Bij Rome denk je niet in de eerste plaats aan moderne kunst. Middeleeuwse kunst en kerken, dat was het echte Rome, zeiden vrienden van ons. Een vriendin raadde ons Ostia Antiqua aan en dat bleek zeer de moeite waard. Maar ik had in een krant iets gelezen over een gloednieuw museum voor moderne kunst, in een gebouw van de architecte Zaha Hadid. Nu kennen wij haar van de aparte brandweerkazerne bij het Vitra complex in Rhein am Weil en omdat van haar ontwerpen nog niet zo veel in Europa gebouwd is, waren wij vastbesloten om in elk geval dat nieuwe museum op te zoeken. En ja, het is pas geopend en nee, dat betekent nog niet dat het al doorgedrongen is tot de toeristische aanwijzingen in Rome.

Het was dus even zoeken, en omdat we niet wisten waar we uit moesten stappen kwamen we eerst nog bij De Nationale Galerie van Moderne en Hedendaagse Kunst. Dit museum bezit de grootste collectie schilderijen, sculpturen en tekeningen van vooral Italiaanse kunstenaars uit de periode vanaf 1800. Het bezit werken van onder andere De Chirico, Fontana en veel andere Italianen, maar ook van Kandinsky en Cézanne.

Nadat we de goede tram gevonden hadden kwamen we bij de straat waar het MAXXI zou moeten liggen, de Via Guido Reni, die dwars op de Tiber staat. Wij hoorden Nederlands spreken toen we de tram uitstapten, en jawel: daar fietsten twee Nederlandse dames die ook op zoek waren naar het nieuwe museum. Gelukkig de goede richting gekozen en na vijftig meter zagen we ineens wapperend textiel dat een aankondiging leek in te houden. Pas vlak bij het museum zag je dat het echt iets heel bijzonders is: de straatzijde is eigenlijk maar een onopvallende zijkant. De ingang ligt aan een binnenplaats.

Het gebouw is indrukwekkend en heeft inmiddels al twee internationale prijzen gewonnen: De Stirling Prijs van de Britse architecten en The Building of the year 2010 award van het Wereld Architectuur Festival in Barcelona in november van dit jaar. Het is prachtig: een grote hal met loopgangen die leiden naar verdiepingen met expositieruimtes, waarvan de grootste uitloopt in het raam dat op de foto staat met als opvallend kenmerk dat de hele ruimte geleidelijk omhoog loopt tot het raam. Een verwarrende ervaring die je lang bij blijft.

De officiele naam is Museo Nazionale delle Arti del XXI Secolo. Het museum toont dus kunst van deze eeuw waarbij alle kunstvormen aan bod komen, met in de eerste tentoonstellingen ook veel architectuur. Klassiekers zul je er dus (nog) niet vinden maar de ambities zijn groot om er een belangrijke ontmoetingsplaats van te maken.

Na de overweldigende ervaring van het Maxxi wilden we ook de Macro niet missen, het Museo d’Arte Contemporanea di Roma – Museum voor Hedendaagse Kunst van Rome. Een oud slachthuis is op een vindingrijke wijze omgebouwd tot een museum voor de moderne kunst van de vorige eeuw. Het museum past dus tussen de Galerie en de MAXXI. Het contrast tussen het oude gebouw en de moderne kunst is opvallend. Even opvallend is dat de overwegend Italiaanse kunstenaars weinig hebben toegevoegd aan de internationale ontwikkelingen. Misschien was wel typerend dat in de tentoonstelling die wij er zagen uitvoerig gedocumenteerd werd welke internationale grootheden in de jaren zestig en zeventig naar Rome gehaald waren om er het kunstleven te stimuleren.

Websites en contactgegevens:

GNAM, Viale delle Belle Arti, 131, www.gnam.beniculturali.it

MACRO, Via Reggio Emilia 54, Roma, www.macro.roma.museum

MAXXI, Via Guido Reni 10, Roma, www.fondazionemaxxi.it

http://ciaotutti.nl/citta/kunstzinnig-contrast-%E2%80%93-moderne-musea-in-rome/

 

*********************