archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 5
Jaargang 9
22 december 2011
Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
De internationale zone Henk Klaren

0905BS Local Expat
De gemeente Den Haag heeft een deel van de stad aangewezen als ‘Internationale Zone’. In dat gebied zijn de meeste ambassades. Er bevinden zich ook veel internationale instellingen. Zoals het Internationaal Gerechtshof in het Vredespaleis, sinds kort Europol en binnenkort ook Eurojust. En dan heb je nog het Joegoslavië-tribunaal en de OPCW, de Organisatie tegen de Proliferatie van Chemische Wapens. Deze opsomming is vast niet uitputtend.

De wijk waarin wij wonen is daar ook. Bijgevolg is zo’n 40% van de bevolking allochtoon, volgens de geldende definitie. Schotelantennes zie je er overigens niet. Je ziet er belangrijk meer Scheveningse klederdracht – hoe schaars ook – dan boerka’s. Hoofddoekjes zie je vooral achter de kassa van Albert Heijn.

Na vijf jaar wonen in het Statenkwartier valt het niet meer zo op, maar als je er even bij stil staat, naar aanleiding van het thema van deze aflevering van De Leunstoel, weer wel. Regelmatig ligt er bij diverse winkels een gratis krantje: The Local Expat. Onlangs kregen we de eerste editie van The Underground in de bus, een Engelstalig krantje voor en door, zo lijkt het, Engelstalige ex-pat vrouwen. Er is overigens niet veel undergroundachtigs aan dat blaadje. De sinds kort, vanwege de bezuinigingen, opgeheven wijkkrant kende een Engelstalige pagina. De krant is nu alleen nog online. De digitale versie kent ook een Engels deel: Expat-News. Ik vind al die krantjes niet bijster boeiend.

Er bestaat ook nog een website speciaal gericht op Amerikaanse vrouwen in Den Haag. Die is niet speciaal gericht op het Statenkwartier. Je kunt op die site bijvoorbeeld vinden waar je goeie Amerikaanse ontbijtgranen kunt kopen. Je kunt je voorstelleen dat er net zo’n site bestaat in Melbourne voor mensen van Nederlandse afkomst, waar de beste dropadresje op staan. De site was wel handig0905BS Expat Housing toen ik eens échte Chicago-style hotdogs wilde maken.

Verder zijn er diverse bemiddelingsbureaus voor ‘expat-housing’. Er is vraag naar woonruimte voor de buitenlandse werknemers. De WOZ-waarde van de woningen in de wijk is de laatste jaren dan ook alleen maar omhoog gegaan, ondanks de ellende op de landelijke woningmarkt.
En dan zijn er natuurlijk nog de taalbureaus: Dutch for Expats.

Ik betwijfel wel een beetje of die taalbureaus veel effect hebben. Je hoort niet zo veel gebroken Nederlands op straat en in de winkels. Het komt wél voor dat je in het halve uurtje dat je nodig hebt voor de boodschappen alleen maar over-de-grens hoort spreken. Het valt ook niet mee voor die lieden. Zodra ze een beetje stotteren bij het plaatsen van hun bestelling gaat de bediening over in vlot Engels. M’n visboer spreekt naast Engels ratelend Frans, dat ik maar met moeite kan volgen (maar de Frànsen wel), en goed Duits, voor zover ik daar over kan oordelen. Zo kun je natuurlijk nooit oefenen als goedwillende Expat. Nou ja, inburgeren hoeft ook niet: deze mensen gaan bijna allemaal weer terug naar hun land, of naar het volgende buitenland, en wat moet je dan met Nederlands?

