archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 14
Jaargang 8
19 mei 2011
Beschouwingen > In de polder delen printen terug
De val van het huis van Oranje Katharina Kouwenhoven

0814BS Majes
De laatste dagen van april waren enerverend, zowel voor royalisten als voor republikeinen. Op 29 april vond het huwelijk plaats tussen prins William en ene Kate en op 30 april was het ouderwets Koninginnedag in Nederland.

Overal royalty’s dus. In Westminster Abbey een hele kerk vol, aangevuld met de nodige nouveaux riches, zoals David Beckham (!) en zijn vrouw, die door een commentatrix licht neerbuigend aangeduid werden als 'plebs'. Zo lust ik er nog wel een paar, want sinds de burgerechtgenoten en -echtgenotes hun intrede hebben gedaan in de koninklijke families zijn deze zelf vergeven van het plebs. Dus waarom zou je er als troonopvolger niet mee bevriend mogen zijn? Op onze Koninginnedag zijn vrijwel alleen maar burgermeisjes te bewonderen en het populairste lid van de koninklijke familie, Maxima, is een prominent voorbeeld daarvan. Lekker ordinair en bovendien de dochter van een oorlogsmisdadiger. Wat wil je nog meer.

Bij al die koninklijke partijtjes is de vraag die op ieders lippen brandt altijd: 'wat hebben ze aan'. Bij het koninklijk huwelijk ging het natuurlijk over de trouwjapon van de bruid, maar ook over de outfit van de moeder van de bruid, want die mocht de echte royals niet naar de kroon steken. Nou, dat deed ze ook niet. Haar jurk met jas leek nog het meest op een van de kledingstukken die Frans Molenaar voor C&A heeft ontworpen; dat noem ik nog eens bescheiden. Ook de oude koningin was, zoals altijd, eenvoudig gekleed, maar wel in het kanariegeel. Toch gewaagd voor een 85-jarige.
En die bruidsjurk? Daar viel geen enkele eer mee te behalen. Hoewel de ontwerpster bekend staat als iemand die wel van wanten weet, had zij kennelijk de opdracht gekregen het 'klassiek' te houden. Als je dat wilt heb je helemaal geen ontwerpster nodig, want zo'n jurk kan elke behendige coupeuse voor je in elkaar zetten. Een jurk van niks en een bruid en een bruidegom van niks. Saaiheid troef, ongetwijfeld om de monarchie te redden. De meeste gasten hadden zich ook niet spectaculair uitgedost, behalve de ordinaire dochters Beatrice en Eugenie van prins Andrew. Onze Maxima was gehuld in een vleeskleurig niemendalletje, iets dat ook als nachthemd kon dienen. Handig, want dan hoef je niet zoveel mee te nemen op reis.
Opmerkelijk was dat een groot deel van het gezelschap ongeveer dezelfde hoed droeg, afkomstig van dezelfde ontwerper. Een klein versierd bloempotje schuin voor op het hoofd geplaatst. Dat moest aan het haar vastgeplakt worden of met een spijker door de schedel worden bevestigd, anders bleef het niet zitten. Gelukkig waren er ook een paar dames met een wagenwiel op de kop.

Op Koninginnedag bleek weer eens dat onze koningin minder smaak heeft dan haar Britse collega. Onze koningin heeft altijd een complet aan met een hoed die er niet bij past en die ook meestal niet goed zit. Nu was het ook nog in een soort modder-strontkleur. Maxima zag eruit alsof ze net uit bed kwam en geen tijd had gehad om d’r haar behoorlijk te kammen en Laurentien, die normaal altijd hoeden als slagschepen draagt, had zich nu ook uitgedost met zo'n bloempotje, dat steeds van haar hoofd dreigde te vallen.

De koningin wist duidelijk niet waar ze was of was geweest, want dat moest zij in haar dankwoord van het papier aflezen. De avond van Koninginnedag werd er een documentaire van Michiel van Erp uitgezonden, waarin Beatrix bij verschillende gelegenheden was gevolgd. Er kwamen ook allerlei mensen in voor die toevallig ook Beatrix heetten, maar dat was niet zo interessant. De beelden van onze koningin waren veelzeggend: knikkebollend op de tribune van een voetbalstadion, half verdoofd om zich heen kijkend en suf van verveling bij andere gelegenheden. Ook toen wist ze niet waar ze was. Het zou me niets verbazen als ze dementeert. In ieder geval is elk greintje persoonlijkheid bij haar weggewassen en wordt ze als een pop bestuurd door haar hofhouding.

