archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 3
Jaargang 12
13 november 2014
Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Houd Nederland op niveau! Carlo van Praag

1203BZ VerachtelijkGraag lever ik een bijdrage aan deze Leunstoelserie over ‘verachtelijke takken van bedrijf’. De topsport, in het bijzonder het voetbal, hoort daar zeker bij. Wij kennen de voetbalwedstrijd als een wekelijks verzetje voor de morele onderklasse, uitgevochten, letterlijk, in een zeer begrotelijk strijdperk dat terugverdiend moet worden. Met alle middelen! Mijn gram treft niet zozeer de voetballers, maar alles erom heen: de organisatoren, coaches, de commercie, de entourage en vooral het publiek. Voetbal demoraliseert.

De spelers zijn sympathieke en zachtaardige jongelui. Dat zijn zij nog steeds als zij met die schattige junioren aan de hand het veld betreden, maar zodra de bal rolt, veranderen zij in verongelijkte klieren, die de duw- en treksport met evenveel enthousiasme beoefenen als het voetbal. Mag allemaal. Geldt niet meer als schending van de spelregels. Zij worden geoefend in ‘nuttige overtredingen’ en nog voor zij de tegenstander hebben neergelegd staat hun gezicht al op heilige onschuld, onmiddellijk gevolgd door een masker van gefingeerde verbijstering over het onbegrip van de scheidsrechter voor hun strikt legitieme actie. De coach wil steevast ‘meer agressie’ in het spel. Welke vorm die agressie aanneemt, blijft in het midden, althans in het interview.

De 30.000 stamleden op de tribune zijn ook getraind. De clubkaart geeft recht op een gedegen opleiding in redeloosheid. De bal ligt nog niet op de middenstip of gejoel, gejouw, ketelmuziek, tromgeroffel en kwaadaardige spreekkoren nemen een aanvang. Van speelse rivaliteit is geen sprake. De haat is echt, want het onderscheid tussen spel en werkelijkheid is in deze meute al lang verloren gegaan. Sport verbroedert, jawel! Vandaar die hekken en politiekordons om de Nuer en de Dinka van elkaar te scheiden. Hier ligt trouwens een flinke bron van bezuiniging. Haal die politie uit het stadion weg en laat de fans hun gang gaan. Bezoek stadion op eigen risico. De ‘echte voetballiefhebbers’ waar de clubleiders het zo graag over hebben, blijven dan thuis, maar de spelers moeten wel opkomen. Zij staan onder contract.

Sport verbroedert. Vandaar ook die hardnekkige voorkeur bij de Fifa en andere sinistere organisaties voor internationale toernooien in landen met een ellendige reputatie op het gebied van de mensenrechten. Als het maar schuift en als de infrastructuur maar op tijd klaar is. Met deze voorwaarden hebben de dictatoriale gastheren niet al te veel moeite. Stadswijken worden platgewalst voor de bouw van stadions en Olympische dorpen en met tegenstanders van de financieel rampzalige sportevenementen weten zij wel raad.
Wij weten ook wel dat niet alles ideaal is in het gastland, betogen de officials, maar sport en politiek moeten wij gescheiden houden. En in één adem: juist door de sport  blijven wij tenminste in dialoog en is er kans op verbetering. Heeft Noord-Korea zich al aangemeld als gastheer?

En dan de vervuiling van de ether. Hele zomers worden wij doorgezaagd over de Europese klotekampioenschappen, de wereldklotekampioendschappen, de Olympische klotekampioenschappen. Nieuwszenders  met hun toch al overmatige aandacht voor de sport worden sportzenders die, bij gebrek aan verse uitslagen, hun heil zoeken in real time verslagen van pompeuze ceremonies, in gekwebbel over de stemming onder de meegereisde supporters (horrorclowns) en in speculaties over wat er omgaat in het hoofd van een coach. Dit oeverloze gezwam vult niet alleen de evenementrijke zomers, maar gaat eigenlijk het hele jaar door. Voor- en nabeschouwingen bij uitgezonden wedstrijden duren ook al gauw een uur. Ook mijn troostzender, Canvas, staat bol van de sport. Anders overleeft hij waarschijnlijk niet.

Dat sport de volksgezondheid zou bevorderen, is omstreden, maar topsport is zeker schadelijk, zowel voor de beoefenaar als voor de toeschouwer die dagen aan de televisie zit gekluisterd.

Spelverruwing, collectieve ontremming, corruptie, voorliefde voor nare regiems, ethervervuiling, u houdt mij zeker voor een sporthater. Nee hoor, en gaat u gerust door met joggen, biljarten, surfkiten, korfballen of zelfs wielrennen, mits niet op de openbare weg. Ik vind trouwens voetbal  een mooi kijkspel en sla  ‘Studio Voetbal’ op zondagavond nooit over. Die samenvattingen zijn veel verteerbaarder dan complete wedstrijden, die tegenwoordig half gevuld worden met dode spelmomenten en het heen-en-weerspelen van de bal in de achterhoede, waarbij de keeper niet wordt overgeslagen.

Volgende keer: mode!