We zijn echt blij met de Franse bakker. ‘s Maandags gesloten, want dan moet hij naar Frankrijk om de juiste ingrediënten aan te schaffen. In het weekeinde staan de klanten ‘s morgens in de rij. En dan heb je nog een Brits levensmiddelenbedrijf met niet alleen Britse maar ook Amerikaanse producten. Het heeft wel wat voor een hobbykok, zo’n kosmopolitische wijk.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php


© 2011 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Het leven zelf" -
Beschouwingen > Het leven zelf
De internationale zone Henk Klaren
0905BS Local Expat
De gemeente Den Haag heeft een deel van de stad aangewezen als ‘Internationale Zone’. In dat gebied zijn de meeste ambassades. Er bevinden zich ook veel internationale instellingen. Zoals het Internationaal Gerechtshof in het Vredespaleis, sinds kort Europol en binnenkort ook Eurojust. En dan heb je nog het Joegoslavië-tribunaal en de OPCW, de Organisatie tegen de Proliferatie van Chemische Wapens. Deze opsomming is vast niet uitputtend.

De wijk waarin wij wonen is daar ook. Bijgevolg is zo’n 40% van de bevolking allochtoon, volgens de geldende definitie. Schotelantennes zie je er overigens niet. Je ziet er belangrijk meer Scheveningse klederdracht – hoe schaars ook – dan boerka’s. Hoofddoekjes zie je vooral achter de kassa van Albert Heijn.

Na vijf jaar wonen in het Statenkwartier valt het niet meer zo op, maar als je er even bij stil staat, naar aanleiding van het thema van deze aflevering van De Leunstoel, weer wel. Regelmatig ligt er bij diverse winkels een gratis krantje: The Local Expat. Onlangs kregen we de eerste editie van The Underground in de bus, een Engelstalig krantje voor en door, zo lijkt het, Engelstalige ex-pat vrouwen. Er is overigens niet veel undergroundachtigs aan dat blaadje. De sinds kort, vanwege de bezuinigingen, opgeheven wijkkrant kende een Engelstalige pagina. De krant is nu alleen nog online. De digitale versie kent ook een Engels deel: Expat-News. Ik vind al die krantjes niet bijster boeiend.

Er bestaat ook nog een website speciaal gericht op Amerikaanse vrouwen in Den Haag. Die is niet speciaal gericht op het Statenkwartier. Je kunt op die site bijvoorbeeld vinden waar je goeie Amerikaanse ontbijtgranen kunt kopen. Je kunt je voorstelleen dat er net zo’n site bestaat in Melbourne voor mensen van Nederlandse afkomst, waar de beste dropadresje op staan. De site was wel handig0905BS Expat Housing toen ik eens échte Chicago-style hotdogs wilde maken.

Verder zijn er diverse bemiddelingsbureaus voor ‘expat-housing’. Er is vraag naar woonruimte voor de buitenlandse werknemers. De WOZ-waarde van de woningen in de wijk is de laatste jaren dan ook alleen maar omhoog gegaan, ondanks de ellende op de landelijke woningmarkt.
En dan zijn er natuurlijk nog de taalbureaus: Dutch for Expats.

Ik betwijfel wel een beetje of die taalbureaus veel effect hebben. Je hoort niet zo veel gebroken Nederlands op straat en in de winkels. Het komt wél voor dat je in het halve uurtje dat je nodig hebt voor de boodschappen alleen maar over-de-grens hoort spreken. Het valt ook niet mee voor die lieden. Zodra ze een beetje stotteren bij het plaatsen van hun bestelling gaat de bediening over in vlot Engels. M’n visboer spreekt naast Engels ratelend Frans, dat ik maar met moeite kan volgen (maar de Frànsen wel), en goed Duits, voor zover ik daar over kan oordelen. Zo kun je natuurlijk nooit oefenen als goedwillende Expat. Nou ja, inburgeren hoeft ook niet: deze mensen gaan bijna allemaal weer terug naar hun land, of naar het volgende buitenland, en wat moet je dan met Nederlands?

We zijn echt blij met de Franse bakker. ‘s Maandags gesloten, want dan moet hij naar Frankrijk om de juiste ingrediënten aan te schaffen. In het weekeinde staan de klanten ‘s morgens in de rij. En dan heb je nog een Brits levensmiddelenbedrijf met niet alleen Britse maar ook Amerikaanse producten. Het heeft wel wat voor een hobbykok, zo’n kosmopolitische wijk.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2011 Henk Klaren
powered by CJ2