archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 16
Jaargang 8
16 juni 2011
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
De oorlog Marcel Duyvestijn

0816VG IJsco
Alexandra heette ze. En ze kwam uit Stuttgart. Het was 1984, aan het Comomeer in Italië. Ik was 13, zij iets ouder. We zaten op een boomstam en keken naar de zonsondergang. De anderen aten ijs – op het strandje vlakbij. Ik zat hier vast aan Alexandra. Ik was haar ijsje, want zonder dat ik het aan zag komen, zoende ze me op mijn mond. Ze zag mijn verbazing en glimlachte.

Het was niet mijn eerste zoen. Ze was mijn vierde. Dat zei ik later door de telefoon tegen mijn beste vriend. Hij had nog nooit iemand gezoend. Ja. Hij had met mij gezoend, omdat hij wilde weten hoe dat ging, dat zoenen, met dat hoofd een beetje scheef, met die lippen, met die tong, hard of zacht.

Alexandra zoende, zoals Duitsers zoenen. Merkwaardig kwijlerig. Ik kan het niet goed beschrijven. Die kus herinner ik me, maar wat me nog het meeste bijstaat, is wat ik zei toen we uit gekust waren en ze mij dromerig aankeek. ‘Was hat ihre Grossvater im krieg getan?’

Ik besefte pas later dat dit wel een hele rare afsluiting van een romantisch moment was. Maar dat had alles met Jan Terlouw te maken. Met Oorlogswinter. Het mooiste boek dat ik tot dan toe gelezen had. Ik had het die dag – op het strand uitgelezen. Er bonkte heroïek in mijn borst. Ik droomde stiekem dat het oorlog zou zijn en dan zou ik de held zijn.

Alexandra zweeg. De zon verzoop in het Comomeer en ik hoorde achter mij de stemmen van vriendjes. ‘Entschuldigung’ stamelde ik. ‘Es ist Jan Terlouw.’ Toen ik die naam uitsprak, besefte ik dat Alexandra natuurlijk nooit van Jan Terlouw had gehoord. In plaats van uitleggen, rende ik weg.

Thuis in Nederland lag er een brief op de deurmat. Ze had het nagevraagd. Haar opa was gelegerd in Nederland. In 1944 is hij omgekomen. Ze wist niet precies hoe en waarom. Aan het einde van de brief stond: now you know.

Now I know.
 
************************
Abonneert u op de Nieuwsbrief.


© 2011 Marcel Duyvestijn meer Marcel Duyvestijn - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
De oorlog Marcel Duyvestijn
0816VG IJsco
Alexandra heette ze. En ze kwam uit Stuttgart. Het was 1984, aan het Comomeer in Italië. Ik was 13, zij iets ouder. We zaten op een boomstam en keken naar de zonsondergang. De anderen aten ijs – op het strandje vlakbij. Ik zat hier vast aan Alexandra. Ik was haar ijsje, want zonder dat ik het aan zag komen, zoende ze me op mijn mond. Ze zag mijn verbazing en glimlachte.

Het was niet mijn eerste zoen. Ze was mijn vierde. Dat zei ik later door de telefoon tegen mijn beste vriend. Hij had nog nooit iemand gezoend. Ja. Hij had met mij gezoend, omdat hij wilde weten hoe dat ging, dat zoenen, met dat hoofd een beetje scheef, met die lippen, met die tong, hard of zacht.

Alexandra zoende, zoals Duitsers zoenen. Merkwaardig kwijlerig. Ik kan het niet goed beschrijven. Die kus herinner ik me, maar wat me nog het meeste bijstaat, is wat ik zei toen we uit gekust waren en ze mij dromerig aankeek. ‘Was hat ihre Grossvater im krieg getan?’

Ik besefte pas later dat dit wel een hele rare afsluiting van een romantisch moment was. Maar dat had alles met Jan Terlouw te maken. Met Oorlogswinter. Het mooiste boek dat ik tot dan toe gelezen had. Ik had het die dag – op het strand uitgelezen. Er bonkte heroïek in mijn borst. Ik droomde stiekem dat het oorlog zou zijn en dan zou ik de held zijn.

Alexandra zweeg. De zon verzoop in het Comomeer en ik hoorde achter mij de stemmen van vriendjes. ‘Entschuldigung’ stamelde ik. ‘Es ist Jan Terlouw.’ Toen ik die naam uitsprak, besefte ik dat Alexandra natuurlijk nooit van Jan Terlouw had gehoord. In plaats van uitleggen, rende ik weg.

Thuis in Nederland lag er een brief op de deurmat. Ze had het nagevraagd. Haar opa was gelegerd in Nederland. In 1944 is hij omgekomen. Ze wist niet precies hoe en waarom. Aan het einde van de brief stond: now you know.

Now I know.
 
************************
Abonneert u op de Nieuwsbrief.
© 2011 Marcel Duyvestijn
powered by CJ2