archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 3
Jaargang 12
13 november 2014
Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
The Diamonds Henk Klaren

1203VG DiamondsCliff Richard, Tommy Steele en Marty Wilde waren het Britse antwoord op rock’n roll, eind jaren vijftig van de vorige eeuw. Ze zongen vooral covers van Amerikaanse artiesten. Later is het beter gegaan in Groot-Brittannië. Het stond mij bij dat Marty Wilde ooit eens de verkiezing voor de Britse Elvis Presley heeft gewonnen, zoals ene Pim Maas in Nederland. Dat is niet terug te vinden, dus daar zal ik mij wel in vergissen. Voor de jongere lezer: in die tijd had je ook al best wel een soort Idols of The Voice. Dat heette dan een talentenjacht en speelde zich af in feesttenten bij kermissen in kleine dorpen. Soms nam een talentenjacht de vorm aan van zo’n verkiezing.  

Marty Wilde was niet zo goed als Tommy Steele (de échte Britse Elvis) en niet zo succesvol als Cliff Richard, maar hij is de vader van Kim en nog twee zingende dochters én hij had in 1968 een hit in Nederland: (taking a trip to ) Abergavenny. Een beetje een zeikerig nummer over een plaatsje in Wales.

Als je daar tegenwoordig naar toe gaat, heb je een kleine kans dat je Marina and the Diamonds tegenkomt. Want Marina komt uit Abergavenny. Ze heet eigenlijk Marina Lambrini Diamandis en daar heeft ze Marina and the Diamonds van gemaakt. The Diamonds zijn dus niet een stelletje muzikanten, ‘and the Diamonds’ is gewoon haar pseudonimische achternaam. Ach, vreselijke muziek is het niet, maar om nou te zeggen dat ik iets heb ontdekt, afgezien van een gek verhaal, neuh.

Toen ik Marina vond op internet, dacht ik eerst heel even dat de oorspronkelijke (Canadese) The Diamonds even in de rol van begeleidingsgroep van ene Marina waren gestapt. Wist ik veel dat Marina van zo ongeveer nu is. ‘Mijn’ The Diamonds zijn van meer dan een halve eeuw geleden. En ze zijn hoogstwaarschijnlijk helemaal nooit in Abergavenny geweest.

The Diamonds was/is een doo-wop* groep, bestaande uit vier zangers. Formeel bestaan ze nog steeds, maar niet één van de oorspronkelijke Diamonds doet nog mee. Er zijn er zelfs al twee dood. En de eerste stuk of wat vervangers zijn ook alweer vervangen, dus nou ja …
Mijn oudere zus had eind jaren vijftig (inderdaad: vorige eeuw) een single-tje van The Diamonds: Little Darlin’. Ik weet niet meer wat er op de B-kant stond, vermoedelijk was het Why do fools fall in love. Mijn zus herinnert zich er niets meer van. Geen wonder: ze was eigenlijk meer van Françoise Hardy en dit was voor doo-wop toch vrij ruig. Strikt genomen was het een cover. The Gladiola’s (zo heetten ze echt) hadden het nummer een maand eerder opgenomen.

The Diamonds was niet zomaar een groep met een enkel hitje: ze hadden wel zestien echte hits in de Verenigde Staten. Litlle Darlin’ was ook niet zomaar een nummer. Het werd geschreven door Maurice Williams van The Gladiola’s. De blanke Diamonds hadden er een gouden hit mee. De zwarte Gladiola’s hadden wat minder succes. Een storend en racistisch patroon in die tijd.

Toch vind ik de Diamonds-versie van Little Darlin’ nog steeds fraai. Hoe belachelijk het eigenlijk ook is en al is het een vrijwel noot-voor-noot gezongen kopie van het origineel.
En Williams zal er niet arm van geworden zijn. Het nummer is later nog gespeeld door Elvis (de échte), Sha-na-na, Joan Baez, The Four Seasons en The Monkees om alleen de bekendere te noemen. Het lied zat ook in de soundtrack van de film American Graffitti en werd in de film Ishtar gezongen door Warren Beatty en Dustin Hoffman. En dat alles voor een lied waarvan u, beste lezer, vermoedelijk nog nooit gehoord hebt.

Marty Wilde - Abergavenny
Marina and the Diamonds

Little Darlin'

Gladiola's-versie

Ishtar-versie

 
* Een eenvoudige vocale rythm-and-bluesstijl met vaak weinig of geen instrumentale begeleiding.
---------------------------------------------------------------------
Bestel uw CD's en boeken bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het plaatje is van Elène Klaren en heeft eerder andere schrijvers tot inspiratie gediend.
Zie: 1 , 2 , 3 , 4 , 5 . Deze serie wordt hiermee afgesloten. Op naar de volgende doorgeeftekening!


