archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 15
Jaargang 10
6 juni 2013
Beschouwingen > Een rustig mens delen printen terug
En dan word je verliefd Frits Hoorweg

1015BS mw. Versteegen
De boerderij van Ina en Theo Versteegen stamt waarschijnlijk uit 1850, of zo (‘moet ik het echt nakijken?’), maar is geen monument. ‘Wij wilden graag zelf blijven bepalen hoe wij het inrichten. Ja, we huren wel een goede aannemer in als wij iets willen laten doen, hoor.’

Het kaas maken blijkt ook hier voornamelijk het domein van de vrouw des huizes te zijn. ‘Eigenlijk wilde ik vroeger helemaal niet op een boerderij werken. Ik ben er wel mee opgegroeid, eerst in Hoogmade en later in Pijnacker, maar ik had andere plannen. Maar ja, dan word je verliefd hè.’ Net voor je meelij gaat krijgen schalt haar lach door de keuken. Ze werpt een blik over haar schouder om te kijken hoe dit aankomt bij manlief Theo. Die gaat ijverig door met wat hij aan het doen was, maar wel met een grijns op het gezicht.
‘Vroeger thuis werd wel kaas gemaakt, het was mij niet vreemd, maar de fijne kneepjes heb ik van mijn schoonvader geleerd. Nee, hij had het niet van zijn vader of moeder doorgekregen. Dat is wel leuk misschien om te vertellen: zijn ouders hadden een kruidenierszaak, annex taxibedrijf, hier in de Weipoort; en je kon er opbellen, lang niet iedereen had telefoon in die tijd. Hij is hier bij z’n Oom Willem gaan werken en heeft hem later opgevolgd, want die had zelf geen gezin. Ik vermoed net na de oorlog.’

‘Of wij al een opvolger in huis hebben? Wij hebben twee meiden (van 15 en 13) en een jongen van 11, die zitten allemaal nog op school en hebben nog geen keus gemaakt. In die richting pushen zullen wij ze zeker niet. Integendeel, ik denk eerder dat mijn man ze ernstig zal waarschuwen. Maar als ze het echt willen, zullen wij ze met liefde op weg helpen, zo is het ook wel weer. Binnenkort gaan we het bedrijf wat uitbreiden. Als je de dingen op hun beloop laat dan zak je weg. We houden nu 70 melkkoeien en nog wat jongvee, op ongeveer 30 hectare. Het is de bedoeling dat wij naar 100 melkkoeien groeien, de vergunning is binnen. Onze koeien lopen zomers natuurlijk buiten, maar niet eens zo heel erg vroeg in het jaar. Er moet eerst een mooie hoeveelheid gras staan. Weet je, met die moderne, ruime stallen staan ze helemaal niet meer te springen om naar buiten te gaan.’

Dat kaasmaken is voor ons heel belangrijk. Als ik dat niet had zou ik een baantje buitenshuis moeten zoeken. Het winkeltje vind ik echt leuk, daar probeer ik wat van te maken. Ik verkoop niet alleen kaas, maar allerlei dingen die iets met het boerenland te maken hebben. Kaas maken als zodanig probeer ik te concentreren op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag. De ene week doe ik vier dagen en de andere drie. Er moet hier nog wel meer gedaan worden, dat begrijp je wel. Ik probeer het zo te regelen dat het meeste werk in de vroege ochtend kan gebeuren, van zeg maar half zes tot half elf.’

‘Op de dagen dat ik kaas maak wordt al onze melk daarvoor gebruikt. Iets versimpeld voorgesteld werkt het ongeveer zo. De melk (alle!) die de koeien aan het eind van de middag geven wordt opgeslagen in de kaastobbe. Daar wordt de ochtendmelk aan toegevoegd, met dien verstande dat daarvan eerst een belangrijk deel van het vet wordt afgescheiden. Wij maken immers geen volvette kaas (of nauwelijks, voor de winkel doe ik het af en toe), maar Leidse (30+) Kaas. De inhoud van de kaastobbe wordt vervolgens, na toevoeging van zuursel, opgewarmd naar 29 á 30 graden. Dan gaat er stremsel bij en laat je het 35 minuten staan. Er vormt zich een brokkelige substantie, die – nadat de komijn (die eerst gekookt is) eraan is toegevoegd – eerst ‘versneden’ wordt en vervolgens in vaten gestopt. Dat moet een beetje vlot gebeuren en daarom helpt Theo dan mee. Het proces van snijden totdat het in de vaten zit duurt drie tot drieënhalf uur. In aanleg heb je de kaas dan al. Dan moet er nog van alles mee gebeuren, maar het zware werk is gedaan. Op de dagen dat er geen kaas wordt gemaakt wordt
de melk afgevoerd naar de fabriek.’

