archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 6
Jaargang 8
13 januari 2011
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp delen printen terug
Alsjeblieft niet té braaf! Sebastiaan Capel

0806BS Verf
De krant van ons werelddorp sloot 2010 af met een serie over de constatering dat Amsterdam braver was geworden. Zo verhaalde Het Parool onder meer over het uitsterven van de fietsenverkoop door junkies, fietslichten en natuurlijk de Wallen. De teneur was dat 'vroeger het allemaal veel spannender was' en sommige mensen menen dat het daarmee ook beter was. Want iedere zichzelf respecterende stad wil natuurlijk wel een beetje spannend zijn. Sterker, Amsterdam laat zich er graag op voorstaan dat het genoeg spannends te bieden heeft: hoeren achter de ramen, coffeeshops op iedere straathoek: hier kun je lekker doen wat je wilt.
 
Het zal je maar gezegd worden als stad, dat je braver bent geworden. Is het tijd voor een onbraafheids-offensief? Een voorbeeld uit eigen ervaring is de graffiti. Als jongetje in Zuid zag ik het begin ervan met ‘tags’ als Zap, Shoe, Jaz en Delta op alle muren, trams, bussen en straatmeubilair. Zelfs (of juist?) op mijn keurige Montessorischool in Oud-Zuid liepen de kinderen rond met spuitbussen en tubes schoensmeer om hun namen overal op te 'klatten', zoals dat werd genoemd. Zelf ben ik nooit verder gekomen dan in schoolschriftjes te graffiti-en; of dat kwam door een gebrek aan creativiteit of moed, of dat ik gewoon te braaf was, weet ik niet meer. Maar tegenwoordig zijn er op vele plekken speciale 'graffiti-muren' en huren winkeliers de spuiters in om hun rolluik te versieren. In de Vijzelstraat worden een stuk of vijf pilaren van het hotel Carlton nu opgesierd met allerhande sneeuwpoppen.0806BS Pilaar Je zou denken dat daar een brutale club aan de gang is geweest, maar ook hier gaat het om een betaalde opdracht.
 
Dit is natuurlijk geen oproep aan alle Leunstoel-lezers om met spuitbussen naar Amsterdam te komen, maar het geeft wel aan dat het inderdaad wat braver en wat meer gereguleerd is tegenwoordig. Niet voor niets krijgt het gemeentebestuur de wind van voren uit diverse hoeken met hun inspanningen om de Wallen schoon te vegen. Veel mensen vinden de rode lichtjes in de smalle steegjes hét kenmerk van Amsterdam. En het blijft een enorme toeristentrekker, waarschijnlijk op het niveau van rondvaartboten en het Anne Frank Huis. En de plannen van het kabinet om een pasjessysteem in te voeren voor coffeeshops valt ook niet in goede aarde in Amsterdam. Dat is meer voor de problematiek van dorpen in de grensstreek, hier in ons werelddorp regelen we dat anders, zo vinden de Amsterdammers.
 
Ik weet niet waar het vandaan moet komen, maar wat mij betreft mag het wel wat spannender in ons werelddorp. Bij spannende dorpsheid denk ik toch teveel aan belletjetrek, alle geweld door de New Kids in Maaskantje ten spijt. En een brave stad, daar zijn we als Amsterdam toch te spannend voor!!
 
***********************************
Meer Leunstoel- illustraties van Lools Art op:


© 2011 Sebastiaan Capel meer Sebastiaan Capel - meer "Amsterdam werelddorp" -
Beschouwingen > Amsterdam werelddorp
Alsjeblieft niet té braaf! Sebastiaan Capel
0806BS Verf
De krant van ons werelddorp sloot 2010 af met een serie over de constatering dat Amsterdam braver was geworden. Zo verhaalde Het Parool onder meer over het uitsterven van de fietsenverkoop door junkies, fietslichten en natuurlijk de Wallen. De teneur was dat 'vroeger het allemaal veel spannender was' en sommige mensen menen dat het daarmee ook beter was. Want iedere zichzelf respecterende stad wil natuurlijk wel een beetje spannend zijn. Sterker, Amsterdam laat zich er graag op voorstaan dat het genoeg spannends te bieden heeft: hoeren achter de ramen, coffeeshops op iedere straathoek: hier kun je lekker doen wat je wilt.
 
Het zal je maar gezegd worden als stad, dat je braver bent geworden. Is het tijd voor een onbraafheids-offensief? Een voorbeeld uit eigen ervaring is de graffiti. Als jongetje in Zuid zag ik het begin ervan met ‘tags’ als Zap, Shoe, Jaz en Delta op alle muren, trams, bussen en straatmeubilair. Zelfs (of juist?) op mijn keurige Montessorischool in Oud-Zuid liepen de kinderen rond met spuitbussen en tubes schoensmeer om hun namen overal op te 'klatten', zoals dat werd genoemd. Zelf ben ik nooit verder gekomen dan in schoolschriftjes te graffiti-en; of dat kwam door een gebrek aan creativiteit of moed, of dat ik gewoon te braaf was, weet ik niet meer. Maar tegenwoordig zijn er op vele plekken speciale 'graffiti-muren' en huren winkeliers de spuiters in om hun rolluik te versieren. In de Vijzelstraat worden een stuk of vijf pilaren van het hotel Carlton nu opgesierd met allerhande sneeuwpoppen.0806BS Pilaar Je zou denken dat daar een brutale club aan de gang is geweest, maar ook hier gaat het om een betaalde opdracht.
 
Dit is natuurlijk geen oproep aan alle Leunstoel-lezers om met spuitbussen naar Amsterdam te komen, maar het geeft wel aan dat het inderdaad wat braver en wat meer gereguleerd is tegenwoordig. Niet voor niets krijgt het gemeentebestuur de wind van voren uit diverse hoeken met hun inspanningen om de Wallen schoon te vegen. Veel mensen vinden de rode lichtjes in de smalle steegjes hét kenmerk van Amsterdam. En het blijft een enorme toeristentrekker, waarschijnlijk op het niveau van rondvaartboten en het Anne Frank Huis. En de plannen van het kabinet om een pasjessysteem in te voeren voor coffeeshops valt ook niet in goede aarde in Amsterdam. Dat is meer voor de problematiek van dorpen in de grensstreek, hier in ons werelddorp regelen we dat anders, zo vinden de Amsterdammers.
 
Ik weet niet waar het vandaan moet komen, maar wat mij betreft mag het wel wat spannender in ons werelddorp. Bij spannende dorpsheid denk ik toch teveel aan belletjetrek, alle geweld door de New Kids in Maaskantje ten spijt. En een brave stad, daar zijn we als Amsterdam toch te spannend voor!!
 
***********************************
Meer Leunstoel- illustraties van Lools Art op:
© 2011 Sebastiaan Capel
powered by CJ2