© 2014 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
The Diamonds Henk Klaren
1203VG DiamondsCliff Richard, Tommy Steele en Marty Wilde waren het Britse antwoord op rock’n roll, eind jaren vijftig van de vorige eeuw. Ze zongen vooral covers van Amerikaanse artiesten. Later is het beter gegaan in Groot-Brittannië. Het stond mij bij dat Marty Wilde ooit eens de verkiezing voor de Britse Elvis Presley heeft gewonnen, zoals ene Pim Maas in Nederland. Dat is niet terug te vinden, dus daar zal ik mij wel in vergissen. Voor de jongere lezer: in die tijd had je ook al best wel een soort Idols of The Voice. Dat heette dan een talentenjacht en speelde zich af in feesttenten bij kermissen in kleine dorpen. Soms nam een talentenjacht de vorm aan van zo’n verkiezing.  

Marty Wilde was niet zo goed als Tommy Steele (de échte Britse Elvis) en niet zo succesvol als Cliff Richard, maar hij is de vader van Kim en nog twee zingende dochters én hij had in 1968 een hit in Nederland: (taking a trip to ) Abergavenny. Een beetje een zeikerig nummer over een plaatsje in Wales.

Als je daar tegenwoordig naar toe gaat, heb je een kleine kans dat je Marina and the Diamonds tegenkomt. Want Marina komt uit Abergavenny. Ze heet eigenlijk Marina Lambrini Diamandis en daar heeft ze Marina and the Diamonds van gemaakt. The Diamonds zijn dus niet een stelletje muzikanten, ‘and the Diamonds’ is gewoon haar pseudonimische achternaam. Ach, vreselijke muziek is het niet, maar om nou te zeggen dat ik iets heb ontdekt, afgezien van een gek verhaal, neuh.

Toen ik Marina vond op internet, dacht ik eerst heel even dat de oorspronkelijke (Canadese) The Diamonds even in de rol van begeleidingsgroep van ene Marina waren gestapt. Wist ik veel dat Marina van zo ongeveer nu is. ‘Mijn’ The Diamonds zijn van meer dan een halve eeuw geleden. En ze zijn hoogstwaarschijnlijk helemaal nooit in Abergavenny geweest.

The Diamonds was/is een doo-wop* groep, bestaande uit vier zangers. Formeel bestaan ze nog steeds, maar niet één van de oorspronkelijke Diamonds doet nog mee. Er zijn er zelfs al twee dood. En de eerste stuk of wat vervangers zijn ook alweer vervangen, dus nou ja …
Mijn oudere zus had eind jaren vijftig (inderdaad: vorige eeuw) een single-tje van The Diamonds: Little Darlin’. Ik weet niet meer wat er op de B-kant stond, vermoedelijk was het Why do fools fall in love. Mijn zus herinnert zich er niets meer van. Geen wonder: ze was eigenlijk meer van Françoise Hardy en dit was voor doo-wop toch vrij ruig. Strikt genomen was het een cover. The Gladiola’s (zo heetten ze echt) hadden het nummer een maand eerder opgenomen.

The Diamonds was niet zomaar een groep met een enkel hitje: ze hadden wel zestien echte hits in de Verenigde Staten. Litlle Darlin’ was ook niet zomaar een nummer. Het werd geschreven door Maurice Williams van The Gladiola’s. De blanke Diamonds hadden er een gouden hit mee. De zwarte Gladiola’s hadden wat minder succes. Een storend en racistisch patroon in die tijd.

Toch vind ik de Diamonds-versie van Little Darlin’ nog steeds fraai. Hoe belachelijk het eigenlijk ook is en al is het een vrijwel noot-voor-noot gezongen kopie van het origineel.
En Williams zal er niet arm van geworden zijn. Het nummer is later nog gespeeld door Elvis (de échte), Sha-na-na, Joan Baez, The Four Seasons en The Monkees om alleen de bekendere te noemen. Het lied zat ook in de soundtrack van de film American Graffitti en werd in de film Ishtar gezongen door Warren Beatty en Dustin Hoffman. En dat alles voor een lied waarvan u, beste lezer, vermoedelijk nog nooit gehoord hebt.

Marty Wilde - Abergavenny
Marina and the Diamonds

Little Darlin'

Gladiola's-versie

Ishtar-versie

 
* Een eenvoudige vocale rythm-and-bluesstijl met vaak weinig of geen instrumentale begeleiding.
---------------------------------------------------------------------
Bestel uw CD's en boeken bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het plaatje is van Elène Klaren en heeft eerder andere schrijvers tot inspiratie gediend.
Zie: 1 , 2 , 3 , 4 , 5 . Deze serie wordt hiermee afgesloten. Op naar de volgende doorgeeftekening!
© 2014 Henk Klaren
powered by CJ2