‘Van het vet dat ’s ochtends aan de melk wordt ontrokken maken we roomboter. Daar helpt mijn schoonmoeder nog mee. Verder maken wij zelf ook karnemelk en yoghurt. Dat zijn leuke producten voor in de winkel. Snap je nu een beetje hoe het werkt? Anders moet je maar een keer erbij komen staan. Ja, dan moet je wel vroeg op.
Prijzen winnen? Natuurlijk is dat leuk. Niet alleen omdat het een verkoopargument kan zijn, maar omdat het een bevestiging voor jezelf is, en leerzaam ook. Mijn kaas is best goed, dat durf ik wel te zeggen, maar of ze ‘heel goed’ is wordt pas maanden later duidelijk en die beoordelaars zijn meestal heel deskundig hoor, daar leer je echt van.’

********************************************
De winkel is open: vr. 9.30 – 18.00 en za. 9.30 – 17.00
Weipoortseweg 73, 2381 NG Zoeterwoude
Telefoon: 071-5802771 winkel@deleidsekaaskoe.nl

************************************
Dit interview werd eerder gepubliceerd in ‘De Zoeterwoudse boerenkaasmakers’, een boekje met beschouwingen en interviews. (Ook de foto is uit dat boekje afkomstig.) U kunt het per post thuis laten bezorgen voor € 12,50. Stuur uw bestelling via de reageerknop onderaan de pagina.


© 2013 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Een rustig mens" -
Beschouwingen > Een rustig mens
En dan word je verliefd Frits Hoorweg
1015BS mw. Versteegen
De boerderij van Ina en Theo Versteegen stamt waarschijnlijk uit 1850, of zo (‘moet ik het echt nakijken?’), maar is geen monument. ‘Wij wilden graag zelf blijven bepalen hoe wij het inrichten. Ja, we huren wel een goede aannemer in als wij iets willen laten doen, hoor.’

Het kaas maken blijkt ook hier voornamelijk het domein van de vrouw des huizes te zijn. ‘Eigenlijk wilde ik vroeger helemaal niet op een boerderij werken. Ik ben er wel mee opgegroeid, eerst in Hoogmade en later in Pijnacker, maar ik had andere plannen. Maar ja, dan word je verliefd hè.’ Net voor je meelij gaat krijgen schalt haar lach door de keuken. Ze werpt een blik over haar schouder om te kijken hoe dit aankomt bij manlief Theo. Die gaat ijverig door met wat hij aan het doen was, maar wel met een grijns op het gezicht.
‘Vroeger thuis werd wel kaas gemaakt, het was mij niet vreemd, maar de fijne kneepjes heb ik van mijn schoonvader geleerd. Nee, hij had het niet van zijn vader of moeder doorgekregen. Dat is wel leuk misschien om te vertellen: zijn ouders hadden een kruidenierszaak, annex taxibedrijf, hier in de Weipoort; en je kon er opbellen, lang niet iedereen had telefoon in die tijd. Hij is hier bij z’n Oom Willem gaan werken en heeft hem later opgevolgd, want die had zelf geen gezin. Ik vermoed net na de oorlog.’

