archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 17
Jaargang 8
7 juli 2011
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Den Haag s'éveille Mr. Pelham

0817VG Den Haag
Venetië, met zijn pizzabakkertjes, pension- en visstalhouders en gondeliers die zo karakteristiek hun stoepjes en bootjes staan te schrobben als u in alle vroegte voor het ontwaken der toeristen de stad verlaten moet, om de trein naar volgende bestemmingen te halen – zodat u wel menen moet: zoals ik de dogenstad nu zie zo ziet hem nooit iemand – dat Venetië, evenals Florence met zijn brug en zijn domkoepel, Parijs met zijn zoveelmansploegen stratenschoonspuiters en de Boroboedoer bij eerste zonnegloren, dat weten we nu wel. Maar heeft u weleens de Haagse stad bezocht rond het openingsuur der publiekswinkels?

Het veilinghuis biedt een gesloten deur, die opengaat zonder kloppen. Daar komt alleen een vrouw met een plastic zak uit, die al manoeuvrerend met een voor de promotie bedoelde winkelbakfiets van de catering meent te kunnen mededelen dat de kijkdag ‘gewoon al aangebroken’ is. Maar de receptie stuurt u evengoed voor nog een half uur de straat weer op. De tijd dient stuk geslagen met een wandeling langs de winkelpuien.

Een mens ontbijt en ontlast zich ’s ochtends, maar de stad net zo. In de nauwe wandelstraten is het een voetstaps komen, gaan en voortmanoeuvreren van elkaar tegemoet komend en omcirkelend vrachtverkeer van leveranciers, pakketdiensten en vuilnisophaal. De voetganger die voor de verkeerde etalages treuzelen blijft, loopt voor hij het weet een straat lang in de alle schaamte verterende geur van de vuilniswagen. De stank voorbij, zeg maar.

Menig winkel is open, maar nog niet op klandizie ingesteld. Een magazijn zeer dure tassen en schoenen is vol van de bezorging dezer goederen. ‘Sta niet te flirten, Chloë,’ waarschuwt een winkelbediende zijn jonge collegaatje, die inderdaad met de pakjesbezorger staat te doen wat de ander haar afraadt. Zelf geeft de voor zijn jaren nog zeer jeugdige bediende een al te vette knipoog aan de middelbare man van Van Gend & Loos, die pal voor de etalage wijdbeens en met stalen smoel een grote doos vol peperduur schoeisel op één hand balanceert. Ja, de winkel is open, maar wie de nulletjes probeert te tellen op de prijskaartjes in een van de vitrines, krijgt met een zware plof een doos vol soortgelijke waar voor zijn voeten gekwakt.

Een grote boekenwinkel waarin u anders anoniem kan rondneuzen, daar begroet een ieder u nu met een hartelijk ‘goedemorgen’. Maar in een hoek van de entree staat nog een bezem. En een verlate collega die het pand komt binnengereden om zijn fiets achterin de zaak in een daartoe zich lenend werkhok te bergen, wordt verwelkomd met een door de winkel dreunend: ‘Zo, bèn je daar.’
 
**************************************
Meer over Linda Hulshof op: www.lindahulshof.nl


© 2011 Mr. Pelham meer Mr. Pelham - meer "De wereldliteratuur roept"
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Den Haag s'éveille Mr. Pelham
0817VG Den Haag
Venetië, met zijn pizzabakkertjes, pension- en visstalhouders en gondeliers die zo karakteristiek hun stoepjes en bootjes staan te schrobben als u in alle vroegte voor het ontwaken der toeristen de stad verlaten moet, om de trein naar volgende bestemmingen te halen – zodat u wel menen moet: zoals ik de dogenstad nu zie zo ziet hem nooit iemand – dat Venetië, evenals Florence met zijn brug en zijn domkoepel, Parijs met zijn zoveelmansploegen stratenschoonspuiters en de Boroboedoer bij eerste zonnegloren, dat weten we nu wel. Maar heeft u weleens de Haagse stad bezocht rond het openingsuur der publiekswinkels?

Het veilinghuis biedt een gesloten deur, die opengaat zonder kloppen. Daar komt alleen een vrouw met een plastic zak uit, die al manoeuvrerend met een voor de promotie bedoelde winkelbakfiets van de catering meent te kunnen mededelen dat de kijkdag ‘gewoon al aangebroken’ is. Maar de receptie stuurt u evengoed voor nog een half uur de straat weer op. De tijd dient stuk geslagen met een wandeling langs de winkelpuien.

Een mens ontbijt en ontlast zich ’s ochtends, maar de stad net zo. In de nauwe wandelstraten is het een voetstaps komen, gaan en voortmanoeuvreren van elkaar tegemoet komend en omcirkelend vrachtverkeer van leveranciers, pakketdiensten en vuilnisophaal. De voetganger die voor de verkeerde etalages treuzelen blijft, loopt voor hij het weet een straat lang in de alle schaamte verterende geur van de vuilniswagen. De stank voorbij, zeg maar.

Menig winkel is open, maar nog niet op klandizie ingesteld. Een magazijn zeer dure tassen en schoenen is vol van de bezorging dezer goederen. ‘Sta niet te flirten, Chloë,’ waarschuwt een winkelbediende zijn jonge collegaatje, die inderdaad met de pakjesbezorger staat te doen wat de ander haar afraadt. Zelf geeft de voor zijn jaren nog zeer jeugdige bediende een al te vette knipoog aan de middelbare man van Van Gend & Loos, die pal voor de etalage wijdbeens en met stalen smoel een grote doos vol peperduur schoeisel op één hand balanceert. Ja, de winkel is open, maar wie de nulletjes probeert te tellen op de prijskaartjes in een van de vitrines, krijgt met een zware plof een doos vol soortgelijke waar voor zijn voeten gekwakt.

Een grote boekenwinkel waarin u anders anoniem kan rondneuzen, daar begroet een ieder u nu met een hartelijk ‘goedemorgen’. Maar in een hoek van de entree staat nog een bezem. En een verlate collega die het pand komt binnengereden om zijn fiets achterin de zaak in een daartoe zich lenend werkhok te bergen, wordt verwelkomd met een door de winkel dreunend: ‘Zo, bèn je daar.’
 
**************************************
Meer over Linda Hulshof op: www.lindahulshof.nl
© 2011 Mr. Pelham
powered by CJ2