archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 11
Jaargang 8
24 maart 2011
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Uit het museum gezet Dik Kruithof

0811VG Valkhof
In maart waren wij enige dagen in de omgeving van Nijmegen. Een mooie gelegenheid om weer eens in Museum Het Valkhof te kijken. Jaren geleden ben ik er geweest omdat ze een mooie tentoonstelling van Klee hadden en ik had een vage herinnering aan een oud gebouw. Nu is het een modern, zwembadachtig gebouw aan het eind van een groot leeg plein, aan de rand van de Nijmeegse binnendstad. Toen ik mijn museumjaarkaart had laten zien en erin mocht kreeg ik direct opdracht om mijn overjas naar de garderobe te brengen. Goed, dat moet wel vaker, alleen de manier waarop was niet erg vriendelijk en de garderobe bleek in de kelder te zijn en was niet bemand.
 
In de kelder was ook een grote zaal met een mooie keramiek-verzameling, iets dat mij als Leeuwarder, denk aan het Princessenhof, natuurlijk altijd aanspreekt. Toen ik alles bekeken had vond ik op de vloer bij de uitgang (als je gewoon linksom ging was dat dezelfde deur) een mooie beschrijving die uitnodigde om het nog een keer te bekijken. In elk geval opmerkelijke herdenkingsborden.
Gelukkig bleek er een lift te zijn naar het museum op de eerste verdieping. Mooie ruime zalen met rechts, achter de ingang van de tentoonstelling waar ik voor kwam: de Mythes van het atelier. Er bleek een boek geschreven te zijn over de verschillende functies van het atelier in vooral de negentiende eeuw. Het was toen niet alleen een werkplaats om schilderijen te maken maar diende ook vaak als ontvangstruimte en verkoopsalon. Sommige schilders hielden die functies gescheiden. De eerste zalen waren gevuld met schilderijen van schilders achter hun ezel, of met een palet. Daarna kwam een serie foto’s die omstreeks 1903 gemaakt zijn door Löw en die een mooi beeld geven van ateliers uit die tijd. Alleen jammer dat ze op klein formaat worden getoond.
 
In de volgende zaal kreeg ik een idee van: dit heb ik eerder gezien. Dat bleek te kloppen want het enige atelier dat op ware grootte was gereconstrueerd was dat van de Friese schilder Bisschop en dat is normaal te zien in de stijlkamers van het Fries museum. Toen ik verder wilde gaan werd ik aangehouden door een suppoost die vond dat mijn (leren) colbertjasje ook in de garderobe hoorde. Toen ik aanvoerde dat mijn overjas daar al onbeheerd achter was gelaten zei hij: 'Ja, dat zeggen ze allemaal'. En daar werd ik zo boos over dat ik het0811VG Moyland museum direct verlaten heb. De tentoonstelling duurt nog tot 8 mei maar of het echt de moeite waard is hoor ik graag nog eens van iemand die er wel mocht blijven.

De volgende dag zijn we naar Schlosz Moyland geweest. Een prachtig kasteel tussen Kleef en Kalkar (dat trouwens een leuk stadje is, veel leuker dan je zou verwachten van de vestigingsplaats van een atoomcentrale). Het oorspronkelijk middeleeuwse kasteel is vanaf 1854 herbouwd, vanaf 1987 gerestaureerd en nu ruim tien jaar als museum in gebruik, met als kern de collectie van de Duitse broers Franz Josef en Hans van der Grinten. De collectie bevat kunst van de laatste 150 jaar, met ondermeer de grootste verzameling van werk van Joseph Beuys, die gezien wordt als een van de meest invloedrijke Europese kunstenaars uit de tweede helft van de 20e eeuw. Hij was tekenaar, beeldhouwer en performance-kunstenaar en werd onder meer bekend door zijn sculpturen van vet en zijn pakken van vilt. Beide materialen verwijzen naar een verhaal (of legende) over zijn oorlogsverleden: hij zou als radiotechnicus in een Stuka-duikbommenwerper boven de Krim zijn neergeschoten en gered zijn door Krim-Tataren, die hem zwaar onderkoeld in het vliegtuigwrak vonden en hem met vet besmeerden en in vilt rolden om hem tot leven te brengen.
 
In het koetshuis van het kasteel Moyland was een grote tentoonstelling van vroege tekeningen, met soms aangrijpende maar even vaak ongrijpbare symboliek. Helaas was het museum zelf gesloten ter voorbereiding van een nieuwe presentatie van de collectie, die op 17 september 2011 geopend wordt. Tot die tijd is er nog een nieuwe tentoonstelling van Beuys op foto’s en de beeldentuin van het kasteel die ook de moeite waard is.
Op de terugweg kwamen we door Emmerich. Daar was het Rhein-museum gesloten wegens carnaval.