-------------------------------------------------------------
Bestel uw boeken bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
----------------------------------------------------
De tekening is van Renée van den Kerkhof
Illustratrice in opleiding:
http://www.neetje.nl
--------------------------------------------------------------
Carlo van Praags bundel: 'Heimwee naar het heden'
kan besteld worden bij: www.eburon.nl


© 2014 Carlo van Praag meer Carlo van Praag - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Houd Nederland op niveau! Carlo van Praag
1203BZ VerachtelijkGraag lever ik een bijdrage aan deze Leunstoelserie over ‘verachtelijke takken van bedrijf’. De topsport, in het bijzonder het voetbal, hoort daar zeker bij. Wij kennen de voetbalwedstrijd als een wekelijks verzetje voor de morele onderklasse, uitgevochten, letterlijk, in een zeer begrotelijk strijdperk dat terugverdiend moet worden. Met alle middelen! Mijn gram treft niet zozeer de voetballers, maar alles erom heen: de organisatoren, coaches, de commercie, de entourage en vooral het publiek. Voetbal demoraliseert.

De spelers zijn sympathieke en zachtaardige jongelui. Dat zijn zij nog steeds als zij met die schattige junioren aan de hand het veld betreden, maar zodra de bal rolt, veranderen zij in verongelijkte klieren, die de duw- en treksport met evenveel enthousiasme beoefenen als het voetbal. Mag allemaal. Geldt niet meer als schending van de spelregels. Zij worden geoefend in ‘nuttige overtredingen’ en nog voor zij de tegenstander hebben neergelegd staat hun gezicht al op heilige onschuld, onmiddellijk gevolgd door een masker van gefingeerde verbijstering over het onbegrip van de scheidsrechter voor hun strikt legitieme actie. De coach wil steevast ‘meer agressie’ in het spel. Welke vorm die agressie aanneemt, blijft in het midden, althans in het interview.

De 30.000 stamleden op de tribune zijn ook getraind. De clubkaart geeft recht op een gedegen opleiding in redeloosheid. De bal ligt nog niet op de middenstip of gejoel, gejouw, ketelmuziek, tromgeroffel en kwaadaardige spreekkoren nemen een aanvang. Van speelse rivaliteit is geen sprake. De haat is echt, want het onderscheid tussen spel en werkelijkheid is in deze meute al lang verloren gegaan. Sport verbroedert, jawel! Vandaar die hekken en politiekordons om de Nuer en de Dinka van elkaar te scheiden. Hier ligt trouwens een flinke bron van bezuiniging. Haal die politie uit het stadion weg en laat de fans hun gang gaan. Bezoek stadion op eigen risico. De ‘echte voetballiefhebbers’ waar de clubleiders het zo graag over hebben, blijven dan thuis, maar de spelers moeten wel opkomen. Zij staan onder contract.

Sport verbroedert. Vandaar ook die hardnekkige voorkeur bij de Fifa en andere sinistere organisaties voor internationale toernooien in landen met een ellendige reputatie op het gebied van de mensenrechten. Als het maar schuift en als de infrastructuur maar op tijd klaar is. Met deze voorwaarden hebben de dictatoriale gastheren niet al te veel moeite. Stadswijken worden platgewalst voor de bouw van stadions en Olympische dorpen en met tegenstanders van de financieel rampzalige sportevenementen weten zij wel raad.
Wij weten ook wel dat niet alles ideaal is in het gastland, betogen de officials, maar sport en politiek moeten wij gescheiden houden. En in één adem: juist door de sport  blijven wij tenminste in dialoog en is er kans op verbetering. Heeft Noord-Korea zich al aangemeld als gastheer?

En dan de vervuiling van de ether. Hele zomers worden wij doorgezaagd over de Europese klotekampioenschappen, de wereldklotekampioendschappen, de Olympische klotekampioenschappen. Nieuwszenders  met hun toch al overmatige aandacht voor de sport worden sportzenders die, bij gebrek aan verse uitslagen, hun heil zoeken in real time verslagen van pompeuze ceremonies, in gekwebbel over de stemming onder de meegereisde supporters (horrorclowns) en in speculaties over wat er omgaat in het hoofd van een coach. Dit oeverloze gezwam vult niet alleen de evenementrijke zomers, maar gaat eigenlijk het hele jaar door. Voor- en nabeschouwingen bij uitgezonden wedstrijden duren ook al gauw een uur. Ook mijn troostzender, Canvas, staat bol van de sport. Anders overleeft hij waarschijnlijk niet.

Dat sport de volksgezondheid zou bevorderen, is omstreden, maar topsport is zeker schadelijk, zowel voor de beoefenaar als voor de toeschouwer die dagen aan de televisie zit gekluisterd.

Spelverruwing, collectieve ontremming, corruptie, voorliefde voor nare regiems, ethervervuiling, u houdt mij zeker voor een sporthater. Nee hoor, en gaat u gerust door met joggen, biljarten, surfkiten, korfballen of zelfs wielrennen, mits niet op de openbare weg. Ik vind trouwens voetbal  een mooi kijkspel en sla  ‘Studio Voetbal’ op zondagavond nooit over. Die samenvattingen zijn veel verteerbaarder dan complete wedstrijden, die tegenwoordig half gevuld worden met dode spelmomenten en het heen-en-weerspelen van de bal in de achterhoede, waarbij de keeper niet wordt overgeslagen.

Volgende keer: mode!

-------------------------------------------------------------
Bestel uw boeken bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
----------------------------------------------------
De tekening is van Renée van den Kerkhof
Illustratrice in opleiding:
http://www.neetje.nl
--------------------------------------------------------------
Carlo van Praags bundel: 'Heimwee naar het heden'
kan besteld worden bij: www.eburon.nl
© 2014 Carlo van Praag
powered by CJ2