archiefvorig nr.lopend nr.
			Nummer 14 Jaargang 11 22 mei 2014

	Bezigheden > Te water delen printen terug Wat hebben vrouwen toch met handdoeken? Katharina Kouwenhoven Wat hebben vrouwen toch met handdoeken? In het zwembad kun je altijd wel een paar vrouwen bij het afdrogen horen converseren over hun handdoeken: hoe zacht ze zijn en hoelang ze al meegaan en waar ze gekocht zijn en dat je die speciale handdoeken bij de HEMA niet meer aantreft en dat de kwaliteit sowieso te wensen laat als je er geen kapitaal aan uit wilt geven. En zo verder. Een handdoek is een lap van rare stof met lusjes, bedoeld om je natte lijf af te drogen. Dat zou natuurlijk net zo goed met een dweil kunnen of met een oud T-shirt. Iedereen prefereert daarvoor echter de handdoek en dat begrijp ik wel, want hij neemt het vocht heel goed op. Maar er is meer aan de hand met de handdoek. Toen ik nog fanatiek bridge speelde, ging ik ook op bridgevakantie. Overdag kon je doen en laten wat je wilde en 's avonds werd er een drive gespeeld, waar prijzen (prijsjes) te winnen vielen. Dat was erg leuk, omdat op zo'n vakantie echtparen gedwongen waren met elkaar een bridgepaar te vormen, met alle narigheid van dien en tot vermaak van de tegenpartij. Aan het eind van de avond werd de stand opgemaakt en werden de prijzen uitgestald. Het winnende paar mocht als eerste een prijs kiezen, daarna het paar dat tweede was gewonnen en zo verder. Van de echtparen mocht de  vrouw meestal de prijs kiezen. Gingen de mannen voor een prijs dan namen ze steevast een fles drank. De vrouwen daarentegen sleepten zo snel mogelijk de handdoeken in de wacht, eerst de badlakens, daarna de gewone baddoeken en tenslotte de gastendoekjes. Waren drank en handdoeken verdwenen, dan kwamen de speelgoedbeesten aan de beurt, 'voor de kleinkinderen'. Het was vaak een genante vertoning, twee dames die met vuurspuwende ogen aan een handdoek stonden te sjorren. Sommige stuurden hun man om de uitverkoren prijs met kracht te kunnen verdedigen, terwijl die man een hunkerende blik wierp op een fles Chevas Regal. En al die mensen waren well to do, twee of driemaal modaal en thuis vast ruim voorzien van wit- en bontgoed. En zo'n handdoek neemt enorm veel ruimte in in je koffer. Aan het einde van de reis kreeg iedereen sowieso nog een handdoek, van de touroperator met zijn logo erop. Daar heb ik nog een heel stapeltje van, hoewel ik die vervelende doeken meestal in het hotel achterliet wegens ruimtegebrek. Wat maakt die handdoeken nou toch zo begeerlijk? Als mijn moeder mij een plezier wilde doen, nam ze een handdoek voor me mee of een zemenlap. Waarom zij dacht dat ik dat begeerlijke bezittingen vond? Om geen enkele andere reden dan dat zij zelf het begeerlijke bezittingen vond. En zij is dus niet de enige. Zocht ik een kadootje voor een vriendin, dan raadde mijn moeder natuurlijk een handdoek aan, eventueel met een 'lekker stukje zeep' erbij. Niemand in mijn vrienden- en kennissenkring zou ik gelukkig kunnen maken met een handdoek. En ik geef er zelf ook niets om. Het is een handig gebruiksvoorwerp, al is een natte handdoek een lastig ding als je hem aan de lijn moet hangen. Geilen op handdoeken is kennelijk iets van een oudere, inmiddels overleefde, generatie. Van mijn moeder weet ik dat de begeerlijkheid van een 'lekker stukje zeep' alles te maken had met de oorlog, toen zeep schaars was. Misschien gold dat ook voor pluizige handdoeken. Zo'n handdoek heeft natuurlijk ook een erotisch element. Hij strijkt behaaglijk over je huid en als je er stevig mee wrijft geeft hij je een soort massage. Ideaal om jezelf eens mee te verwennen. De handdoek als hulpmiddel voor zelfbevrediging van weduwen en onverzadigde echtgenotes. Het is maar een idee. Mannen hebben daar geen handdoek voor nodig, want die zijn niet in die rulle lappen geïnteresseerd. Een handdoek is ideaal om een klein, nat jongetje, dat staat te bibberen van de kou mee droog te wrijven. Van top tot teen gewikkeld in de lusjes en met nog druipende haartjes breekt zijn lach door. En de handdoek maakt van hem een indianenopperhoofd. ------------------------------------------------ Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven © 2014 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Te water" -