Zie www.museumhetvalkhof.nl voor de tentoonstelling Mythes van het atelier en kijk op www.moyland.de voor de komende tentoonstellingen.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php


© 2011 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Uit het museum gezet Dik Kruithof
0811VG Valkhof
In maart waren wij enige dagen in de omgeving van Nijmegen. Een mooie gelegenheid om weer eens in Museum Het Valkhof te kijken. Jaren geleden ben ik er geweest omdat ze een mooie tentoonstelling van Klee hadden en ik had een vage herinnering aan een oud gebouw. Nu is het een modern, zwembadachtig gebouw aan het eind van een groot leeg plein, aan de rand van de Nijmeegse binnendstad. Toen ik mijn museumjaarkaart had laten zien en erin mocht kreeg ik direct opdracht om mijn overjas naar de garderobe te brengen. Goed, dat moet wel vaker, alleen de manier waarop was niet erg vriendelijk en de garderobe bleek in de kelder te zijn en was niet bemand.
 
In de kelder was ook een grote zaal met een mooie keramiek-verzameling, iets dat mij als Leeuwarder, denk aan het Princessenhof, natuurlijk altijd aanspreekt. Toen ik alles bekeken had vond ik op de vloer bij de uitgang (als je gewoon linksom ging was dat dezelfde deur) een mooie beschrijving die uitnodigde om het nog een keer te bekijken. In elk geval opmerkelijke herdenkingsborden.
Gelukkig bleek er een lift te zijn naar het museum op de eerste verdieping. Mooie ruime zalen met rechts, achter de ingang van de tentoonstelling waar ik voor kwam: de Mythes van het atelier. Er bleek een boek geschreven te zijn over de verschillende functies van het atelier in vooral de negentiende eeuw. Het was toen niet alleen een werkplaats om schilderijen te maken maar diende ook vaak als ontvangstruimte en verkoopsalon. Sommige schilders hielden die functies gescheiden. De eerste zalen waren gevuld met schilderijen van schilders achter hun ezel, of met een palet. Daarna kwam een serie foto’s die omstreeks 1903 gemaakt zijn door Löw en die een mooi beeld geven van ateliers uit die tijd. Alleen jammer dat ze op klein formaat worden getoond.
 
In de volgende zaal kreeg ik een idee van: dit heb ik eerder gezien. Dat bleek te kloppen want het enige atelier dat op ware grootte was gereconstrueerd was dat van de Friese schilder Bisschop en dat is normaal te zien in de stijlkamers van het Fries museum. Toen ik verder wilde gaan werd ik aangehouden door een suppoost die vond dat mijn (leren) colbertjasje ook in de garderobe hoorde. Toen ik aanvoerde dat mijn overjas daar al onbeheerd achter was gelaten zei hij: 'Ja, dat zeggen ze allemaal'. En daar werd ik zo boos over dat ik het0811VG Moyland museum direct verlaten heb. De tentoonstelling duurt nog tot 8 mei maar of het echt de moeite waard is hoor ik graag nog eens van iemand die er wel mocht blijven.

De volgende dag zijn we naar Schlosz Moyland geweest. Een prachtig kasteel tussen Kleef en Kalkar (dat trouwens een leuk stadje is, veel leuker dan je zou verwachten van de vestigingsplaats van een atoomcentrale). Het oorspronkelijk middeleeuwse kasteel is vanaf 1854 herbouwd, vanaf 1987 gerestaureerd en nu ruim tien jaar als museum in gebruik, met als kern de collectie van de Duitse broers Franz Josef en Hans van der Grinten. De collectie bevat kunst van de laatste 150 jaar, met ondermeer de grootste verzameling van werk van Joseph Beuys, die gezien wordt als een van de meest invloedrijke Europese kunstenaars uit de tweede helft van de 20e eeuw. Hij was tekenaar, beeldhouwer en performance-kunstenaar en werd onder meer bekend door zijn sculpturen van vet en zijn pakken van vilt. Beide materialen verwijzen naar een verhaal (of legende) over zijn oorlogsverleden: hij zou als radiotechnicus in een Stuka-duikbommenwerper boven de Krim zijn neergeschoten en gered zijn door Krim-Tataren, die hem zwaar onderkoeld in het vliegtuigwrak vonden en hem met vet besmeerden en in vilt rolden om hem tot leven te brengen.
 
In het koetshuis van het kasteel Moyland was een grote tentoonstelling van vroege tekeningen, met soms aangrijpende maar even vaak ongrijpbare symboliek. Helaas was het museum zelf gesloten ter voorbereiding van een nieuwe presentatie van de collectie, die op 17 september 2011 geopend wordt. Tot die tijd is er nog een nieuwe tentoonstelling van Beuys op foto’s en de beeldentuin van het kasteel die ook de moeite waard is.
Op de terugweg kwamen we door Emmerich. Daar was het Rhein-museum gesloten wegens carnaval.

Zie www.museumhetvalkhof.nl voor de tentoonstelling Mythes van het atelier en kijk op www.moyland.de voor de komende tentoonstellingen.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2011 Dik Kruithof
powered by CJ2