We konden haar natuurlijk ook op 4 mei nog bewonderen, toen zij als dochter van een SS’er, weduwe van een lid van de Hitler Jugend en schoonmoeder van de dochter van een oorlogsmisdadiger, ons voorging in de herdenking van de slachtoffers van de 2e wereldoorlog.
Leve de Koningin.
Als je een royalist bent zal het wel leuk zijn om je te vergapen aan al die koninklijke hotemetoten, die 'zo eenvoudig' zijn gebleven en 'zo begaan met het lot van hun volk'. Mensen staan er dagen voor in de rij en barsten in snikken uit als er een open rijtuig voorbij komt met een grimmig lachend bruidspaar. En in Thorn en Weert had 'de hele bevolking' zich ingezet om de koninklijke familie een 'onvergetelijke dag' te bezorgen.

Voor een republikein is het ook genieten. Alle malligheid van een koningshuis is in één oogopslag zichtbaar en vooral de verspilling. Van onze centen lopen ze daar mooi weer te spelen in hun designerpakjes en zijden completjes. Zo'n huwelijk schijnt miljoenen te kosten en dat moeten die financieel zeer geplaagde Britten opbrengen. In dit geval hebben de ouders van de bruid ook iets bijgedragen, want die zijn niet onbemiddeld. Het dient echter allemaal nergens toe.
Wat je ook kunt zien is, dat het Nederlandse koningshuis van binnenuit uitgehold gaat worden; door die burgermeisjes, die zullen nog van zich doen spreken, Maxima voorop. In Engeland hebben ze Sarah Ferguson eruit geknikkerd en die oninteressante Kate zal zich wel koest houden.
Bij ons zullen dat soort meisjes bijdragen tot de val van het huis van Oranje. Dat krijg je als je je inlaat met het plebs.
Leve de Republiek.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.


© 2011 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
De val van het huis van Oranje Katharina Kouwenhoven
0814BS Majes
De laatste dagen van april waren enerverend, zowel voor royalisten als voor republikeinen. Op 29 april vond het huwelijk plaats tussen prins William en ene Kate en op 30 april was het ouderwets Koninginnedag in Nederland.

Overal royalty’s dus. In Westminster Abbey een hele kerk vol, aangevuld met de nodige nouveaux riches, zoals David Beckham (!) en zijn vrouw, die door een commentatrix licht neerbuigend aangeduid werden als 'plebs'. Zo lust ik er nog wel een paar, want sinds de burgerechtgenoten en -echtgenotes hun intrede hebben gedaan in de koninklijke families zijn deze zelf vergeven van het plebs. Dus waarom zou je er als troonopvolger niet mee bevriend mogen zijn? Op onze Koninginnedag zijn vrijwel alleen maar burgermeisjes te bewonderen en het populairste lid van de koninklijke familie, Maxima, is een prominent voorbeeld daarvan. Lekker ordinair en bovendien de dochter van een oorlogsmisdadiger. Wat wil je nog meer.

Bij al die koninklijke partijtjes is de vraag die op ieders lippen brandt altijd: 'wat hebben ze aan'. Bij het koninklijk huwelijk ging het natuurlijk over de trouwjapon van de bruid, maar ook over de outfit van de moeder van de bruid, want die mocht de echte royals niet naar de kroon steken. Nou, dat deed ze ook niet. Haar jurk met jas leek nog het meest op een van de kledingstukken die Frans Molenaar voor C&A heeft ontworpen; dat noem ik nog eens bescheiden. Ook de oude koningin was, zoals altijd, eenvoudig gekleed, maar wel in het kanariegeel. Toch gewaagd voor een 85-jarige.
En die bruidsjurk? Daar viel geen enkele eer mee te behalen. Hoewel de ontwerpster bekend staat als iemand die wel van wanten weet, had zij kennelijk de opdracht gekregen het 'klassiek' te houden. Als je dat wilt heb je helemaal geen ontwerpster nodig, want zo'n jurk kan elke behendige coupeuse voor je in elkaar zetten. Een jurk van niks en een bruid en een bruidegom van niks. Saaiheid troef, ongetwijfeld om de monarchie te redden. De meeste gasten hadden zich ook niet spectaculair uitgedost, behalve de ordinaire dochters Beatrice en Eugenie van prins Andrew. Onze Maxima was gehuld in een vleeskleurig niemendalletje, iets dat ook als nachthemd kon dienen. Handig, want dan hoef je niet zoveel mee te nemen op reis.
Opmerkelijk was dat een groot deel van het gezelschap ongeveer dezelfde hoed droeg, afkomstig van dezelfde ontwerper. Een klein versierd bloempotje schuin voor op het hoofd geplaatst. Dat moest aan het haar vastgeplakt worden of met een spijker door de schedel worden bevestigd, anders bleef het niet zitten. Gelukkig waren er ook een paar dames met een wagenwiel op de kop.