‘Of wij al een opvolger in huis hebben? Wij hebben twee meiden (van 15 en 13) en een jongen van 11, die zitten allemaal nog op school en hebben nog geen keus gemaakt. In die richting pushen zullen wij ze zeker niet. Integendeel, ik denk eerder dat mijn man ze ernstig zal waarschuwen. Maar als ze het echt willen, zullen wij ze met liefde op weg helpen, zo is het ook wel weer. Binnenkort gaan we het bedrijf wat uitbreiden. Als je de dingen op hun beloop laat dan zak je weg. We houden nu 70 melkkoeien en nog wat jongvee, op ongeveer 30 hectare. Het is de bedoeling dat wij naar 100 melkkoeien groeien, de vergunning is binnen. Onze koeien lopen zomers natuurlijk buiten, maar niet eens zo heel erg vroeg in het jaar. Er moet eerst een mooie hoeveelheid gras staan. Weet je, met die moderne, ruime stallen staan ze helemaal niet meer te springen om naar buiten te gaan.’

Dat kaasmaken is voor ons heel belangrijk. Als ik dat niet had zou ik een baantje buitenshuis moeten zoeken. Het winkeltje vind ik echt leuk, daar probeer ik wat van te maken. Ik verkoop niet alleen kaas, maar allerlei dingen die iets met het boerenland te maken hebben. Kaas maken als zodanig probeer ik te concentreren op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag. De ene week doe ik vier dagen en de andere drie. Er moet hier nog wel meer gedaan worden, dat begrijp je wel. Ik probeer het zo te regelen dat het meeste werk in de vroege ochtend kan gebeuren, van zeg maar half zes tot half elf.’

‘Op de dagen dat ik kaas maak wordt al onze melk daarvoor gebruikt. Iets versimpeld voorgesteld werkt het ongeveer zo. De melk (alle!) die de koeien aan het eind van de middag geven wordt opgeslagen in de kaastobbe. Daar wordt de ochtendmelk aan toegevoegd, met dien verstande dat daarvan eerst een belangrijk deel van het vet wordt afgescheiden. Wij maken immers geen volvette kaas (of nauwelijks, voor de winkel doe ik het af en toe), maar Leidse (30+) Kaas. De inhoud van de kaastobbe wordt vervolgens, na toevoeging van zuursel, opgewarmd naar 29 á 30 graden. Dan gaat er stremsel bij en laat je het 35 minuten staan. Er vormt zich een brokkelige substantie, die – nadat de komijn (die eerst gekookt is) eraan is toegevoegd – eerst ‘versneden’ wordt en vervolgens in vaten gestopt. Dat moet een beetje vlot gebeuren en daarom helpt Theo dan mee. Het proces van snijden totdat het in de vaten zit duurt drie tot drieënhalf uur. In aanleg heb je de kaas dan al. Dan moet er nog van alles mee gebeuren, maar het zware werk is gedaan. Op de dagen dat er geen kaas wordt gemaakt wordt
de melk afgevoerd naar de fabriek.’

‘Van het vet dat ’s ochtends aan de melk wordt ontrokken maken we roomboter. Daar helpt mijn schoonmoeder nog mee. Verder maken wij zelf ook karnemelk en yoghurt. Dat zijn leuke producten voor in de winkel. Snap je nu een beetje hoe het werkt? Anders moet je maar een keer erbij komen staan. Ja, dan moet je wel vroeg op.
Prijzen winnen? Natuurlijk is dat leuk. Niet alleen omdat het een verkoopargument kan zijn, maar omdat het een bevestiging voor jezelf is, en leerzaam ook. Mijn kaas is best goed, dat durf ik wel te zeggen, maar of ze ‘heel goed’ is wordt pas maanden later duidelijk en die beoordelaars zijn meestal heel deskundig hoor, daar leer je echt van.’

********************************************
De winkel is open: vr. 9.30 – 18.00 en za. 9.30 – 17.00
Weipoortseweg 73, 2381 NG Zoeterwoude
Telefoon: 071-5802771 winkel@deleidsekaaskoe.nl

************************************
Dit interview werd eerder gepubliceerd in ‘De Zoeterwoudse boerenkaasmakers’, een boekje met beschouwingen en interviews. (Ook de foto is uit dat boekje afkomstig.) U kunt het per post thuis laten bezorgen voor € 12,50. Stuur uw bestelling via de reageerknop onderaan de pagina.
© 2013 Frits Hoorweg
powered by CJ2