Bezigheden > Te water
Wat hebben vrouwen toch met handdoeken?	Katharina Kouwenhoven
Wat hebben vrouwen toch met handdoeken? In het zwembad kun je altijd wel een paar vrouwen bij het afdrogen horen converseren over hun handdoeken: hoe zacht ze zijn en hoelang ze al meegaan en waar ze gekocht zijn en dat je die speciale handdoeken bij de HEMA niet meer aantreft en dat de kwaliteit sowieso te wensen laat als je er geen kapitaal aan uit wilt geven. En zo verder. Een handdoek is een lap van rare stof met lusjes, bedoeld om je natte lijf af te drogen. Dat zou natuurlijk net zo goed met een dweil kunnen of met een oud T-shirt. Iedereen prefereert daarvoor echter de handdoek en dat begrijp ik wel, want hij neemt het vocht heel goed op. Maar er is meer aan de hand met de handdoek. Toen ik nog fanatiek bridge speelde, ging ik ook op bridgevakantie. Overdag kon je doen en laten wat je wilde en 's avonds werd er een drive gespeeld, waar prijzen (prijsjes) te winnen vielen. Dat was erg leuk, omdat op zo'n vakantie echtparen gedwongen waren met elkaar een bridgepaar te vormen, met alle narigheid van dien en tot vermaak van de tegenpartij. Aan het eind van de avond werd de stand opgemaakt en werden de prijzen uitgestald. Het winnende paar mocht als eerste een prijs kiezen, daarna het paar dat tweede was gewonnen en zo verder. Van de echtparen mocht de  vrouw meestal de prijs kiezen. Gingen de mannen voor een prijs dan namen ze steevast een fles drank. De vrouwen daarentegen sleepten zo snel mogelijk de handdoeken in de wacht, eerst de badlakens, daarna de gewone baddoeken en tenslotte de gastendoekjes. Waren drank en handdoeken verdwenen, dan kwamen de speelgoedbeesten aan de beurt, 'voor de kleinkinderen'. Het was vaak een genante vertoning, twee dames die met vuurspuwende ogen aan een handdoek stonden te sjorren. Sommige stuurden hun man om de uitverkoren prijs met kracht te kunnen verdedigen, terwijl die man een hunkerende blik wierp op een fles Chevas Regal. En al die mensen waren well to do, twee of driemaal modaal en thuis vast ruim voorzien van wit- en bontgoed. En zo'n handdoek neemt enorm veel ruimte in in je koffer. Aan het einde van de reis kreeg iedereen sowieso nog een handdoek, van de touroperator met zijn logo erop. Daar heb ik nog een heel stapeltje van, hoewel ik die vervelende doeken meestal in het hotel achterliet wegens ruimtegebrek. Wat maakt die handdoeken nou toch zo begeerlijk? Als mijn moeder mij een plezier wilde doen, nam ze een handdoek voor me mee of een zemenlap. Waarom zij dacht dat ik dat begeerlijke bezittingen vond? Om geen enkele andere reden dan dat zij zelf het begeerlijke bezittingen vond. En zij is dus niet de enige. Zocht ik een kadootje voor een vriendin, dan raadde mijn moeder natuurlijk een handdoek aan, eventueel met een 'lekker stukje zeep' erbij. Niemand in mijn vrienden- en kennissenkring zou ik gelukkig kunnen maken met een handdoek. En ik geef er zelf ook niets om. Het is een handig gebruiksvoorwerp, al is een natte handdoek een lastig ding als je hem aan de lijn moet hangen. Geilen op handdoeken is kennelijk iets van een oudere, inmiddels overleefde, generatie. Van mijn moeder weet ik dat de begeerlijkheid van een 'lekker stukje zeep' alles te maken had met de oorlog, toen zeep schaars was. Misschien gold dat ook voor pluizige handdoeken. Zo'n handdoek heeft natuurlijk ook een erotisch element. Hij strijkt behaaglijk over je huid en als je er stevig mee wrijft geeft hij je een soort massage. Ideaal om jezelf eens mee te verwennen. De handdoek als hulpmiddel voor zelfbevrediging van weduwen en onverzadigde echtgenotes. Het is maar een idee. Mannen hebben daar geen handdoek voor nodig, want die zijn niet in die rulle lappen geïnteresseerd. Een handdoek is ideaal om een klein, nat jongetje, dat staat te bibberen van de kou mee droog te wrijven. Van top tot teen gewikkeld in de lusjes en met nog druipende haartjes breekt zijn lach door. En de handdoek maakt van hem een indianenopperhoofd. ------------------------------------------------ Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
© 2014 Katharina Kouwenhoven
	powered by CJ2