Op Koninginnedag bleek weer eens dat onze koningin minder smaak heeft dan haar Britse collega. Onze koningin heeft altijd een complet aan met een hoed die er niet bij past en die ook meestal niet goed zit. Nu was het ook nog in een soort modder-strontkleur. Maxima zag eruit alsof ze net uit bed kwam en geen tijd had gehad om d’r haar behoorlijk te kammen en Laurentien, die normaal altijd hoeden als slagschepen draagt, had zich nu ook uitgedost met zo'n bloempotje, dat steeds van haar hoofd dreigde te vallen.

De koningin wist duidelijk niet waar ze was of was geweest, want dat moest zij in haar dankwoord van het papier aflezen. De avond van Koninginnedag werd er een documentaire van Michiel van Erp uitgezonden, waarin Beatrix bij verschillende gelegenheden was gevolgd. Er kwamen ook allerlei mensen in voor die toevallig ook Beatrix heetten, maar dat was niet zo interessant. De beelden van onze koningin waren veelzeggend: knikkebollend op de tribune van een voetbalstadion, half verdoofd om zich heen kijkend en suf van verveling bij andere gelegenheden. Ook toen wist ze niet waar ze was. Het zou me niets verbazen als ze dementeert. In ieder geval is elk greintje persoonlijkheid bij haar weggewassen en wordt ze als een pop bestuurd door haar hofhouding.

We konden haar natuurlijk ook op 4 mei nog bewonderen, toen zij als dochter van een SS’er, weduwe van een lid van de Hitler Jugend en schoonmoeder van de dochter van een oorlogsmisdadiger, ons voorging in de herdenking van de slachtoffers van de 2e wereldoorlog.
Leve de Koningin.
Als je een royalist bent zal het wel leuk zijn om je te vergapen aan al die koninklijke hotemetoten, die 'zo eenvoudig' zijn gebleven en 'zo begaan met het lot van hun volk'. Mensen staan er dagen voor in de rij en barsten in snikken uit als er een open rijtuig voorbij komt met een grimmig lachend bruidspaar. En in Thorn en Weert had 'de hele bevolking' zich ingezet om de koninklijke familie een 'onvergetelijke dag' te bezorgen.

Voor een republikein is het ook genieten. Alle malligheid van een koningshuis is in één oogopslag zichtbaar en vooral de verspilling. Van onze centen lopen ze daar mooi weer te spelen in hun designerpakjes en zijden completjes. Zo'n huwelijk schijnt miljoenen te kosten en dat moeten die financieel zeer geplaagde Britten opbrengen. In dit geval hebben de ouders van de bruid ook iets bijgedragen, want die zijn niet onbemiddeld. Het dient echter allemaal nergens toe.
Wat je ook kunt zien is, dat het Nederlandse koningshuis van binnenuit uitgehold gaat worden; door die burgermeisjes, die zullen nog van zich doen spreken, Maxima voorop. In Engeland hebben ze Sarah Ferguson eruit geknikkerd en die oninteressante Kate zal zich wel koest houden.
Bij ons zullen dat soort meisjes bijdragen tot de val van het huis van Oranje. Dat krijg je als je je inlaat met het plebs.
Leve de Republiek.
 
********************
Doe iets leuks met je geld:
Word donateur van De Leunstoel.
© 2011 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2