om graan te zaaien en te oogsten is er geen enkele reden voor een seksegebonden werkverdeling. Het is een sociaal-maatschappelijke gewoonte die vaak maar moeizaam veranderd kan worden, maar het gebeurt wel. Zo langzamerhand ken ik meer huismannen dan huisvrouwen en dat tot ieders tevredenheid. -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! ---------------------------------------------------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven ---------------------------------------------------- Abonneert u op de Nieuwsbrief. Ga naar: www.deleunstoel.nl/nieuwsbrief.php © 2015 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "De verbazing" -

Beschouwingen > De verbazing
Er is maar één echt vrouwenberoep!	Katharina Kouwenhoven
Eigenlijk ken ik maar één echt vrouwenberoep, namelijk dat van gouvernante. Het is het enige beroep dat met goed fatsoen uitgeoefend kon worden door alleenstaande vrouwen en er bestaat geen mannelijk equivalent van. Een gouverneur is iets heel anders dan een gouvernante. Een welopgevoede dame zonder eigen middelen kon zich in de betere kringen verhuren om de kinderen bezig te houden en ze het een en ander bij te brengen en dan hadden die kinderen een gouvernante. Dat kon een aardig iemand zijn, waar je van kon houden of een serpent, dat je leven vergalde. In de literatuur komen heel wat gouvernantes voor. Ze worden namelijk nog al eens verliefd op de heer des huizes en dat kan aanleiding zijn voor veel dramatiek. Het meest aansprekende voorbeeld is natuurlijk Jane Eyre. Wat die allemaal moest doormaken voor zij haar, inmiddels blinde, werkgever in de armen kon sluiten. Een beroemde gouvernante is Julie Andrews, die deze rol vervult als de vrolijke tovenares in de film Mary Poppins en als de huishoudelijke non in het gezin van de familie Trapp in de film The Sound of Music. Je zou de indruk kunnen krijgen dat alle gouvernantes prachtig kunnen zingen, maar dat lijkt me geen sine qua non. Een andere gouvernante herinner ik me uit Brideshead Revisited van Evelyn Waugh, die ergens in dat gigantische huis in haar dooie eentje in een klein kamertje van haar pensioen 'geniet'. Emma Thompson geeft vorm aan een enge gouvernante met pukkels en een raar gezicht, die binnen komt vallen in gezinnen met onhandelbare kinderen. Nanny dit of dat. Er zijn er vast veel meer; er is zelfs een TV-serie die 'The Nanny' heet, maar daar heb ik nooit iets van gezien. Waarom mannen nooit 'gouvernante' zijn is raadselachtig. Ze zouden het best kunnen. Het beroep heeft waarschijnlijk een te lage status. Zo zijn er ook beroepen die alleen door mannen uitgeoefend worden, terwijl er geen enkele reden is waarom vrouwen dat niet zouden kunnen. Vrouwen zouden bijvoorbeeld niet geschikt zijn als mijnwerker, er werken echter wel kinderen en kanaries in de mijnen. Dan kun je niet volhouden dat vrouwen hiervoor te fijn gebouwd zijn. Ik kan me voorstellen dat er geen enkele vrouw te vinden is die ondergronds wil werken, maar dat is een andere zaak. Mannen, kinderen en kanaries willen dat ook niet. De arbeidsverdeling tussen mannen en vrouwen heeft niets te maken met inherente sekseverschillen, die mannen of vrouwen ongeschikt maken voor bepaalde beroepen. Dat zie je heel duidelijk aan het beroep 'kok'. Je hebt mannelijke en vrouwelijke koks, maar topkoks zijn vrijwel altijd mannen. Ambitie, tachtig uur per week werken, een eigen zaak beginnen, dat is iets voor mannen. Vrouwen houden het liever gezellig. Iets dergelijks geldt ook voor naaisters, al heet de mannelijke variant daarvan kleermaker. De mannelijke naaier werkt echter nooit op een naaiatelier, de vrouwelijke naaister wel. Mijn vader kon zogenaamd geen koffie zetten en eieren koken, zoals mijn moeder geen spijker in de muur kon slaan. Allemaal onzin. Zij vonden hun werkverdeling prettig. Mijn moeder ging daarin zover dat ze na de dood van mijn vader nog steeds de hamer niet pakte, maar een beroep deed op de buren. Die werkverdeling was er al in het jagers- en verzamelaarstijdperk: de mannen met hun speren achter de beren aan, de vrouwen met hun mandje aan de arm besjes plukken. Om te jagen moet je natuurlijk wel een beetje postuur hebben, maar sommige vrouwen hadden dat ook. Eenmaal op de boerderij om graan te zaaien en te oogsten is er geen enkele reden voor een seksegebonden werkverdeling. Het is een sociaal-maatschappelijke gewoonte die vaak maar moeizaam veranderd kan worden, maar het gebeurt wel. Zo langzamerhand ken ik meer huismannen dan huisvrouwen en dat tot ieders tevredenheid. -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! ---------------------------------------------------- Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven ---------------------------------------------------- Abonneert u op de Nieuwsbrief. Ga naar: www.deleunstoel.nl/nieuwsbrief.php
© 2015 Katharina Kouwenhoven
	powered by CJ2